Halo #11 januari - Maatschappij Linkerscheldeoever

Nieuwsbrief over de Waaslandhaven #11 • februari - april 2013 • www.mlso.be
De Waaslandhaven wérkt!
Job in de kijker: procesoperator - p. 4
Peter Deckers en Jan Hemelaer over het GRUP - p. 5
Op 13 december
jongstleden werd er feestgevierd
op de pendelbus. Het ging immers
om de 40.000ste rit van een pendelbus
uit het project ‘Linkeroeverpendel’.
Dit jaar namen zo’n 43.000 mensen de
pendelbus van of naar hun werk. Er werd
op die manier niet enkel gezorgd voor
minder verkeersdruk op de wegen, ook
het milieu deed hierbij een goede zaak:
bijna 900 ton CO uitstoot werd uit de
2
lucht gehouden, enkel en alleen dankzij
dit project.
Haven & Goed: theater over de haven p. 7
Mooie cijfers voor
derde werkjaar
Het project vervoert sinds 2010 vanuit het
Antwerpse en het hele Waasland mensen
van en naar hun werk. Intussen zijn er zeven
busroutes, vier naar de kerncentrale in
Haven linker-Scheldeoever
Project Linkeroeverpendel viert
feest op 40.000ste pendelbus
3 de werkjaar sluit opnieuw met recordcijfers af
Doel en drie naar de bedrijven in de Waaslandhaven.
Gemiddeld werden 167 pendelaars
per dag naar het werk vervoerd in
2012. Meer dan 80 bedrijven of uitzendkantoren
reserveerden hiervoor via het
online-reservatiesysteem. Dit jaar namen
42.298 personen de pendelbus naar en/of
van het werk. Ten opzichte van 2011 is dat
een stijging met meer dan 10.000 personen,
een absoluut record.
De afgelopen drie jaren namen in totaal
96.831 werknemers in de Waaslandhaven
de pendelbus. Hiervoor waren om
en bij de 40.000 pendelbusritten nodig.
De 40.000ste pendelbus werd uitgebreid
gevierd met de pendelaars op de bus. Zij
konden op 13 december genieten van een
stukje verjaardagstaart.
Doordat pendelaars voor de bus kiezen,
blijven er auto’s aan de kant staan, en zo
er werd reeds 896.617,23 kg CO 2 -uitstoot
bespaard. Het project kan ook een positieve
financiële balans voorleggen, kortom: het
wérkt.
Nog succesvoller
in 2013
Doelstelling voor 2013 is het pendelbusproject
verder uitbouwen tot een stabiel en
onmisbaar gegeven in de Waaslandhaven.
Via beter gerichte promotie willen we nog
meer mensen en bedrijven warm maken
voor dit project. Uiteraard blijft de kwaliteit
van het busvervoer het voornaamste
aspect.
Wilt u of uw bedrijf graag gebruik maken
van de pendelbus? Neem dan contact op
met Josephine Elaut:
tel: 0485 123 618
e-mail: josephine.elaut@gent.be
1

Prijs
vraag!
2
Havensnackbar in Londense dubbeldekker
Kallo - Aan de Kruipin in de Waaslandhaven
staat al tien jaar lang een Londense
dubbeldekker. Het is de vaste pleisterplaats
voor veel truckers en havenarbeiders.
De havensnackbar De Bus is eigendom
van Nadja Van Kempen. Ze kreeg het
idee toen ze zelf nog in het havengebied
werkte. “Ik moest elke dag kilometers ver
rijden om broodjes te halen voor mezelf
en de collega’s. Zo groeide het idee om
hier zelf iets op te starten.” Nadia kon in
Londen een fraaie dubbeldekker uit 1948
op de kop tikken. Tien jaar later is haar
2012?
Dé vraag:
Steeds meer
mensen maken
gebruik van onze
pendeldienst om
van en naar het werk
te gaan. Maar hoeveel
mensen namen die pendelbus in
Stuur uw antwoord per brief/briefkaart
naar: Maatschappij Linkerscheldeoever,
Sint-Paulusplein 27, 9120 Kallo of e-mail
snackbar een begrip in de haven en krijgt
ze elke dag meer dan 400 klanten over de
vloer. Er staat intussen een tweede dubbeldekker
waar de klanten kunnen zitten.
De andere bus is ingericht als keuken. “Ik
kan wel enkel personeel aanwerven dat
niet groter is dan 1,73 meter want dat is
het maximum voor het plafond van onze
bus”, lacht Nadja. “We serveren nu veel
meer dan alleen broodjes en verkopen ook
warme snacks. Truckers en havenarbeiders
verkiezen meestal een hartige snack maar
bedienden hebben liever iets gezond zoals
naar: prijsvraag@maatschappijlso.be met de
vermelding ‘prijsvraag’ in het onderwerp.
Je antwoord moet ons uiterlijk 21 maart
2013 bereiken.
WAT IS ER TE WINNEN?
Voor de winnaars liggen er dit keer vijf duotickets
klaar voor de première van ‘Haven
& Goed’, op 5 april aanstaande in CC Ter
Vesten te Beveren. Ontmoet de cast achteraf
bij een hapje en drankje in de lounge –
deelnemen maar!
een slaatje en daar spelen we dan ook op
in.” De Bus opent de deuren al om 05.00 u.
’s ochtends en sluit pas om 18.30 u.
‘s avonds.
Nadja noemt haar bus ook wel eens de
barometer van de haveneconomie. “Mijn
omzetcijfers lopen bijna identiek gelijk
met die van de haventrafiek. Zo was 2008
voor mij net als voor de haven een topjaar.
Als het crisis is, voelen we dat meteen. Nu
zien we een stijgend aantal klanten. Ik kan
dus met zekerheid zeggen dat het opnieuw
de goede kant uitgaat met de haven.”
Antwoord vorige prijsvraag:
In de vorige prijsvraag zochten we naar het
jaar waarin werd begonnen met de aanleg van
de Liefkenshoektunnel. Het juiste antwoord
was 1987.
De winnaars, die als vip mee naar Waasland-
Beveren - OHL gingen, waren: Robert De
Wilde; Sint-Niklaas, Dirk De Boes; Beveren,
Hugo Van hunsel ; Steendorp en Tom De Block;
Puivelde.
Proficiat!

Waaslandhaven in beeld
#1
#3
#1 Grote opruimactie in Doel-dorp
MLSO pakt samen met sociale economiebedrijven
verwilderd groen aan
Eind vorig jaar gaven Groep Intro, Jomi en
de Wase Werkplaats de overwoekerde tuinen
en terreinen in Doel een grondige opknapbeurt.
Onkruid en uitgezaaide struiken
werden verwijderd en de terreinen gemaaid.
Nadien werd het vele zwerfvuil vakkundig
verwijderd. Op die manier wordt het sluikstorten
tegengegaan en blijft Doel proper.
Het is niet de eerste keer dat MLSO een
dergelijke actie op touw zet. In 2011 werd
een grote zwerfvuilactie uitgevoerd waarbij
maar liefst 117 ton afval uit Doel werd weggehaald.
In de zomermaanden en de herfst
van 2012 werden de voetpaden in het dorp
grondig gereinigd. Met deze snoeiactie geeft
MLSO een vervolg aan deze projecten. Net
zoals bij bovenstaande acties bundelden
MLSO, de gemeente Beveren, Interwaas en
de sociale economiebedrijven hun krachten
om dit te kunnen realiseren.
#2 Kansarmen uitgenodigd
voor ‘footlunch’ op Freethiel
Voetbalclub Waasland-Beveren kreeg in december
130 extra supporters over de vloer
voor de topmatch tegen Racing Genk. Het
ging om kansarmen en thuislozen die getrakteerd
werden op een kerstmaal en aansluitend
de match mochten bijwonen. Het initiatief
kwam van de Waasland-Beveren Plus Foundation
dat naast het veld sociale activiteiten
op het getouw zet. Maatschappij Linkerscheldeoever
droeg als sponsor haar steentje
bij. “Het is voor deze mensen niet gemakkelijk
om een voetbalwedstrijd bij te wonen, laat
staan in combinatie met een footlunch”, zegt
coördinator Valy Van de Merlen. “Een ticket
voor een wedstrijd in eerste klasse kost toch al
gauw 20 euro en voor wie het moeilijk heeft
om de eindjes aan elkaar te knopen is dat veel
geld.” De spelers deden ook hun duit in het
zakje. Ze lieten hun shirt veilen op e-bay ten
voordele van SOS Kinderdorpen.
#3 Bouwput van tien ondergrondse
verdiepingen
#2
De werken aan de Deurganckdoksluis vorderen
goed. De eerste beton werd recent gegoten. De
werf oogt erg indrukwekkend. In totaal moet
9 miljoen kubieke meter grond verzet worden.
Dit is drie keer de piramide van Cheops. Een
groot deel van de grond wordt gebruikt voor de
gedeeltelijke demping van het Doeldok. Op het
diepste punt van de werf zitten de arbeiders net
niet 27 meter diep. Dit kan je vergelijken met
een flatgebouw van tien verdiepingen, maar dan
onder de grond. De sluis zelf zal bijna 18 meter
diep zijn en kan zo de grootste zeeschepen aan.
Er moet echter een volledige betonnen kuip
gebouwd worden en daarom graven de machines
veel dieper. Tegen maart 2016 moet de
nieuwe toegang voor de Waaslandhaven klaar
zijn. De Deurganckdoksluis zal de grootste ter
wereld zijn. Die eer is nu nog voorbehouden
aan de Berendrechtsluis, maar het zusje in Doel
wordt dus vier meter dieper.
3

4
Job in de kijker
Procesoperator
Net als veel van zijn collega’s is Tony Verbrugge
eerder toevallig in de chemiesector
terecht gekomen. “Ik ben afgezwaaid van
school als schilder. Toen ik naar Nederland
verhuisde, had ik contact gelegd met een
schildersbedrijf om daar aan de slag te gaan.
Dit sprong echter in laatste instantie af. Ik
ben toen op zoek gegaan naar werk en ben in
1997 terecht gekomen bij Dow Chemicals.
Na een paar jaar avondschool kon ik aan de
slag als procesoperator. Een job die ik nog
steeds met hart en ziel doe.”
Een paar jobs in de chemiesector later, is
Tony sinds 2,5 jaar actief bij 3M in Zwijndrecht.
Het bedrijf is bij het brede publiek
vooral bekend van de ‘post-it notes’ en
scotch-kleefband, maar produceert duizenden
verschillende producten voor o.a. de
automobielindustrie, de gezondheidssector
en de electronicasector. In Zwijndrecht
wordt bijvoorbeeld de lijm gefabriceerd voor
een aantal van deze producten. “Als procesoperator
controleer ik continu de voortgang
van het productieproces in de fabriek en
grijp ik in als dat nodig is”, legt Tony zijn
taak uit. “Soms staat er één persoon aan
één reactor maar vaak moet ik er ook twee
of drie tegelijk bedienen. In elke reactor
vindt een proces plaats dat je nog het best
kan vergelijken met koken. Er worden allerlei
grondstoffen toegevoegd volgens een
bepaald recept. In de reactor vindt vervolgens
een chemisch proces plaats. Dit leidt
dan tot een halffabricaat of een afgewerkt
product. Hier bij 3M zijn dat meestal lijm,
hoogwaardig kunstrubbers of vloeistoffen
voor de electronicaindustrie. Net als bij koken,
is het belangrijk dat alle ingrediënten
In elke nieuwsbrief zetten we een beroep uit de Waaslandhaven in de kijker. Deze keer
gingen we op bezoek bij operator Tony Verbrugge (44). Sinds een dikke twee jaar werkt
hij als procesoperator bij het chemiebedrijf 3M in Zwijndrecht. “Deze job is nog het best
te vergelijken met koken. We volgen nauwgezet een recept waarbij allerlei grondstoffen
bij elkaar worden gevoegd. Na een chemisch proces in de reactor ontstaat een nieuw
product, zoals lijm in ons geval.”
“Koken met chemicaliën”
precies worden afgemeten. Geregeld nemen
we stalen en die worden in een eigen labo
geanalyseerd. Aangezien we met gevaarlijke
stoffen werken moet het hele proces continu
nauwgezet in de gaten worden gehouden.
Als procesoperator draagt hij een grote verantwoordelijkheid.
“Er zijn een aantal processen
die computergestuurd verlopen, maar
we moeten wel goed op de hoogte zijn van
alle elementen zodat we steeds kunnen ingrijpen.
Daarom werken we met een systeem
van ‘peterschap’. Ik heb een peter die hier al
25 jaar ervaring heeft op het bedrijf. Tijdens
de opleiding procesoperator zie je vooral de
basisleerstof. Het is pas op de werkvloer dat
je de stiel echt leert kennen. Sommige taken
heb je na enkele maanden wel onder de knie,
maar reken toch een jaar voor je alles goed
beheerst. En dan nog blijft het een continu
leerproces,” benadrukt hij.
Een batchproces, polymerisatie,… Op de
vloer van een chemisch bedrijf worden heel
wat woorden gebruikt die voor ieder ander
als Latijn in de oren klinken. De futuristisch
uitziende wirwar van buizen, hendels, kranen
en flikkerende knoppen maken het plaatje
compleet. Voor een doordeweekse bezoeker
lijkt het alsof hij op een andere planeet is beland.
Wij krijgen alvast rood licht als we de
fabriekshal betreden. “U heeft wellicht geen
lederen zolen?” We moeten onze afgedragen
sneakers voorzien van een zelfklevende geleidende
strip op de zool. “Dit is een voorzorgsmaatregel”,
legt operations manager
Dirk Van Roey uit. “Elke mens kan statisch
geladen worden en dit kan een vonk veroorzaken
wat in een bedrijf zoals het onze uiter-
aard ten allen tijde moet vermeden worden.”
Veiligheid is dan ook hét sleutelwoord op het
bedrijf. “Voor ons is het vanzelfsprekend”,
vult Tony aan. “Een veiligheidsbril, helm,
handschoenen en een luchtkap horen bij de
standaarduitrusting van elke procesoperator.
Als je de veiligheidsregels respecteert, is het
risico dat er iets gebeurt miniem.”
Naast zijn vaste taak als procesoperator,
heeft Tony zich ook vrijwillig aangeboden
als brandweerman bij 3M. Het bedrijf heeft
een eigen kazerne met een brandweerwagen
en ambulance. “Een vijftal keer per jaar krijgen
we een opleiding. Elke shift heeft zijn
eigen brandweerteam. Gelukkig ben ik nog
maar één keer opgeroepen in de 2,5 jaar dat
ik hier werk. Dat was voor een lek. Ik ben
vroeger actief geweest als vrijwilliger bij de
brandweer van Stekene. Daarom dat ik me
hier meteen heb aangeboden voor deze
functie.”
Bij 3M werken een 300-tal mensen waarvan
er een goeie honderd de job van procesoperator
uitoefenen. Het bedrijf investeert veel
in zijn personeel. Het opbouwen van kennis
neemt dan ook heel wat tijd in beslag. “Er
staat een goede verdienste tegenover”, geeft
Tony toe. “Maar je moet in de eerste plaats
gemotiveerd zijn. Ik vind mijn job nog steeds
een grote uitdaging.”
“Zonder vakkundige procesoperators staat
het productieproces stil. Een ervaren procesoperator
kent op een gegeven moment zijn
werkgebied beter dan de ingenieurs die de
veelal computergestuurde processen en installaties
ontwikkeld en geplaatst hebben.”

Nascholing vrachtwagenchauffeurs
krikt beroepsbekwaamheid op
“Vrachtwagenchauffeurs met een rijbewijs
C, die tegen 9 september 2016 geen
35 uren bijscholing hebben gevolgd, zullen
het beroep niet meer mogen uitoefenen”,
zegt Kurt De Cock van Transport
De Cock uit Sint-Niklaas. Dit lijkt op
het eerste zicht een drastische maatregel.
Gezien het belang van de sector en van
het beroep, in feite niet zo verwonderlijk.
Bij een grootschalige verkeerstelling van
het Gemeentelijk Havenbedrijf Antwerpen,
werden eind september 2011 op
één dag meer dan 200.000 vrachtwagens
geregistreerd op het wegennet rond Antwerpen.
Dat is ongeveer één vijfde van het
totale verkeer. Deze cijfers tonen aan dat
het wegtransport een belangrijke factor is
in het economische netwerk van ons land.
Met dit gegeven voor ogen en met de verkeersveiligheid
op de weg in het achterhoofd,
is het voor iedereen duidelijk dat
de vakbekwaamheid van de vrachtwagenchauffeurs
van essentieel belang is.
Code 95
Code 95 is een europese richtlijn met als
doel de vakbekwaamheid van de chauffeurs
naar een hoger niveau te tillen. Dat
gebeurt niet enkel via een examen dat
nieuwe chauffeurs moeten afleggen om
toegang te krijgen tot het beroep (basiskwalificatie),
maar ook door een permanente
opleiding tijdens de uitoefening
van het beroep (nascholing). “Dat betekent
dat de huidige vrachtwagenbestuurders
met een rijbewijs C zich regelmatig
moeten bijscholen”, zegt Kurt De Cock.
“Zo voorziet de wetgever vijf nascholingsbeurten
van één dag in een daartoe
erkend opleidingscentrum. Per gevolgde
dag worden er 7 kredietpunten toegekend.
Van zodra de bestuurder 35 punten
heeft behaald, kan hij zijn vakbekwaamheid
verlengen met vijf jaar. Ten laatste
op 9 september 2016 moeten de 35 uren
nascholing zijn bereikt, zo niet vervalt de
geldigheid van het rijbewijs. Wie afziet
van deze opleiding weet dus nu al dat hij
in 2016 zijn job als vrachtwagenchauffeur
niet verder kan uitoefenen.” Wie wel
de nodige 35 punten behaalt, ziet zijn
rijbewijs verlengd voor een periode van
vijf jaar en kan in principe weer met een
nieuwe cyclus beginnen. Op die manier
ontstaat er een permanente bijscholing.
Opleiding bij Syntra
“In ons bedrijf hebben alle 60 chauffeurs
reeds een eerste opleidingsdag achter
de rug” bevestigt Kurt De Cock. “Er
volgen nog 4 sessies, een per jaar. In de
nascholing wordt ons personeel begeleid
door het opleidingscentrum van Syntra
Midden-Vlaanderen, dat verscheidene
modules op maat van vrachtwagenchauffeurs
met een rijbewijs C of CE aanbiedt.
In het opleidingspakket zitten o.m. zeven
lesuren over rij- en rusttijden en evenveel
over economisch rijden en ladingzekering.
Binnenkort zullen hier nog
lessen over EHBO, defensief rijden, de
vrachtbrief en ongevalsaangifte en attitudetraining
aan toegevoegd worden. Een
breed gamma waarvan zelfs ‘oude rotten
in het vak’, die schijnbaar niets meer te
leren hebben, achteraf toegeven dat ze er
wel wat van hebben opgestoken. Syntra
Midden-Vlaanderen begeleidde ons ook
door de hele administratieve rompslomp
zodat wij ons verder geen zorgen meer
hoefden te maken.”
Om de continuïteit van het bedrijf te
kunnen garanderen volgen de chauffeurs
van Transport De Cock en het zusterbedrijf
Tramaco Logistics de nascholing
op een zaterdag. De werkgever van zijn
kant krijgt naast een gedeeltelijke financiële
tussenkomst uit de subsidiepot van
de KMO-portefeuille ook een premie van
het Sociaal Fonds Transport en Logistiek
(SFTL). Op die manier blijft het systeem
voor de transportsector betaalbaar en is
het voor beide partijen – en voor de sector
in zijn geheel - een win-winsituatie.
5

6
“We gaan voor een havengebied dat
kansen biedt aan het hele Waasland”
Dit voorjaar beslist de Vlaamse Regering
over het GRUP dat het hele Antwerpse
havengebied afbakent. Zowel op linker-
als rechterscheldeoever staat dan duidelijk
omlijnd waar er ruimte is voor o.a.
haven en industrie, landbouw, bewoning
en natuur, erfgoed en andere waardevolle
functies. Naast dit GRUP worden er ook
een heleboel flankerende maatregelen genomen.
Deze maatregelen zullen er voor
zorgen dat de hele regio rond het havengebied
volop kansen krijgt. Peter Deckers,
voorzitter van MLSO, nodigde Jan
Hemelaer, procesmanager van dit GRUP,
uit voor een gesprek over hoe dat voor de
Waaslandhaven in elkaar zit.
PD: “Jan, er is al heel wat te doen geweest over
dit GRUP en de gevolgen ervan. We weten dat
mensen die in het afbakeningsgebied wonen of
er hun bedrijf hebben, elders moeten gaan. Wat
wordt er in eerste instantie voor die mensen
gedaan?”
JH: “Dat je je woonplaats of werkplaats
moet verhuizen, is onaangenaam. Niemand
wordt hier graag mee geconfronteerd. De
belangrijkste zorg wordt nu om de gevolgen
van die afbakening voor de getroffen
bewoners en landbouwers, zoveel mogelijk
op te vangen. De Vlaamse Regering heeft
hiervoor een sociaal begeleidingsplan goedgekeurd.
Er zijn verschillende maatregelen
voor de getroffen mensen. We gaan eerst uit
van de redenering dat de getroffenen op gepaste
wijze gecompenseerd moeten worden
voor het feit dat zij deze gebieden moeten
verlaten. Daarnaast proberen we te zorgen
voor een voldoende aanbod aan evenwaardige
woningen in de omgeving. De bemiddelaar
‘Grootschalige Vlaamse infrastructuurprojecten’
informeert en ondersteunt
persoonlijk alle betrokkenen en zoekt samen
met hen naar oplossingen.
Maar we willen er ook voor zorgen dat de
hele regio het minstens even goed of beter
doet, maar dan wel binnen de nieuwe context
van de haven die, laat ons niet vergeten, toch
voor heel wat tewerkstelling in het Waasland
zorgt. Niet enkel compenseren dus voor
de aanwezigheid van die haven, maar verder
kijken en er kansen in vinden. Hoe dat juist
in zijn werk gaat, is een verhaal van steun
op maat. Voor de getroffen boeren zijn er
naast verschillende financiële compensaties
ook de gronden uit de grondenbank die zij
in ruil kunnen krijgen. Landbouwbedrijven
worden intensief begeleid en aangespoord
om het bijvoorbeeld op een kleinere landbouwoppervlakte
even goed te doen.
De havenuitbreiding betekent niet dat morgen
iedereen binnen het afbakeningsgebied
meteen en tegelijk weg moet. Vooral de
landbouwers kunnen op bepaalde plaatsen
gefaseerd hun gronden van de hand doen.
Ze kunnen ervoor kiezen om al hun gronden
meteen te verkopen of dit stapsgewijs
te doen, op het ritme van de ingebruikname
van de verschillende gebieden. Er is echt
heel wat mogelijk.”
PD: “Wat bedoel je juist met die kansen voor de
regio?
JH: “We willen de leefkwaliteit in de hele
omgeving van de haven opkrikken. Bijvoorbeeld
door nieuwe natuurgebieden in te
richten en bufferdijken aan te leggen. We
willen die maatregelen niet alleen realiseren,
we willen er ook mogelijkheden uithalen
voor zogenaamd zacht toerisme: natuurrecreatie,
fietswegen over de dijken, … Al deze
maatregelen kunnen mogelijkheden bieden
voor de hele regio. Gecombineerd met een
deel van het aanwezige erfgoed, heb je een
waaier aan mogelijkheden.”
PD: “Over het erfgoed in de poldergebieden,
dat er zeker is, is anders nog maar weinig gesproken
binnen de kader van het GRUP”.

JH: “Dat is niet helemaal juist. Er is een uitgebreide
studie gebeurd die al het landelijk
erfgoed goed gedocumenteerd heeft en in
kaart heeft gebracht. Dat er erfgoed verloren
zal gaan door de havenuitbreiding, is niet te
vermijden. Daarom worden de resultaten
van die studie meegenomen naar een werkgroep.
Deze werkgroep zal zich buigen over
de vraag: hoe gaan we om met het aanwezige
erfgoed, binnen de geplande veranderingen?
Bij die werkgroep zullen experts op
het vlak van erfgoed betrokken worden maar
ook andere experts. We hopen dat er creatieve
manieren zullen gevonden worden om
het aanwezige erfgoed maximaal te benutten.
Maar daarnaast zijn er ook plekken met
een belangrijke erfgoedwaarde die niet verloren
gaan, zoals Prosperdorp bijvoorbeeld.
Daar liggen sowieso kansen voor erfgoed en
recreatie.”
PD: “Dat er meer industrie en haven komt,
staat buiten kijf. Maar dat brengt ook meer
verkeer, vervuiling, overlast met zich mee. Wat
wordt daar aan gedaan?”
JH: “Ook op die vlakken mikken we op
Met ‘Haven en Goed’ brengen Jan Geers
en Peter Thyssen een theaterstuk over
drie generaties dokwerkers. Tegen de
achtergrond van de Antwerpse en Waaslandhaven
brengt een Vlaamse topcast het
verhaal van een familie verweven met diezelfde
haven: een absolute aanrader.
Familiekroniek in de haven
Het stuk vertelt de geschiedenis van drie
generaties van dezelfde familie. “Het verhaal
op zich kan zich tegen eender welke achtergrond
afspelen”, zegt Peter Thyssen, “maar
het is de haven en alles wat errond draait dat
het zoveel uitstraling geeft. Op zich zal iedereen
die naar het toneelstuk komt kijken,
er iets in herkennen. Mensen die een band
hebben met de haven, zullen naast het familieverhaal
nog veel andere elementen uit hun
leefwereld herkennen”.
twee zaken: enerzijds compenseren voor wat
er bij komt, bijvoorbeeld meer rijstroken op
wegen, of de aanleg van nieuwe ontsluitingswegen
en geluidsschermen. Anderzijds willen
we ook beter omspringen met de nieuwe
context: zo moeten we bijvoorbeeld nadenken
over hoe we goederen minder milieubelastend
kunnen vervoeren (bv. via het spoor)
of hoe we de goederenstroom beter kunnen
verdelen. Nog concreter : hoe kunnen we het
havenverkeer zoveel mogelijk weghouden
uit de polders. Met al deze elementen werd
en wordt rekening gehouden bij het uittekenen
van een toekomstvisie voor de regio en
we zijn daar nu al volop mee bezig.”
“Wat de andere maatregelen betreft zoals bv.
geluidsbuffers en acties tegen luchtverontreiniging,
deze zullen we uitvoeren naar gelang
het gebied sneller of trager ontwikkelt.
We willen de maatregelen laten meegroeien
op het tempo van het nieuwe ontwikkelingsgebied
in en om de haven.”
PD: “Klinkt goed, maar dit plan sleept nu al
zo lang aan. Is het nog wel haalbaar, en nuttig,
om zoiets zo lang te laten aanslepen?”
Haven en Goed:
toneelstuk over havenarbeiders
voor havenarbeiders
Hulp uit de havenwereld
Om het geheel zo authentiek mogelijk te
maken, deden de auteurs een beroep op
een aantal bevoorrechte getuigen: havenarbeiders
dus. “We raadpleegden meer dan
tien havenarbeiders om ons verhaal zoveel
mogelijk te doen aansluiten bij de realiteit”,
zegt Peter Thyssen, “zowel voor wat
de flashbacks betreft, als de huidige situatie
in de haven. In de teksten zitten ook echte
dokwerkerstermen ingebakken. Als je bijvoorbeeld
wil weten wat een gedaan-gedaan
is, moet je zeker komen kijken (lacht, nvdr)”.
Vlaamse topcast
Voor deze productie wisten Thyssen en
Geers een topcast bij elkaar te brengen.
Naast Thyssen zelf (Crimi Clowns, De
zonen van Van As) vervolledigen Sien Eggers
(Van vlees en bloed, Het Eiland), Arnold
Willems (Oud België), Stefan Perceval
(Witse), Maarten Bosmans (Flikken),
Marjan De Schutter (Zone Stad) en Arne
Focketeyn (Vaneigens) de cast.
JH: “ Ook hier heeft de medaille twee kanten.
Enerzijds is het normaal dat wanneer
je een plan opstelt voor een dergelijk groot
gebied, met een dergelijk groot belang voor
heel Vlaanderen, dat je ruim de tijd neemt
om met alle betrokkenen te overleggen.
Alles moet ook duidelijk in kaart worden
gebracht en bestudeerd. Het gaat hier om
een extreem complex dossier, met heel veel
betrokken partijen. Dit kon niet anders dan
lang duren. Ik denk dat het belangrijk is
dat er nu duidelijkheid komt op het terrein
en dat je mensen en bedrijven zekerheden
biedt. Grote bedrijven die binnen dit en tien
jaar grote investeringen plannen, moeten
vandaag kunnen weten of ze die plannen
effectief zullen kunnen uitvoeren. Landbouwers
die hun bedrijf verder willen uitbouwen,
moeten weten binnen welke context
dit kan gebeuren. Je moet die mensen rechtzekerheid
bieden.We zijn dus inderdaad op
een punt gekomen waar er een definitieve
beslissing genomen moet worden, in het belang
van iedereen.”
PD: “ Ik kijk, samen met jou, uit naar de beslissing.
Dank voor dit gesprek!”
Trotse sponsor
MSLO is erg trots dat ze samen met GHA
dit project tot stand kan doen komen. Elk
initiatief dat de haven en haar arbeiders bij
een breed publiek bekend maakt, kan op de
sympathie van MLSO rekenen. Komen kijken
dus!
Voorstellingen Haven en Goed
CC Ter Vesten Gravenplein 2,
9120 Beveren 5-6-7-8 april, 20.30 u.
Kaarten: 03 750 10 00
tickets.tervesten@beveren.be
Arenbergschouwburg Arenbergstraat 28,
2000 Antwerpen 10-11-12-12-14 april,
20.30 u.
Kaarten: 03 202 46 46
www.arenbergschouwburg.be
Win gratis kaarten voor de première
in Beveren!
MLSO geeft 5x2 tickets weg voor de premiere
in CC Ter Vesten op 5 april. Kijk snel
naar onze prijsvraag op p. 2!
7

8
Belgian Scrap
Terminal geeft oud
ijzer nieuw leven
Een leven zonder metaal is nauwelijks nog
denkbaar. Er zouden geen auto´s rondrijden
maar ook geen machines staan in bedrijven of
draad zijn om elektriciteit tot in onze huizen te
brengen. De grootschalige toepassing van metalen
veroorzaakt echter ook een massale stroom
van afgedankt schroot. De kunst om dat schroot
te recycleren tot grondstof voor de staalindustrie
beheerst Belgian Scrap Terminal al meer dan
veertig jaar. We gingen een kijkje nemen aan
het Vrasenedok waar jaarlijks 1,3 miljoen ton
schroot naar alle hoeken van de wereld vertrekt.
Belgian Scrap Terminal of kortweg BST
is ontstaan als kleinschalige schroothandel
in Willebroek in de jaren vijftig. Het is
nog steeds een familiebedrijf. Met Caroline
Craenhals staat de vierde generatie klaar.
Haar vader Patrick is CEO en houdt de supervisie
over de negen vestigingen in Vlaanderen,
Wallonië, Noord-Frankrijk, Luxemburg
en Duitsland. “De site in Kallo is echter
het zenuwcentrum van het bedrijf ”, zegt directeur
Vincent Quidousse. “Hier komt alle
schroot toe om vervolgens verscheept te worden
naar alle hoeken van de wereld.”
BST was een van de eerste bedrijven om
zich in de Waaslandhaven te vestigen. Het
bedrijf heeft een concessie van 12 hectaren
aan de kop van het Vrasenedok. “Een ideale
ligging”, vindt Quidousse. “We hebben drie
los- en laadkades en er kunnen zowel grote
zeemastodonten als kleine binnenvaartschepen
aanmeren. Vorig jaar hebben we hier nog
een megaschip uit het Verre Oosten geladen
met liefst 42.000 ton schroot. Het meeste
schroot wordt aangeleverd via de vrachtwagen
maar de binnenvaart is aan een opmars
bezig. We verkiezen trouwens altijd transport
over het water omdat het economisch
en logistiek simpelweg de beste oplossing is.”
Het schroot dat bij BST wordt ingezameld
bestaat uit afgedankte consumptiegoederen
zoals wasmachines en auto’s maar ook fabrieksschroot.
“Het schroot ondergaat altijd
eerst een verwerking”, legt Quidousse uit.
“Behalve als het om een zuivere fractie van
metaal gaat. Dan wordt het samengeperst
tot een kleiner volume, meestal in de vorm
van een kubus. We hebben ook een grote
schaarmachine. Dit kan je nog best vergelijken
met een guillotine. Er kan een hele container
schroot tegelijk in. De machine knipt
het metaal in stukken van 60 tot 80 centimeter.
Tot slot hebben we nog onze ‘shredders’.
Daar wordt het metaal in vermalen
“We recycleren 93% van een autowrak”
tot kleine deeltjes. De shredder gebruiken
we vooral voor autowrakken. Uiteraard worden
dan eerst een aantal zaken weggehaald
zoals banden, olie en accu. Na het vermalen
worden de verschillende soorten metalen
van elkaar gescheiden. Dat kan magnetisch,
maar voor non-ferro zoals koper, lood, zink
en aluminium gebruiken we flotatietechnieken.
Dat gaat allemaal in een bad en door
een chemisch proces komen de fracties een
voor een bovendrijven.” Het verwerkte metaal
wordt wereldwijd verkocht en vertrekt
in Kallo steeds per schip. Het wordt elders
vooral omgesmolten tot constructiestaal voor
de bouwsector. “Jaarlijks vertrekt hier toch
1,3 miljoen ton”, zegt Quidousse trots. “Ter
vergelijking: de totale schrootfractie in België
bedraagt 2,5 miljoen ton. We zijn dan
ook veruit de grootste speler op de markt in
ons land.”
BST maakt zich sterk dat ze een auto voor
93% kunnen recycleren. “We hebben afspraken
met de meeste grote merken en hun
dealernetwerk”, legt de directeur de procedure
uit. “Transportbedrijven gaan die voor
ons in heel het land ophalen. Een auto die tot
schroot wordt verwerkt is meestal tussen de
12 en 14 jaar oud. De iets jongere modellen
worden verkocht op de tweedehandsmarkt
en gaan vooral naar Afrika en Polen. Er zijn
geen duidelijke regels op dit vlak. Het is de
eigenaar van een auto die bepaalt of een auto
nog rijvaardig is of bestemd voor de schroot.
Wij hebben een rechtstreekse verbinding
met de dienst inschrijvingen. Elke wagen
die bij ons over de vloer komt, wordt geregistreerd.
Zo weet de dienst inschrijvingen
welke voertuigen definitief uit roulatie zijn
genomen.”
Vroeger was er voldoende aanvoer in Vlaanderen,
maar BST moet steeds verder Europa
intrekken om schroot te verzamelen. “Dit
heeft vooral te maken met de automobielindustrie
die naar lageloonlanden verhuist. Zo
was de sluiting van Opel een flinke opdoffer
voor ons. We hadden net geïnvesteerd in de
uitbreiding van ons machinepark. De auto’s
zelf zijn ook veranderd. Vroeger was een
wagen één stuk staal maar moderne auto’s
bulken van de kunststof. We houden ons
daarom meer en meer bezig met de verwerking
van kunststoffen. Buiten PVC zijn die
goed te recycleren. Je kan gerust stellen dat
kunststof het schroot van de toekomst is.”
Verschijnt 3 maal per jaar | V.U. Peter Deckers, Maatschappij Linkerscheldeoever, Sint-Paulusplein 27 - 9120 Kallo | T 03 766 41 89 | F 03 776 79 13 | E info@maatschappijlso.be