Publicatie downloaden - PON

werk, maar daar hoefde ik nooit iets extra’s voor te doen, dat ging altijd
goed. Het onderwerp was behandeld in de klas en op de een of andere
manier werkten mijn hersens als een grote spons: ik zoog alles naar binnen.
Ik wilde heel veel dingen weten, maar alleen als ik er niets voor hoefde te
doen. Met die CITO-score kreeg ik een HAVO-VWO advies.
Stoer
Ik ben toen naar Durendael gegaan, in Oisterwijk. Daar ben ik doorgegaan
met het leveren van dezelfde inspanning als op de basisschool. Ik voerde
dus niks uit. Ik ging op en neer met de fi ets, dat was een kilometer of
vier. Dan gingen we samen in een grote sliert met andere kinderen uit de
buurt naar Oisterwijk. Er was een brugklas van twee jaar en omdat ik niks
uitvoerde, ben ik na twee jaar naar de HAVO gegaan. Ik zat er niet mee. Ik
vond school in die tijd niet stoer. Wat ik wel stoer vond, was buiten staan en
sigaretjes roken. Toen ik 13 was, rookte ik mijn eerste sigaret. Volgens mij
wisten mijn ouders dat toen nog niet. Meisjes, dat was ook stoer. Ik deed
in ieder geval goed mijn best om indruk te maken. Ik was echt een baasje.
Ik kon ook wel eens knokken. Niet in een groep of zo, maar als ik ruzie met
iemand had. Als er iets tegen me werd gezegd wat me niet aanstond, dan
had ik regelmatig een akkefi etje. Veel last had ik er niet van, ik geloof niet
dat ik ooit een blauw oog heb gehad, dus ik stond mijn mannetje wel. Niet
altijd helemaal ongeschonden uit de strijd, maar over het algemeen toch
zonder schrammen. Ik was ook vrij snel, dus dat hielp. Ik weet nog dat ik een
keer ruzie had met een Marokkaanse jongen uit de klas, die was hetzelfde
als ik en voelde zich ook de koning. Dat botste natuurlijk en liep uit op een
stevige knokpartij. Ik weet niet meer wie gewonnen heeft.
Omdat ik op school nog steeds niets deed, ging ik vervolgens geruisloos
van de Havo naar de Mavo. Langzaam was ik dus weggegleden, van de
brugklas Havo/Vwo naar 3 Havo en uiteindelijk 4 Mavo. Ik vond het niet erg,
ik stond helemaal niet bij die dingen stil.
Ook de Mavo is mij eigenlijk aangewaaid. Ik hoefde er helemaal niks voor te
doen en als ik toch wat moest doen, dan deed ik het gewoon niet. Er is ook
niemand geweest die me op mijn donder gaf. Ik denk trouwens niet dat dat
iets uitgemaakt zou hebben, want als iemand me wèl de les had gelezen,
dan was ik daar ongetwijfeld gigantisch hard tegenin gegaan. Als je het zo
bekijkt, was ik misschien wel een beetje een moeilijke jongen. Ik was goed
voor mijn vrienden en heel liefdevol naar mijn ouders toe, maar voor de
buitenwereld hing ik vooral de stoere bink uit.
4 Een nieuw leven