Bewoners Magazine 04 - September 2006 - Laurentius Wonen, Breda

ijzondere huurders zijn voor ons heel gewoon
oplossing
“Ik kom uit Rotterdam. Bij mijn zoektocht
naar een geschikte woonruimte
in Rotterdam liep ik tegen allerlei
regels op. Als de kinderen komen te
overlijden, zou ik bijvoorbeeld direct
moeten verhuizen uit een aangepaste
woning. Omdat mijn zoon en dochter
in Breda op school zaten, ging ik hier
op zoek. Prisma en Laurentius hebben
echt creatief meegedacht. Prisma
met de 24-uurs ambulante zorg en
Laurentius met de aanpassingen in
de woning. Samen zorgden ze ervoor
dat we hier goed kunnen wonen en
leven.”
Het hele huis is verbouwd
Sinds september 2004 wonen Wilma
en haar kinderen in twee naast elkaar
gelegen appartementen in Breda: een
2-kamer- en een 4-kamerappartement.
Nu is dit min of meer één woning,
waarbij het 4-kamerappartement is
aangepast voor de handicaps van de
kinderen. Wilma: “Er is door Laurentius
ontzettend veel verbouwd aan
de woning. Zeg maar gerust dat het
hele appartement is omgegooid om
het zo praktisch mogelijk te maken
voor ons. De keuken is de badkamer
geworden, de logeerkamer de keuken
enzovoorts. Er zijn ook bredere
deuren geplaatst en alle drempels zijn
verwijderd.”
“Ik woon hier vijf jaar en ik ken iedereen in het gebouw.
We doen veel samen”, vertelt Anneke vrolijk. “Al twee jaar
poets ik als vrijwilliger vijf ochtenden per week in verzorgingstehuis
Princenhof. Ik vind het erg leuk werk. Het is
leuk om mensen te helpen.” Anneke komt oorspronkelijk
niet uit Breda. “Ik heb in Breda op school gezeten, daarom
ben ik hier gaan wonen. Ik wilde altijd al graag op mezelf
wonen. Met negen zussen en vier broers thuis was ik nooit
alleen. Ik had eigenlijk negen moeders!” lacht Anneke.
Reizen en fietsen
“Twee keer per jaar ga ik naar het buitenland met Stichting
Samen Op Reis. Ik ben dit jaar al naar Turkije geweest en
in september gaan we naar Kreta. Ook gaan we vaak een
weekendje weg, bijvoorbeeld naar de Efteling. Dat is heel
gezellig”, zegt Anneke. “Daarnaast fiets ik veel. Vooral naar
mijn broers en zussen die rondom Breda wonen. Ik kan
niet lezen, maar ik ken alle routes uit mijn hoofd”, vertelt
ze trots. “Als ik er één keer met de taxi ben geweest, weet
ik hoe ik moet fietsen.”
Breda heeft het
Als de kinderen overlijden, heeft
Wilma Kalkman de keuze om in het
2-kamerappartement te blijven wonen
of om te verhuizen. Het andere 4kamerappartement
komt dan weer
vrij voor andere huurders. Ten slotte
zegt Wilma: “Eén ding is zeker. Ik blijf
in Breda. De mentaliteit, het groen en
de mindere criminaliteit spreken mij
aan. Breda is een gezellige stad. Voor
geen goud wil ik nog terug.”
Laurentius > September 2006 | 11