04.09.2013 Views

volkscultuur magazine 2 2011 - Nederlands Centrum voor ...

volkscultuur magazine 2 2011 - Nederlands Centrum voor ...

volkscultuur magazine 2 2011 - Nederlands Centrum voor ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Allerheiligen / Allerzielen zag er niet altijd uit zoals wij nu gewend<br />

zijn. Van oorsprong was het een kerkelijk feest dat dan ook <strong>voor</strong>al in<br />

de kerk gevierd werd. Kerkhoven en begraafplaatsen zoals wij die<br />

nu kennen, waren er niet. Tijdens de Middeleeuwen werd het gros<br />

van de overledenen zonder veel poespas begraven, vaak in een<br />

gemeenschappelijk graf waarvan men het niet nodig vond dat het<br />

graf gemarkeerd werd met een grafsteen met daarop de naam van<br />

de overledene. De begraafplaatsen lagen midden in de stad, in en<br />

rond de kerken (vandaar de naam: kerkhof, de hof van de kerk). Op<br />

weg naar een of ander in de stad, liep je vaak over de begraafplaats.<br />

Maar niet om de doden te herdenken, daar<strong>voor</strong> waren de begraafplaatsen<br />

niet bedoeld. De doden herdacht je in de kerk, door <strong>voor</strong>al<br />

veel en hard te bidden dat het de overledenen maar goed zou gaan<br />

in het hiernamaals. Niet het lichamelijk omhulsel was belangrijk,<br />

maar het zielenheil van de overledene (zoals het in het Bijbelboek<br />

Makkabeën staat: ‘Het is een heilige en vrome gedachte om <strong>voor</strong><br />

de overledenen te bidden, opdat zij van hun zonden worden<br />

vrijgesproken’).<br />

Het had daarbij niet zoveel zin om te bidden <strong>voor</strong> de heilige boontjes:<br />

die zaten toch al in de hemel. Aan het andere uiterste waren<br />

er de verdoemden, die vanwege hun zondige leven in de hel<br />

waren beland: ook zij hadden jouw hulp niet nodig want dat hielp<br />

niet meer. Het gros van de overledenen had dat echter wel. Het<br />

overgrote deel van de overleden zieltjes bivakkeerde in het vagevuur,<br />

een tijdelijke verblijfplaats waar ze moesten blijven totdat<br />

alle zonden die je in je leven had begaan, waren uitgeboet. Die<br />

zieltjes in het vagevuur konden de hulp van het thuisfront heel<br />

goed gebruiken. Door als nabestaande te bidden <strong>voor</strong> het zielenheil<br />

van de overledene, kon je het verblijf van jouw dierbare overledene<br />

in het vagevuur aanmerkelijk verkorten. Daar had je wat<br />

aan, ook als nabestaande zelf. De katholieke kerk liet namelijk<br />

weten dat als je bidt <strong>voor</strong> iemands zielenheil ook je eigen zonden<br />

werden schoongewassen. Het was dus een win-winsituatie om te<br />

bidden <strong>voor</strong> iemands zielenheil.<br />

Tijdens Allerzielen werden in de kerk alle overledenen herdacht in<br />

een plechtige heilige mis op 2 november. Het gebruik zelf kwam in<br />

zwang halverwege de Middeleeuwen, zo rond het jaar 1000, en<br />

het waren <strong>voor</strong>al monniken die zich er<strong>voor</strong> inzetten, met name de<br />

benedictijner monniken van de abdij van Cluny, in Bourgondië.<br />

Later, naar het eind van de Middeleeuwen, werd het gebruik meer<br />

algemeen en overgenomen door de kerk als geheel. Voor de kerk<br />

ligt Allerzielen in het verlengde van Allerheiligen. Terwijl op<br />

Allerzielen alle overleden ‘gewone’ mensen worden herdacht,<br />

stonden een dag eerder, op 1 november, de heiligen centraal.<br />

Ook het herdenken van de<br />

doden is immaterieel erfgoed<br />

Door hun <strong>voor</strong>beeldige gedrag tijdens hun leven, zaten de heiligen<br />

dicht bij God in de hemel. En konden dan ook een goed<br />

woordje <strong>voor</strong> je doen bij God. Verder verdiende hun <strong>voor</strong>beeldige<br />

levenswandel natuurlijk de navolging van alle gelovigen hier op<br />

aarde. De protestanten hadden er niet veel mee op: zij geloven<br />

niet in bidden <strong>voor</strong> het zielenheil van overledenen. Hemel of hel:<br />

die beslissing ligt <strong>voor</strong> hen helemaal bij God en nabestaanden<br />

kunnen hier geen invloed op uitoefenen.<br />

Huidige gedaante van het feest<br />

Tegenwoordig wordt het Allerheiligenfeest heel anders gevierd<br />

dan in de Middeleeuwen. Gelovigen gaan nog steeds wel naar de<br />

kerk op Allerzielen, maar het belangrijkste herdenkingsmoment<br />

ligt nu op de begraafplaats. Ook is er een nieuwe loot bijgekomen,<br />

namelijk Halloween, een feest dat <strong>voor</strong>al door jongeren wordt<br />

gevierd, aan de <strong>voor</strong>avond van Allerheiligen, namelijk ’s avonds op<br />

31 oktober. Dat ook Halloween alles met de dood te maken heeft,<br />

blijkt uit de wonderlijke uitdossing van de kinderen, die gekleed in<br />

een of ander skeletkostuum en gewapend met een lichtje in een<br />

pompoen langs de deur gaan en vragen om iets lekkers. Ook worden<br />

Halloweenparties georganiseerd, enigszins macabere feesten,<br />

waar de kinderen verkleed naar toe gaan. De Engelse woorden<br />

verraden al dat het feest in deze vorm is komen overwaaien uit<br />

Enge land en de Verenigde Staten. Al ruim <strong>voor</strong> 31 oktober kun je<br />

in de winkel de belangrijkste attributen aanschaffen. Sommigen<br />

ver werpen Halloween daarom als een ‘invention of tradition’, die in<br />

Zomer <strong>2011</strong> 71

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!