Pilkington zet in - Twentevisie

58
Voor Rob Hinne
is concurreren
met glas een
strategisch
schaakspel.
Inbraakwerend en zelfreinigend glas
Pilkington Enschede - bij zeer velen nog bekend onder
de naam Holst - is een van de vele vestigingen van het
mondiaal opererende bedrijf dat dateert uit 1826 (!)
en dat in 1952 het floatglas procédé uitvond. Vanaf
die tijd is vlakglas ook echt vlak glas, zonder strepen
en blaren. Inmiddels is dubbel glas standaard geworden
en zijn er veel nieuwe soorten op de markt gekomen.
Business Unit manager Rob Hinne probeert in
een sterk concurrerende markt deze ‘specials’ te promoten,
maar merkt dat glas vaak letterlijk de sluitpost
is. “Glas is essentieel voor woon- en werkgenot.
Helaas is er weinig kennis over. Men kijkt er letterlijk
doorheen.” De deelnemers van IKT-Enschede weten
na het bedrijfsbezoek in ieder geval beter.
(door Niko Wind)
Pilkington zet in
Hoewel Rob Hinne op de boekhouding binnenkwam en via de
functie van hoofd personeelszaken en elf jaar vestigingsleider van
het handelskantoor in Steenwijk op de huidige stoel in Enschede
terecht kwam, kan hij haarfijn uitleggen hoe het moderne glas
wordt gemaakt en welke innovaties het moederbedrijf inmiddels
heeft gerealiseerd. “Float glas betekent dat het glas wordt geproduceerd
op een bed van vloeibaar tin. Tot de vinding van
Pilkington werd glas getrokken, waardoor er strepen en oneffenheden
optraden.” Dit getrokken glas is overigens - tegen meerprijs
- nog steeds te koop en wordt vooral gebruikt bij renovaties.
Inbraakwerend
Eén van de mooiste onderdelen van een rondleiding door het
bedrijf is de demonstratie van het inbraakwerende glas, waarbij
een ogenschijnlijk normale ruit zich pas na veelvuldig geram
met een zware hamer gewonnen geeft. “De engineers hebben
Dynamisch netwerk van Twentse ondernemingen

op logistiek
ervoor gezorgd dat het glas taai wordt door er een PVB-folie
in aan te brengen. Die zit aan de binnenkant, dus tussen twee
ruiten en is letterlijk onzichtbaar.”
Ondanks de bijzondere eigenschappen loopt het nog niet
storm met de verkoop van dit glas. “Bij grote woningbouw
projecten wordt op elk dubbeltje gekeken en is glas letterlijk de
sluitpost. Men kijkt alleen naar de isolatiewaarde en installeert
op veiligheid getest hang- en sluitwerk, maar de term ‘inbraakwerend
glas’ komt zelden in het bestek voor.”
Bij de particuliere bouw gaat het, volgens Hinne, vooral om
de onbekendheid. Aannemers en architecten vertellen de
opdrachtgever onvoldoende dat er - tegen een geringe meerprijs
- veel meer mogelijk is. “Een professionele inbreker laat zich
niet afschikken door een alarminstallatie, want die is al lang
weg voordat de politie komt. Als hij een paar minuten lawaai
moet maken omdat de ruit niet meegeeft, houdt hij het veel
sneller voor gezien.”
Zelfreinigend
De allernieuwste vinding van Pilkington is zelfreinigend glas.
Hierbij is het oppervlak hydrofiel (dus waterminnend) gemaakt
door aan het eind van het proces een uiterst dunne laag tinoxide
(van enkele microns dik) op het glas aan te brengen. Onder
invloed van ultraviolet licht werkt dit als katalysator bij het
afbreken van organisch materiaal. Het vuil (zelfs vogelpoep)
wordt daarna automatisch met het regenwater weggespoeld.
Door toepassing van dit glas wordt het ramenlappen beperkt tot
één á twee keer per jaar, om het vuil uit de hoeken weg te halen.
“De markt begint dit langzaam te ontdekken. We leveren nu
vooral aan organisaties die met vrijwilligers werken zoals de
Ronald McDonald-huizen, omdat je van deze vrijwilligers
niet kunt verwachten dat ze ook nog de ramen lappen.” Omdat
dit procédé inmiddels ook op zonwerend glas kan worden
toegepast, verwacht Hinne een doorbraak bij de grote glasgevels
van kantoorpanden. Afhankelijk van de schoonmaakfrequentie
zijn de kosten van het laten reinigen in enkele jaren terugverdiend.
“En nu glazenwassers niet meer op een ladder mogen
staan, wordt het ook voor de laagbouw interessant.”
Assemblage
Pilkington Enschede is geen glasfabriek, maar beperkt zich
tot de assemblage van dubbel glas. Dus het (CNC-gestuurd)
snijden van het glas en het monteren van de ruiten op de
afstandhouders. Het glas zelf wordt in platen van circa 3 bij 6
meter aangevoerd vanuit een fabriek in Duitsland. In de ruim
10.000 m 2 grote productieruimte, waarover Laurens Aveskamp
de scepter zwaait, werkt het overgrote deel van de 140 personeelsleden.
Per week verlaat ruim 14.000 m 2 de fabriek. De
afnemers van al dat glas bevinden zich in de noordelijke helft
van Nederland (dus ook Noord-Holland) en zijn uiterst divers.
Van kleine schildersbedrijven tot glaszettersbedrijven en soms
grote kozijnenfabrikanten. Zowel in hout, metaal als kunststof.
De concurrentie is echter moordend, vooral uit Duitsland,
waar men door een iets soepeler wetgeving en het inzetten van
www.ikt.nl
goedkopere arbeidskrachten net iets goedkoper kan produceren.
Voor Hinne en Aveskamp betekent dat dus een steeds sterkere
automatisering en het verder verbeteren van de logistiek.
“Als je beseft dat we elke week vele honderden orders moeten
verwerken en dat onze maximale levertijd soms één dag is,
zul je begrijpen dat de interne logistiek dé cruciale factor
is geworden. We scoren hierin beter dan onze buitenlandse
concurrenten, maar we willen en moeten dit nog verder
verbeteren. En dan hebben we het zowel over de interne
logistiek als in de contacten met al die duizenden afnemers.”
Hinne wil daarom geleidelijk overstappen van bestelling per
telefoon en fax naar EDI. “Voor de kleine schildersbedrijven zal
dit in het begin nog niet lonend zijn, maar door de grotere afnemers
wél. Als wij hun orders sneller kunnen omzetten in interne
productieopdrachten kunnen wij kosten besparen en daarmee
ons prijsniveau verlagen.” Gemakkelijk zal dat niet gaan,
want de klanten zijn vrij traditioneel ingesteld en een schilder
zal eerder een fax sturen dan achter een PC kruipen; zeker
omdat het daar bijna altijd om spoedklussen gaat. Door het
invoeren van een EDI-syteem dat zowel gekoppeld is aan het
(boekhoud)systeem van de klant als het productiesysteem van
Pilkington, hoopt Hinne ook de klantenbinding te versterken.
Andere kostenbesparingen heeft Pilkington kunnen bewerkstelligen
door verdere automatisering en door het uitbesteden
van het externe transport. “We hadden tot voor enkele jaren
eigen vrachtwagens en eigen chauffeurs, maar door de pieken
en dalen in de vraag hadden we of chauffeurs te veel of juist te
weinig. Nijhuis Transport heeft dat van ons overgenomen omdat
dat hun core-business is.” Om dezelfde reden heeft Pilkington
ook het inhuren van flexibele arbeidskrachten aan Adecco
uitbesteed. “In de piekperiode zitten we op 120% van onze
capaciteit en in de winter is dat 80%. We schuiven wel wat met
het overwerk in vakantiedagen (tijd voor tijd), maar daarmee
kun je het verschil van 40% niet overbruggen.”
Glas-in-lood
Door de stagnatie in de bouw is de prijs momenteel de bepalende
factor, maar echt stunten met de prijs ziet hij niet zitten. “We
willen in de rustige winterperiode wel eens wat lager gaan zitten,
maar onder de kostprijs gaan wij echt niet leveren. Met specialties
is overigens toch veel meer te verdienen dan met de levering van
de projectmatige woningbouw.” Met trots vertelt hij over al die
soorten glas die er bestaan: naast inbraakwerend en zelfreinigend
is er ook brandwerend en geluidwerend glas en uiteraard
kogelwerend glas en glas met een zonwerende coating. “Maar
helaas, mensen die een nieuw huis of kantoorpand bouwen,
blijken zich dat bijna nooit te realiseren!” Ramen met ingebouwde
kruisroeden zijn momenteel wél in. Ook de luxere uitvoeringen
waarbij de inwendige kruisroeden worden afgedekt door uitwendige
houten roeden. Echt speciaal is het werk dat kunstenaars
komen afleveren. Schitterende gebrandschilderde glas-in-lood
ramen of fraai gezandstraalde exemplaren, die verwerkt moeten
worden in - al dan niet inbraakwerende - dubbele beglazing.
“Glas is zo mooi, al zie je het niet!” ■
59