Liberaal van het Jaar - Bandwerkplus.nl

INTERVIEW
Femke Halsema (39) werd verkozen tot Liberaal van het Jaar 2006. Ze ontving
de prijs vanwege de nieuwe koers binnen GroenLinks. Driemaster sprak met
Halsema over die nieuwe koers, de Nederlandse politiek en haar gevoel van
schaamte bij ‘liberaal’ Nederland.
DOOR Paul Vereijken
“Gelijkheid van vrijheid. Dat is vrijzinnig links."
Ze zullen binnen GroenLinks verbaasd zijn geweest toen Femke
Halsema tot Liberaal van het Jaar werd verkozen. En inderdaad,
ze heeft het gemerkt. “Ik heb wel eens meer felicitaties gehad”,
zegt ze sarcastisch, “bij andere gelegenheden waren mensen iets
enthousiaster.”
De oude garde van GroenLinks kijkt met argusogen
naar de nieuwe koers van de fractievoorzitster. Dat werd duidelijk
in een artikel van HP/De Tijd (uitgave van 3 februari 2006,
red.) vol met kritiek op de nieuwe koers. Zo verbaasde het de
82-jarige Fred van der Spek, voormalig leider van de PSP, niks dat
de fractievoorzitster werd verkozen tot Liberaal van het Jaar. Hij
noemde het een signaal dat aangaf dat GroenLinks niets aan
de huidige machtsverhoudingen wil veranderen. Maar Halsema
is duidelijk; over het artikel en de kritiek. “Zo een artikel vind ik
zulke slechte journalistiek. Je bent niet geïnteresseerd in reacties
binnen de partij, maar op zoek naar kritiek. Waar kom je dan
uit? Bij Fred van der Spek inderdaad. Het lukt je niet om kritiek
te vinden en daarom zoek je een aantal ruimschoots pensioen
gerechtigde critici. Die pomp je zo in dat artikel. Dat is geen journalistiek,
dat is propaganda.”
Maar onverwachts is de nieuwe koers niet. In het beginselprogramma
uit 1992 staat al dat de partij zich sterk wil maken
voor individuele vrijheid en de vrijheid van organisatie. “Ik verwijs
ook altijd naar ons oprichtingsmanifest. Een van de beste
zinnen vind ik dat wij in de vrijheidslievende traditie van links
staan. Juist nu vind ik het dan ook nodig dat links laat zien vrijheid
beter te beheren dan de VVD en andere rechtse partijen.”
De VVD offert veel vrijheden op en de een is veel vrijer dan de
ander, zegt ze. Ook erkent de rechtse volkspartij volgens haar
niet dat vrijheid slechts schaars verdeeld is. “Juist daarom zou je
moeten streven dat met name minderbedeelden zich kunnen
ontplooien. Dus daarin vind ik dat ze vrijheid heel slecht beheren.”
Sterker nog: de vrijheid van pers, godsdienst en vereniging
worden door deze regering bedreigd, aldus Halsema. “Het is dit
kabinet dat een verbod op apologie wil. Vrijheid van godsdienst:
16 DRIEMASTER JAARGANG 58 - NUMMER 1
luister maar naar de retoriek van sommige VVD’ers.” Aan de vrijheidsrechten
zoals het recht op werk en een bestaansminimum
hebben veel rechts-liberalen volgens haar geen boodschap. “Zo
zetten ze veel mensen in de kou, met zowel de negatieve als de
positieve vrijheden.”
Als rechts mensen in de kou zet, is Halsema dan op zoek
naar liefde en warmte vanuit de politiek? “Wat ik altijd een heel
mooi motto vind, is de Amerikaanse grondwet: the right to pursue
happiness. Alleen politici zijn er niet om liefde te brengen.
Daar hebben we evangelisten voor. Ik vind wel dat er in de politiek
een grote mate van liefdeloosheid heerst. Om een voorbeeld
te geven: in de politiek bestaat er geen aandacht voor jongeren.
Daarbij is er voor diegenen die het goed gaat überhaupt geen
belangstelling. Totdat ze crimineel worden, drop-outs of werkeloos
zijn. Dan wordt er ineens over jongeren gesproken in de
meeste beschamende termen. Zo las ik Michel van Hulten (voorzitter
PvdA, red.) in de Nieuwe Revu over achthonderd criminele
jongeren in Amsterdam. Daarin zegt hij dat ze uit de samenleving
gezet moeten worden. Sorry hoor, maar mijn bek valt ervan
open! Begrijp me niet verkeerd, sommige jongeren moeten
gestraft worden en soms hard. Maar je hoort wel van jongeren te
houden. Dat is wat ik bedoel met liefdevoller omgaan met burgers.”
“Ander voorbeeld: Verdonk. Ze is minister van intergratie,
dat betekent dat zij als minister geen politiek hoort te bedrijven
voor haar electoraat maar zich verantwoordelijk hoort te
voelen voor alle mensen waar zij macht over heeft. Dat zijn ook
asielzoekers, ook illegalen en ook economische migranten. Bovendien
heeft ze bevoegdheden om in het leven van die mensen
te treden en dat betekent dat je je met gevoel en met liefde
kunt verplaatsen in hun lot. Maar wat er gebeurt met Taïda Pasic,
waarbij Verdonk niet de begrenzing kent van haar bevoegdheden
en zo liefdeloos is over een meisje van achttien, is onvoorstelbaar.”