klik hier voor de bijlage bij dit bericht - de Aardespiegel

More documents

Recommendations

Info

* Visie en gesprek In het kader van ‘visie en gesprek’ duiken er weer nieuwe mensen op met nieuwe invalshoeken, we hadden er veel eerder mee moeten beginnen. Michel Gastkemper, bekend van zijn blog Antroposofie in de Pers, reageert op de stukken van vorige week van Loek Dullaart en Stephan Geuljans. Dit alles in het kader van oordeelsvorming m.b.t. feiten en gebeurtenissen en waarheidsvinding. Ook Arjen Nijeboer gaat in op het stuk van Loek Dullaart. Overigens zal in het volgende nummer Loek Dullaart weer reageren op deze reacties. grote lokaal inderdaad als bij toverslag tot rust kwamen. Een hele zachte kracht meende ik waar te nemen, die toch sterker is dan controle of autoriteit. outsiderkunst Er zijn mensen die over dit soort werkjes beweren dat het geen kunst is. Het refereert niet of nauwelijks aan 'echte' bestaande kunstwerken, en het heeft duidelijk een vrije-school-signatuur. Een welwillende criticus zou het misschien onderbrengen in de categorie 'outsiderkunst', net als andere werken van zieners en psychiatrische pa- tiënten. Vaak is dat authentiek en interessant werk. De reden dat het geen gewone kunst mag heten is vooral, dat de kunstenaar zich niet zo verhoudt tot de kunstwereld, en niet zoveel afstand tot z'n werk heeft, of bewust- zijn over het waarom van de vorm ervan. Dat maakt kwetsbaar. Maar juist dat vind ik er zo mooi aan. Het zal misschien nog even duren voordat de doorsnee kunstkenner dit soort zachtheid kan waarderen. Maar ik gun het ze van harte. De wereldregering in wording - reactie (1) het grote gebaar en de verantwoordelijkheid www.aardespiegel.nu - donderdag 12 juli 2012 - eerste jaargang Nr. 24 Visie en gesprek* Evelien Nijeboer door Michel Gastkemper Dat de redactie van De Aardespiegel bedenkingen heeft bij het zomaar plaatsen van het artikel van Loek Dullaart (zie: link) kan ik me goed voorstellen. In het redactioneel commentaar van Stephan Geuljans worden enkele bezwaren genoemd. Hij gaat daarbij eerst in op com- plottheorieën, met name zoals die bestaan ten opzichte van ‘nine-ele- ven’. Daarna komt de wereldregering aan bod, met een interessant exposé over Ayn Rand, die Dullaart helemaal niet noemt. Geuljans zou liever, in plaats van onzichtbare en onpersoonlijke manipulerende krachten aan te wijzen, de verschillende mensen wereldbeelden willen onderzoeken van waaruit de hoofdpersonen opereren. Daarbij lijkt het hem vruchtbaarder om met een positieve blik te kijken naar de macht en zeggenschap van ieder als individu. Mijn bezwaren zijn enigszins anders, niet zozeer inhoudelijk, maar meer structureel van aard. Het is duidelijk dat Loek Dullaart het grote gebaar niet schuwt, bovendien schrijft hij soepel en begrijpelijk over vaak grote mondiale problemen, die hij met gemak met elkaar in verband brengt. Dat grote gebaar brengt echter ook een grote ver- 14 terug naar boven
antwoordelijkheid met zich mee, waarvan ik vind dat hij zich hier te makkelijk vanaf maakt. Het tweede is dat met zulk gemak met elkaar in verband brengen van diverse symptomen en verschijnselen de lezer juist niet wak- kerder maakt, maar eerder in een verleidelijke roes om daar dan maar in mee te gaan. Wat uitdrukkelijk tegen de expliciete bedoeling van de auteur in is. Dit is vooral het geval doordat het hier om verschijnselen gaat die lang niet iedereen zelf kan controleren. de methode van journalistiek onderzoek Wat Loek Dullaart zou moeten doen, is eerst nauwgezet in kaart brengen welke beweringen hij in dit artikel doet. Dat zijn er heel veel, vaak tussen neus en lippen door. Dan moet nader bekeken worden waarop deze beweringen van hem eigenlijk berusten. Waar baseert hij zich op, is hij zich bewust van de oorsprong ervan? De derde stap is de tegenvraag formuleren, die zijn beweringen kan ontkrachten. Deze zou hij ook moeten behandelen. Als hij ten slotte, ondanks het antwoord op zulke tegenvragen, zijn bewering kan handhaven, dan heeft hij voldoende ge- daan. Ja, dit is een duidelijk scholastieke methode, die je in je bagage zou moeten hebben, voordat je aan dit soort artikelen begint. Ik zal ter illustratie van wat ik bedoel een aantal voorbeelden geven. Meteen in de eerste zin spreekt de auteur van ‘wereldgebeurtenissen’ (wat een verschrikkelijk lelijk woord!), waarvan totaal onduidelijk is wat daar eigenlijk mee bedoeld wordt. Het blijkt hier om de economische crisis te gaan, waarvan hij de achtergrond wil onderzoeken: de werkelijke oorzaken, als een ‘derde laag’ (na ieders eigen economische omstandigheden als eerste, en na verklaringen voor de crisis in de media als tweede laag). Meteen noemt hij drie auteurs op, op wie hij zich hierbij baseert: Allen, Von Rétyi en Wisnewski. De respectievelijke titels reppen van ‘de nieuwe wereldorde’, geheime genootschappen en Bilderbergers. Aha, denk ik dan, dat is een heel bepaald soort literatuur. Daar kun je allerlei vragen bij stellen. Dat gebeurt echter niet. www.aardespiegel.nu - donderdag 12 juli 2012 - eerste jaargang Nr. 24 De Bilderbergconferentie wordt integendeel meteen afgeschilderd als geheim genootschap, opgericht door een jezuïet en jezuïeten zijn al sinds de zestiende eeuw uit op wereldmacht. Het principe van hun geheime diplomatie klinkt door in de geheimhouding die nog altijd geldt bij Bilderbergconferenties. Dit beeld wordt verder ingekleurd door op koningin Beatrix en David Rockefeller te wijzen. Wat zeggen echter de houding en uitlating van deze twee personen echt? Als bron van Rockefellers uitspraak wordt ‘onder andere HP/De Tijd’ aangegeven. Maar je zou dan toch graag op zijn minst een echte historicus hierover willen horen, en hoe dit in te passen in het beeld van Roc- kefellers biografie en de tijd waarin hij deze deed (wanneer eigenlijk?). NRC Handelsblad heeft dinsdags een vaste column van Paul Scheffer, op 12 juni getiteld ‘Vanaf de Bilderberg’ (niet online). Hij had dit jaar deelgenomen, zoals de Volkskrant voorafgaand op 1 juni schreef (zie: link). Het is amusant om Scheffers column te lezen. Hij klapt uit de school, en dat is nogal ontnuchterend: ‘“De euro was een slecht idee, maar het is een nog slechter idee om er nu weer op terug te komen.” Die opmer- king gaf de overheersende stemming tijdens de bijeenkomst goed weer. Wat ooit een wenkend ideaal was, is daarmee verschrompeld tot een keuze tegen heug en meug. Dat is een verschrikkelijke vaststelling, want zo veel idealen hadden we niet meer over. (...) Voor het eerst in de geschiedenis van de Bilderbergconferentie kwam de voornaamste dreiging niet van buitenaf, maar van binnenuit, zo vatte iemand drie dagen debat samen.’ 15 terug naar boven
Page 1 and 2: edactioneel Als we in goed onderlin
Page 3 and 4: colofon De volgende Aardespiegel ve
Page 5 and 6: tekenen van onderworpen zijn aan he
Page 7 and 8: Hoe IJsland uit de crisis komt* mee
Page 9 and 10: In december 2011 en januari 2012 we
Page 11 and 12: www.aardespiegel.nu - donderdag 12
Page 13: Kunstspiegel door Evelien Nijeboer
Page 17 and 18: politieke partijen Dan als laatste
Page 19 and 20: dan progressieve kretologie behelst
Page 21 and 22: Column door Werner Govaerts cultuur
Page 23 and 24: Reacties van lezers vragen Zoals in
Page 25 and 26: In het nieuwste nummer van Motief,

klik hier voor de bijlage bij dit bericht - de Aardespiegel

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?