04.09.2013 Views

N° 3, 2008 - Imso.be

N° 3, 2008 - Imso.be

N° 3, 2008 - Imso.be

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Na het avondmaal gaan we naar de bar en komen we het Duitse trio tegen<br />

dat ons gisteren voorbijstak en waarvan ik tegen Rita zei dat ze door het<br />

snelle rijden gevaar lopen op een lekke band. Een uurtje later was het<br />

zover. De 3 gezette Duitsertjes waren aan het band wisselen.<br />

Er ontsteekt een discussie aan de bar over de ideale snelheid op deze<br />

gravelpistes. Normaal kun je daar <strong>be</strong>ter niet sneller dan 50-60 km/h rijden.<br />

We gaan een weddenschap aan. Daar we s’morgens langs de zelfde weg<br />

vertrekken gaan de Duitsers ons trakteren als we er in slagen hen in te<br />

halen. Onder het zachte geruis van het water of was het onder de invloed<br />

van het bier vallen we in een diepe slaap.<br />

DAG 15<br />

’s Morgens na een verkwikkende nacht krijgen we de kokkin mee, die naar<br />

het hospitaal in Opuwo moet en een reuze frigo-box voor Kamanjab. De<br />

kokkin heeft enkele dagen geleden zwaar in haar vinger gesneden en staat<br />

nu met een lelijke verzwering op haar vinger. Daar ze bang zijn voor<br />

gangreen en er ginds geen enkel openbaar vervoer is nemen we ze mee. Na<br />

zo een halfuur rijden zien we de Toyota jeep van de Duitsers.<br />

Denkende dat ze in panne staan we waren onze weddenschap al lang<br />

vergeten) stoppen we vlak achter hen. De oudste van de drie komt naar ons<br />

toe en vraagt ons een stukje verder te rijden.<br />

Op het moment dat we ze voorbijrijden gaat er een luid gejuich op. We<br />

hadden ze ingehaald en daar kwamen ze af met 4 blikken Windhoek lager<br />

gebrouwen in Namibië naar het Duitse Reinheidsgebot. De proost klinkt over<br />

het ge<strong>be</strong>rgte. Desondanks het vroege uur smaakte het mij enorm. Na dit<br />

korte intermezzo hob<strong>be</strong>len we verder naar Opuwo. Regelmatig gestopt om<br />

het landschap te <strong>be</strong>wonderen en ’s middags onze lunchbox gedeeld.<br />

Uit het kleine <strong>be</strong>etje Engels dat onze passagier machtig is kunnen we<br />

opmerken dat ze uit deze streek afkomstig is. Terwijl we staan te eten komt<br />

daar een oude Peugeot 406 brak aangehob<strong>be</strong>ld.<br />

Tot onze grote verbazing kruipen daar 10 jonge mannen uitgekropen die<br />

onze passagier kennen. Er ontstaat een geanimeerd gesprek waar we niets<br />

van <strong>be</strong>grijpen, maar het schijnt een vrolijk onderwerp te zijn. We delen ons<br />

weinige <strong>be</strong>etje voedsel dat ons rest en hun glimlach wordt nog groter. Voor<br />

deze glimlach alleen zou je naar Afrika komen. We nemen afscheid van<br />

elkaar en hob<strong>be</strong>len verder naar Opuwo (<strong>be</strong>tekent eind van de weg).<br />

IMSO <strong>2008</strong>/3<br />

12

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!