Publicatie downloaden - PON

Phantom
Ik heb mijn Mavo diploma in één keer gehaald. Niet met echt goede punten,
want een vijfenhalf vond ik allang best. Als je een hoger cijfer haalde,
was je stom geweest en had je te veel geleerd. Ik heb Mavo D gedaan,
met natuurkunde, scheikunde, Nederlands, Engels en Duits. In het laatste
jaar ging ik op de scooter naar school. Daar had ik mijn bromfi etscertifi caat
voor gehaald. Die scooter had ik op mijn zestiende verjaardag gekocht. Zelf
verdiend met werken. Ik heb allerlei klussen gedaan: aardbeien geplukt, op
zaterdagen bij het tankstation van Avia achter de kassa gestaan. Ik heb ook
nog vier jaar in de horeca gewerkt, bij de Druiventros, eerst in de afwas en
daarna de bediening. Ik heb dus altijd gewerkt, dat ging natuurlijk ook ten
koste van huiswerk maken en leren. Voor die eerste scooter heb ik 3.500
gulden neergeteld. Een blauwe Malaguti Phantom. Een verschrikkelijk
mooi ding, ik had hem wel behoorlijk opgevoerd, hij haalde met gemak
70 kilometer per uur. Ik geloof niet dat mijn ouders doorhadden dat ik
dat had gedaan. Ik was erg handig in die dingen. Ik weet niet hoe ik dat
allemaal geleerd heb, maar ik deed het gewoon. Ik zat thuis te sleutelen
met gereedschap van ons pa en kreeg het altijd precies zo voor elkaar als
ik het wilde. Ik had ook een sportuitlaat onder de scooter gemonteerd,
dus dat ding jankte er een eind op los. Op een dag ben ik met die scooter
onderuit gegaan op de weg naar Tilburg. Ik werd door iemand geschept.
De scooter lag in de kreukels, zelf had ik er niet zoveel aan overgehouden.
Van het verzekeringsgeld en met wat geld erbij heb ik toen een nieuwe
scooter gekocht, een Runner Gilera, die kostte 5.200 gulden. Ik wilde perse
een runner hebben, want daar reden stoere jongens op en daar wilde ik bij
horen. Hij was felgeel met matzwart. Ik zal zeventien geweest zijn.
Vrachtwagenmonteur
Na de Mavo ben ik naar het Koning Willem I college in Den Bosch gegaan.
Daar heb ik eerst een half jaar weg- en waterbouw gedaan, de beroepsopleidende
leerweg. Ik ging met de bus op en neer van Berkel-Enschot naar
Den Bosch. Die weg- en waterbouw leek me wel leuk, maar al snel kwam ik
erachter dat ik daarvoor teveel moest leren. Meer dan me lief was in ieder
geval. Toen ben ik wat anders gaan doen en ben ik vrachtwagenmonteur
geworden. Dat was de beroepsbegeleidende leerweg, ook op het Koning
Willem I college. Vier dagen werken en één dag theorie op school in Den
Bosch. Ik werkte bij Beers, de leverancier van Scania vrachtwagens. Dat
was in Tilburg, op het bedrijvenpark Loven. Ik heb dat drie jaar gedaan. Het
eerste deel van de opleiding deed ik in één jaar, terwijl er eigenlijk twee jaar
voor stond. Ik vond het machtig interessant en daarom ging het me gemakkelijk
af. Ik snapte hoe het werkte en daarom kostte het me geen moeite
om alles te onthouden. Ik heb er ook een aantal extra diploma’s gehaald: bij
Bob van Stratum: Willen = Kunnen
5