hoofdstuk i: dubieuze posten. - AH Bogaards

Op zichzelf stak er natuurlijk in die reis naar Thessalonica geen kwaad.
Zelfs niet in de terugkeer naar "de tegenwoordige wereld", zoals Paulus er bijvoegt.
Wie zal zeggen of Demas niet noodzakelijk z'n zaken in Thessalonica moest behartigen, of
dat hij daarheen plotseling teruggeroepen werd.
Wij leven nu eenmaal allen in "de tegenwoordige wereld", en we kunnen, ja móéten
evengoed christen zijn in het handeldrijven in deze tegenwoordige wereld als bijvoorbeeld in
het predikambt, waarin dan speciaal wordt gebouwd aan de "toekomende" wereld.
Een koopman hoeft geen slechter christen te zijn dan een dominee (het omgekeerde kan
evengoed het geval zijn) en men kan in Thessalonica evengoed christen zijn als in Rome.
Daar gaat het niet om!
Dat Demas met Paulus was meegereisd was mooi, maar hij behóéfde dat niet te doen. Z'n
christen-zijn hing er niet van af. Vele anderen die door de prediking van Paulus tot bekering
kwamen, zijn ook rustig in hun woonplaats gebleven!
't Zat 'm dus niet daarin dat Demas Rome verliet en wegreisde. Paulus zegt in 't zelfde
verband dat Crescens naar Galatië was gegaan en Titus naar Dalmatië en Tychicus naar
Efeze. ... ze stoven dus alle kanten heen, en Paulus zegt er niet dat van!
Waarom zegt hij er dan wel wat van nu het Demas betreft?
Wel, dat zat 'm in het motief, dat Demas bewoog. In de regel zit het goede of het kwade van
een bepaalde daad niet in de daad zelf, maar in het verborgen motief.
En dat omschrijft Paulus aldus: "uit liefde voor de tegenwoordige wereld".
Paulus noemt hier de man bij z'n naam, en de zonde bij haar naam, en dat is ook maar het
allerbeste. Het is wel scherp gezegd, doch zo'n prediking haalt meer uit, dan wanneer de
gemeente wordt doodgegooid met dierbare en versleten termen die de conscientie niet meer
raken.
Het is mij niet onbekend, dat er verschillende Schriftuitleggers zijn, die voor Demas dan ook
gaarne een goed woord spreken.
Calvijn moet beweerd hebben, dat Paulus niet schreef: "Demas heeft de Here verlaten", maar
"hij heeft mij verlaten", en dat hij alleen maar daarom uit Rome gegaan is, omdat het
gezelschap van de gevangen Paulus hem al te gevaarlijk werd.
Prof. Veenhof oordeelt (Verborgenheid der godzaligheid, blz. 292): "Och, we behoeven nog
niet eens aan het allerergste te denken. We worden niet gedwongen aan te nemen, dat Demas
zijn God en zijn Heer heeft verloochend en weer in het heidendom is teruggevallen".
En dr C. Bouma zegt (Korte Verklaring I, II Tim., blz. 179): "De uitdrukking: de
tegenwoordige wereld, betekent nooit hetzelfde als: deze wereld, die in de Evangeliën en bij
Paulus vaak voorkomt en dan aanduidt een vijandige, van God afgekeerde houding".
Nu, laat het ons voor Demas hopen!
Ik noteerde hem als een dubieuze post.
Het laatste oordeel moge de schaal in zijn voordeel doen overslaan. Maar toch zou ik niet
graag willen, dat het van mij of van u zo duidelijk zwart op wit stond: "uit liefde voor de
tegenwoordige wereld". Ik wil er geen doekjes om winden. Dit oordeel heeft voor mij een
101