Pasen 75 jaar - Origo

"Don Rua" – vroeger en nu blz. 5 Nr. 29 –april 2011
Apotheose
Munda cor meum, zuiver mijn hart: aandachtig
lezen, ademloos luisteren, naar pater Jan Klein
z'n paas- en lentelied van 24 jaar geleden in de
tweede week van april 1987.
ma. 6-04-1987
In 't bos restanten lucht...
Een lorkenbos in lente
staat armoe uit te venten
als beste voorjaarsvrucht.
Het overig voorjaarsbos
is op de poort aan 't kloppen
met proppen katjesknoppen,
maar lorken doen zo los.
Straks zie je aan menige twijg
een helrood donsje komen
dat van een kind gaat dromen
en groene broertjes krijgt.
Groene broertjes, prachtig. En intussen kijkt hij
verder, wat er nog meer is aan geheime bochten
en onverkende krochten. Naar binnen gaande
vindt hij ruimte voor geest en hart.
di. 7-04-1987
Achter naaldbos in de mist
zoek je wat je ondenkend gist:
paden vol geheime bochten,
hartverruimend wijde krochten;
nieuw en lang beloofd bestaan:
werelden die opengaan.
Gevangenschap is niets voor hem, al heeft hij zich
levenslang gevoegd naar regels en wetten. De zon,
het grote beeld van goddelijk leven, in woede ontstoken,
veegt zijn tempel schoon.
di. 7-04-1987
Bevrijding komt als licht in misten.
Het oosten daagt. Achter de spitsen
van dennen is de bochel van
de zon zich kruipend op aan 't richten
om, bleek van woede, 't rijk te stichten,
zijn Vrijstaat Zomerzonneland.
Veroudering als verval, daar verweert Jan zich
tegen. Hij wil niet verdwalen in een doolhof van
onverwerkte gevoelens en verhoudingen. Genoeg
gehad, alles gegeven en vergeven, schoon.
wo. 8-04-1987
Dit zijn wegen: hoge wegen
uit de doolhof van 't verval.
Niets meer hebben te vergeven,
noch te vragen. Vree met 't Al.
In deze nieuwe openheid krijgt alles weer kleur
en levendigheid, glasnost, einde van de koude
oorlog die angst bracht, geen extase.
wo. 8-04-1987
De paaltjes langs het water.
Ze spiegelen in het water
roerloos, messcherp en fris.
Alles ligt glasnost open.
Kijk: honderd mollehopen.
Twaalf berkjes op een ris.
Het donker onder bomen
gaat vorm en kleur vertonen
van valhout, -naald en -blad.
Nieuw gras valt al te speuren.
Dit licht schept overal kleuren
waar geen ding kleur meer had.
Azuur, roomwit, loodgrijs en
loodgrauw, -blauw, -zwart gaat rijzen
aan de zuidwesterkim.
Laat maar. 't Leukst zijn de spruiten
aan eike- en krentjesstruiken.
Daar zit het licht dik in.
Hij kijkt alleen maar, hij doet niet dramatisch. Het
bos laat hem zien hoe het moet. Kleur en vorm als
muzikaal metrum, het lijkt wel een psalm begeleid
door trommels, fluiten en cymbalen.
vr. 10-04-1987
De knop aan alle takken
schiet schitterend in 't licht.
Er breekt een schat van schatten
open in 't zicht.
Goud tegen blauw de beuken,
saffier: kastanje of krent
en platina de breuken
aan 't wilgenend.
Zijn 't katjes? parels? kralen
aan schietwilg langs de sloot?
't Zal winter 't hart uithalen:
dodelijk schroot.
Associaties en woordgrapjes, daar houdt hij van:
schieten doen de knoppen, schietwilg is de naam,
salix alba, met mesvormige bladeren, die salicine
en looizuur bevatten en daardoor koortswerend.
pijnstillend en zuiverend zijn (aspirine). Genezing,
dat is pasen, herrijzen uit de as van het verleden,
leegte, vrijheid, ruimte voor vervulling.
ma. 13-04-1987
Vacua: ledige
ruimten, om 't brein
van zoveel zorgen
vrij te doen zijn.
vrije nieuwsbrief over Huize 'Don Rua' Ugchelen (1942-59) en 's-Heerenberg (1959-71), en wat ervan voortleeft