klik hier voor de bijlage bij dit bericht - de Aardespiegel

antwoordelijkheid met zich mee, waarvan ik vind dat hij zich hier te makkelijk vanaf maakt. Het tweede is dat
met zulk gemak met elkaar in verband brengen van diverse symptomen en verschijnselen de lezer juist niet wak-
kerder maakt, maar eerder in een verleidelijke roes om daar dan maar in mee te gaan. Wat uitdrukkelijk tegen de
expliciete bedoeling van de auteur in is. Dit is vooral het geval doordat het hier om verschijnselen gaat die lang
niet iedereen zelf kan controleren.
de methode van journalistiek onderzoek
Wat Loek Dullaart zou moeten doen, is eerst nauwgezet in kaart brengen welke beweringen hij in dit artikel doet.
Dat zijn er heel veel, vaak tussen neus en lippen door. Dan moet nader bekeken worden waarop deze beweringen
van hem eigenlijk berusten. Waar baseert hij zich op, is hij zich bewust van de oorsprong ervan? De derde stap is
de tegenvraag formuleren, die zijn beweringen kan ontkrachten. Deze zou hij ook moeten behandelen. Als hij ten
slotte, ondanks het antwoord op zulke tegenvragen, zijn bewering kan handhaven, dan heeft hij voldoende ge-
daan. Ja, dit is een duidelijk scholastieke methode, die je in je bagage zou moeten hebben, voordat je aan dit
soort artikelen begint.
Ik zal ter illustratie van wat ik bedoel een aantal voorbeelden geven. Meteen in de eerste zin spreekt de au-
teur van ‘wereldgebeurtenissen’ (wat een verschrikkelijk lelijk woord!), waarvan totaal onduidelijk is wat daar
eigenlijk mee bedoeld wordt. Het blijkt hier om de economische crisis te gaan, waarvan hij de achtergrond wil
onderzoeken: de werkelijke oorzaken, als een ‘derde laag’ (na ieders eigen economische omstandigheden als eer-
ste, en na verklaringen voor de crisis in de media als tweede laag). Meteen noemt hij drie auteurs op, op wie hij
zich hierbij baseert: Allen, Von Rétyi en Wisnewski. De respectievelijke titels reppen van ‘de nieuwe wereldorde’,
geheime genootschappen en Bilderbergers. Aha, denk ik dan, dat is een heel bepaald soort literatuur. Daar kun je
allerlei vragen bij stellen. Dat gebeurt echter niet.
www.aardespiegel.nu - donderdag 12 juli 2012 - eerste jaargang Nr. 24
De Bilderbergconferentie wordt integendeel meteen afgeschilderd als geheim genootschap, opgericht door een
jezuïet en jezuïeten zijn al sinds de zestiende eeuw uit op wereldmacht. Het principe van hun geheime diplomatie
klinkt door in de geheimhouding die nog altijd geldt bij Bilderbergconferenties. Dit beeld wordt verder ingekleurd
door op koningin Beatrix en David Rockefeller te wijzen. Wat zeggen echter de houding en uitlating van deze twee
personen echt? Als bron van Rockefellers uitspraak wordt ‘onder andere HP/De Tijd’ aangegeven. Maar je zou dan
toch graag op zijn minst een echte historicus hierover willen horen, en hoe dit in te passen in het beeld van Roc-
kefellers biografie en de tijd waarin hij deze deed (wanneer eigenlijk?).
NRC Handelsblad heeft dinsdags een vaste column van Paul Scheffer, op 12 juni getiteld ‘Vanaf de Bilderberg’
(niet online). Hij had dit jaar deelgenomen, zoals de Volkskrant voorafgaand op 1 juni schreef (zie: link). Het is
amusant om Scheffers column te lezen. Hij klapt uit de school, en dat is nogal ontnuchterend:
‘“De euro was een slecht idee, maar het is een nog slechter idee om er nu weer op terug te komen.” Die opmer-
king gaf de overheersende stemming tijdens de bijeenkomst goed weer. Wat ooit een wenkend ideaal was, is
daarmee verschrompeld tot een keuze tegen heug en meug. Dat is een verschrikkelijke vaststelling, want zo veel
idealen hadden we niet meer over. (...) Voor het eerst in de geschiedenis van de Bilderbergconferentie kwam de
voornaamste dreiging niet van buitenaf, maar van binnenuit, zo vatte iemand drie dagen debat samen.’
15 terug naar boven