hoofdstuk i: dubieuze posten. - AH Bogaards

ekeerlingen in de oude christelijke kerk (en wat eigenlijk voor ieder christen
vanzelfsprekend behoorde te zijn) gold ook voor Demas. Hij is ook getuige geworden van
Christus, en hij heeft zijn krachten en gaven spontaan in dienst van het evangelie gesteld.
In z'n brief aan Filemon noemt Paulus hem dan ook naast Markus, Aristarchus en Lukas
onder zijn medearbeiders (vs 24).
In Col. 4:14 noemt de apostel hem alweer in één adem met Lukas, en laat zijn groet
overbrengen aan de gemeente ter plaatse, waaruit blijken kan, dat Demas ook in de kerk van
Colosse een bekende figuur was.
De beide hier genoemde brieven — en dat geeft aan het leven van Demas nog meer
perspectief — zijn geschreven vanuit Rome, toen Paulus daar gevangen zat. Demas heeft dus
niet alleen zijn huis en haard, zijn familie en geboortestad en waarschijnlijk ook zijn zaak
achtergelaten, om Paulus te volgen in dienst van het evangelie, maar hij is er evenmin voor
teruggedeinsd Paulus' metgezel te blijven gedurende zijn gevangenschap, de hitte des daags
en de koude des nachts delende met zijn geliefde meester.
Nu zegt dit laatste nog niet alles.
Die (eerste) gevangenschap van Paulus in Rome was nog vrij ongevaarlijk. Ze was ook vrij
dragelijk. Aan Paulus waren allerlei faciliteiten toegestaan, en contact met deze gevangene
betekende nog geen levensgevaar. Op de duur is Paulus zelf dan ook weer vrijgelaten.
Heel anders stond het met Paulus' tweede gevangenneming in Rome. Ze was het gevolg van
de felle haat tegen al wat christen was tijdens het bloedige regiem van keizer Nero. Door de
Gestapo van de bloedhond Nero is Paulus gegrepen en deze gevangenschap zal het einde van
zijn leven betekenen: "reeds word ik als een plengoffer geofferd, en het tijdstip van mijn
verscheiden staat voor de deur".
Een vriend en metgezel van Paulus te zijn, betekende toen candidaat te zijn voor het schavot!
Maar ziet — ook dan treffen we Demas aan in het gezelschap van de "terrorist" Paulus.
Niet alleen gedurende de eerste, maar ook tijdens de tweede gevangenschap van Paulus is
Demas present.
Hij heeft niet geschroomd de grote heidenapostel te volgen tot voor de poorten des doods!
Maar dàn komt opeens als een donderslag uit heldere hemel het ondenkbare! Wat niemand,
en Paulus zelf zeker het allerminst, zou vermoed hebben, gebeurt. . . .
"Demas heeft mij verlaten uit liefde voor de tegenwoordige wereld, en is naar Thessalonica
vertrokken."
Demas heeft gecapituleerd!
Het gerucht vliegt door de gemeente als een schuwe vogel. Het gaat als een schokkend
bericht van mond tot mond: Demas is gedeserteerd! Demas heeft niet slechts z'n dienst
opgezegd, maar hij heeft de kerk de rug toegekeerd.
Ach, mijn broeder!
Paulus heeft dit horribel geheim onthuld aan Timotheüs, aan het slot van zijn brief, dat men
wel eens bestempeld heeft als de "persoonlijke mededelingen" van de apostel. Men stelt het
99