Pasen 75 jaar - Origo

"Don Rua" – vroeger en nu blz. 2 Nr. 29 –april 2011
Subdomein
in drievoud
Van het een komt het ander. Spelen met html-codes is leuk, en
voor je het weet heb je een model dat op allerlei materiaal van
toepassing is. Om foto's te laten zien heb ik zo'n standaard
ontwikkeld, heel makkelijk te dupliceren en te bekijken. Hier
laat ik u er drie voorbeelden van zien
1
Het eerste is het subdomein "bruno" met foto's
van de uitvaart van Bruno Pannekeet, die in
1948, een jaar vóór mij, in Ugchelen kwam, met
mij de eerste klas deed, en in 1956, een jaar na
mij, als scholasticus naar het noviciaat ging. Daar
kreeg hij dus een toog aan en deed hij zijn eerste
tijdelijke geloften. De filosofie was aanleiding om
coadjuteur te worden. Wat had hij allemaal moeten
doorstaan om zo ver te komen!
Bruno had een heel eigen aard en instelling, daar
hebben de salesianen veel aan gehad. Hij was erg
precies, heel vasthoudend, doordeerlijk, begaan
met mensen, voorkomend en liefdevol. Gelukkig
bood de sfeer van don Bosco voldoende ruimte
voor deze bijzondere persoonlijkheid. Zijn ziekte
heeft hij dapper en, voorzover ik weet, grotendeels
stilzwijgend verdragen. Een sterke man die
woekerde met zijn talenten.
Een subdomein is heel makkelijk te benaderen
met: http://[subdomein].[domein.extensie], in dit
geval dus: http://bruno.otmx.nl. Op dit adres
vindt u foto's van de uitvaartmis in de stemmige
Petrus en Pauluskerk te Soest en op het salesiaanse
deel van de gemeentelijke begraafplaats
(alwaar hij – nederig als hij was – het wierookvat
onklaar maakte: non nobis domine): een kwast met
wijwater was hem genoeg.
2
De aandacht van de laatste tijd voor het leven in
huize 'Don Rua' bracht me ertoe om van het
schrift met verslagen van de zo geheten "kleine
Maria-compagnie", dat ik van Piet Alofs te leen
had, beeldscans te maken en die als subdomein
op het internet te zetten (http://kmc.otmx.nl). Het
gaat om de periode van september 1949 t/m juni
1951, twee schooljaren dus, met verslagen van
drie secretarissen: Herman Bosman, Piet Alofs en
Kees van Luyn, samen 119 met de hand geschreven
bladzijden. Ze geven een tijdsbeeld.
De compagnie was een opvoedingsmiddel, een
oefening in samen overleggen en samen doen.
De sfeer was, zowel door de 19e-eeuwse achtergrond
als door de opleiding zelf, wereldvreemd.
Niettemin werd in die context al duidelijk welke
plaats een jongen in de groep had, wie op de
voorgrond trad, en wie zich stil hield, uit volgzaamheid,
uit kritische zin of wat ook.
Er waren in Ugchelen meerdere compagnieën:
de Aloysius voor de kleinsten, de St. Jozef voor
de aspirant-coadjuteurs, de sacramantscompagnie
voor de middengroep en de grote Mariacompagnie
(de Immaculata) voor de ouderen, en
meteen – in de traditie van de door Niek Savio
en Michaël Rua opgerichte – Don Bosco's 'keizerlijke
garde', de jongens op wie hij kon rekenen.
Dat enigszins elitaire was zelfs in Ugchelen nog
aanwezig, al maakte het in feite weinig tot niets
uit. Zo werden in 1949 Louis Heijl en ik door de
directeur (Wim Gubbels) als eersteklassers in die
compagnie gezet, op ik weet niet welke gronden.
Interessant is wel dat wij beiden een eigenzinnig
soort religieuze gedrevenheid gemeen hebben,
hij in Brazilië als cistercienser monnik buiten het
klooster, ik met mijn vasthouden aan ons gedeeltelijk
gedeelde verleden, ons levensperspectief,
en een weinig orthodoxe benadering van religie.
vrije nieuwsbrief over Huize 'Don Rua' Ugchelen (1942-59) en 's-Heerenberg (1959-71), en wat ervan voortleeft
3
In mijn boekenkast kwam ik onlangs een boekje
tegen dat werd uitgegeven in 1929. Het bevat een
lezing en is getiteld: "Guido Gezelle, Priester en
Dichter", geschreven door J.J.M. Sicking R.K. Pr.,
een Brabantse pastoor die in 1984, bijna 90 jaar
oud, overleed. Ten tijde van die lezing was hij
dus 35 jaar oud. Ik heb het in één ruk gelezen,