Download de volledige test

56
KAWASAKI ZZ-R 1200
At your
service!
De Kawasaki ZZ-R 1200 lijkt een van die zeldzame en
fortuinlijke fietsen te zijn, die zo’n beetje alle smaken in huis
heeft. Rustig en bedaard toeren in zijn zes of messcherp en
hoog in toeren sturen over een dijkweg? At your service!
Tekst Peter te Brake Foto’s James Wright en Jason Critchell

Kawasaki ZZ-R 1200 proefrijden
> In het zuiden van Frankrijk
mag ik de nieuwe ZZ-R 1200 aan
de tand voelen. Dat is een nieuwe
Kawasaki met een mooie voorgeschiedenis,
want het concept
bestaat eigenlijk al ruim tien jaar.
Het begon allemaal met de ZX-10,
een beer van een fiets die iedereen
zijn achterste liet zien. Die ZX-
10 evolueerde tot ZZ-R 1100 en
dat was ook al zo’n kloek apparaat
dat menig journalist tot meewarige
bespiegelingen stemde.
Testverslagen uit die tijd lezen nu
als een comic. Waar houdt het
op? Is dit nog wel verantwoord?
57

58
LEKKER LUI TOEREN
Uitgekleed ziet de ZZ-R eruit als een echte Supersport. Maar aan het
stevige subframe kun je zien dat de motor nog een ander doel heeft
dan zo snel mogelijk van A naar B te scheuren, namelijk heerlijk toeren
met zijn tweeën. Ook daarvoor staat de Kawasaki garant. Want
vergeleken met zijn voorloper, de ZZ-R 1100, heeft de ZZ-R 1200 niet
alleen een scherper stuurgedrag, maar ook meer koppel gekregen.
En dat betekent voor de toerrijder lekker lui rijden over mooie wegen.
De ZZ-R 1200 verdient een betere
voorvork dan die van de ZRX 1200
Dit soort kreten kun je lezen van
journalisten die toen nog niet konden
weten dat Suzuki al in
gedachten al aan het stoeien was
met de Hayabusa. En nu is daar
dus de opvolger, met een cilinderinhoud
van 1164cc, wat de ZZ-R
1200 het recht geeft met het trotse
1200 op de kuip te pronken. De
trekken van de ZZ-R 1100 zijn
overigens nog duidelijk herkenbaar,
ook al is de stroomlijn hevig
gemoderniseerd. Vooral de in de
kont geïntegreerde richtingaanwijzers
geven onmiskenbaar te kennen
dat je hier met Kawa’s grootste
sporttoerder te maken hebt.
Het is wel allemaal wat ronder,
moderner en aërodynamisch wat
uitgekiender, maar toch: hier staat
in essentie nog een ZZ-R 1100.
WAT JE WILT > Kawasaki is
dus best een uitdaging aangegaan
toen ze besloten de ZZ-R
1100 te vervangen. Het bepalen
van de doelgroep was niet zo’n
probleem: mannen van tussen de
35 en 50 jaar die het eenzame
stoeien op extreme supersports
beu zijn, die nu toe zijn aan een
stukje toeren met moeders
achterop zonder dat die er al na
50 meter af wil vanwege een houten
achterwerk. Ook moest het
mogelijk zijn om er op een stille
zondagochtend, als moeders nog
ligt te slapen, tussenuit te piepen
voor een wild ritje over de o zo
bekende dijk van vroeger.
Comfortabel en handelbaar dus.
Want na een woeste tocht klik je
de inmiddels gepakte koffers erop
WARM IN DE WINTER TE WARM IN DE ZOMER
Naast alle goede eigenschappen heeft het zoeken naar meer vermogen, betere hanteerbaarheid,
aangenamere zitpositie ook een negatief puntje opgeleverd. De framebuizen
lopen aan de rechterkant van de motor strak onder de tank langs en zitten pal achter de radiator.
De warme lucht van de waterkoeler wordt door de blower rechtstreeks naar de aluminium
framebuizen geleid, waardoor deze zich behoorlijk opwarmen. Je kunt gerust stellen dat
het frame aan de rechterzijde behoorlijk warm wordt. Een berijder met lange benen, zoals
ik, zal met zijn knieën precies tegen deze opgewarmde buizen aanzitten. In de winter is dat
een absoluut pluspunt, maar in de zomer in Zuid-Frankrijk gaat dat al gauw vervelen.
en met z’n tweeën tuf je ontspannen
richting het Duitse Bergische
Land. Eerst 200 kilometer rustige
en sociale kilometers over de
Nederlandse snelwegen, wat over
de grens verandert in puur supersonic
cruising, terwijl de volmaakte
kuip je ook boven de 230 km/h
nog uitstekend uit de wind houdt.
In het Bergische Land ga je vervolgens
lekker bochtenswingen
over wegen waar gatso’s je van
voren fotograferen. Na een paar
uur drop je moeders op een van
die idyllische terrasjes en vraagt
haar vriendelijk of ze even op de
koffers wil passen. Want het bloed
kookt inmiddels van de adrenaline
om die berg te lijf te gaan met
De stroomlijn
van de nieuwe ZZ-R
1200 ziet er gelikt
uit. De koplampen
hebben een bovengemiddeldelichtopbrengst.
De kuip
biedt een uitstekendewindbescherming.
Met koffers
verandert het rijgedrag
van de ZZ-R.
Hoewel ik alleen
maar met lege koffers
heb gereden,
werd de motor aan
de voorkant behoorlijk
instabiel.
In elke uitlaat
zit een katalysator.
Ondanks de carburateurs
zorgen die
voor schone verbrandingswaarden,
die ook aan de in de
toekomst geldende
eisen voldoen.
De goede stoppers
vragen om een
relatief hoge handkracht.
De vork is
rechtstreeks overgenomen
van de
ZRX 1200 en die
zou misschien iets
te licht kunnen zijn?
143 bochten, net als de jongens
met de supersports.
PIJNLIJKE HANDEN > Als
je volgas de berg op speert, is
het wel te hopen dat je je kneesliders
bij je hebt en dat je aan
de verbazing van de wannabe
coureurs gewend bent, want je
hebt grote kans dat je tot de
snellere bergbeklimmers
behoort. Aan de grondspeling
van je ZZ-R 1200 zal het niet liggen
en zeker ook niet aan de rijwielgeometrie,
die een bliksemsnel
en maximaal omleggen van
rechts naar links en omgekeerd
zonder meer toelaat. Als je dan
de lefknobbels onder de voet-

steunen aan de grond rijdt, ben
je waarschijnlijk bezig een veel
sportiever ogende superbike
buitenom te passeren. En het
kan allemaal en zonder problemen,
want de Bridgestone
Battlax BT 020 AA-banden, speciaal
voor de ZZ-R ontworpen,
zullen je daarbij te allen tijde het
gevoel en de grip geven die je in
dergelijke rijsituaties nodig hebt.
Omdat de ZZ-R zo’n heerlijk
tweeslachtig apparaat is, raad ik
je aan niet al te lang solo over de
wegen te boenderen, maar ook
om regelmatig een bakkie te
doen met moeders. Kun je gelijk
je overwerkte sensoren af laten
koelen. Eenmaal uitgespeeld,
klik je de koffers er weer op en
geef je gas. Vanaf nu schakel je
wel een toertje of 5000 eerder op
dan toen je nog de berg omhoog
vloog. En samen met moeders
IN HET KORT > Motor vloeistofgekoelde viercilinder viertakt met vier
kleppen per cilinder. Boring x slag 79 x 59,4 mm. Cilinderinhoud 1164cc.
Compressieverhouding 10,6 : 1. Vermogen (fabrieksopgave) 153 pk bij 9800 tpm.
Koppel (fabrieksopgave) 124 Nm bij 8200 tpm. Brandstof- en ontstekingssysteem
4x 40mm Keihin CV carburateurs, digitale ontsteking. Transmissie meervoudige natte
plaat koppeling, zesversnellingsbak, secundaire overbrenging via o-ring ketting.
Frame Aluminium frame. Wielbasis 1505mm. Zithoogte 800mm. Voorvering
43 mm vork. Achtervering monoshock. Remmen voor en achter twee semizwevende
320 mm remschijven met twee vierzuigerremklauwen, enkele 250 mm
remschijf met een dubbelzuigerremklauw. Drooggewicht 236 kg. Prijs €13746.
Importeur Kawasaki Motors Europe • Hoofddorp • 023 5670500.
Kawasaki ZZ-R 1200
geniet je van de omgeving,
rustig en bedaard vanwege het
enorme koppel en de soepele
trekkracht die je in staat stelt
desnoods alles in zijn zes te
doen. Zo ziet een dag toeren er
met de ZZ-R 1200 in het kort uit
en zo heeft Kawasaki het het
liefst. Maar let op. Omdat de ZZ-
R tot ongekende prestaties in
staat is, is het zaak om niet te
overdrijven als je met z’n tweeën
bepakt en bezakt op pad bent.
De duo heeft namelijk niet echt
een goede houvast. Daar waar
de massieve goed gevormde
handgrepen normaliter zijn aangebracht,
zitten nu de kofferhouders.
Die zijn geconstrueerd van
gebogen rondstaal en hebben
zo’n kleine radius dat je je hand
er niet echt ergonomisch correct
omheen kunt plaatsen. Krijg je
als passagier hoge remkrachten
proefrijden
Ook hard rijden is
met de ZZ-R geen
enkel probleem.
maar wel zonder
koffers en met de
veervoorspanning
op een oncomfortabel
maar sportieve
stand. Dan laat je
menig Supersportrijder
achter je.
te verwerken, dan begint je hand
binnen de kortste keren zeer te
doen.
LICHTE BESTURING > De
ZZ-R lijkt zeer gevoelig te reageren
op de Givi-koffers. Want wat
gebeurt er als ik na een betrekkelijk
woest ritje rustig een dorpje
binnenrij en even mijn handen
van het stuur neem om rechtop in
het zadel mijn spieren te ontspannen?
De Kawa begint meteen als
een gek te shimmiën. Binnen
enkele seconden slaat het stuur
van aanslag naar aanslag. Als je
dan de clip-ons weer aanraakt,
wordt de motor weer rustig maar
het duurt nog een tijdje voordat
het angstzweet op mijn voorhoofd
weer is opgedroogd. Ook
als ik bij ongeveer 80 km/h met
een hand het stuur vasthoud,
begint de uit de ZRX overgeno-
59

60
men vork meteen te slaan. Wel
controleerbaar, maar duidelijk
met de tendens tot doorzetten als
ik het stuur zou loslaten. Het
vreemde is dat lichtere en kleinere
collega’s - ik weeg zo’n 100
kilo bij 1,92 meter - geen enkele
last hebben van dit verschijnsel.
Ook nadat een Kawasaki-techneut
de vering iets harder heeft
afgesteld, verdwijnt het verschijnsel
niet. Integendeel, met een
strakker afgestelde vering raakt
de ZZ-R nog sneller instabiel en
voelt hij ook veel nerveuzer aan.
Overigens kun je niet zo gek veel
veranderen aan de voor- en
achtervering. Enkel kun je de
veervoorspanning veranderen.
Handjes aan het stuur houden
dan maar, want dan heb je nergens
last van. Net zoals ik zonder
koffers geen problemen ondervind.
Sterker nog: de ZZ-R 1200
stuurt dan strak als een supersport!
Dat stuurgedrag wordt
zeker ook veroorzaakt door de
veranderingen aan de rijwielgeometrie.
De balhoofdhoek is terug
gebracht van 63,5° naar 65° terwijl
de vorksprong van 35 naar
30mm werd gereduceerd.
De Kawasaki laat zich dus licht
besturen. Dat nodigt uit tot stevig
doorrijden. Maar moet je een keer
flink in de ankers, dan is ook dat
geen probleem.
Aan de voorkant zitten twee joekels
van semi-zwevende 320mm
grote schijven die door vierzuigertangen
beet worden gegrepen,
aan de achterkant voldoet een
250mm roestvrijstalen schijf die
door een dubbelzuigertang wordt
vertraagd. Daar is absoluut niks
mis mee! Het achterwiel wordt
door een uit de ZX-9R geleende
achterbrug geleid die echter wel
Met koffers en een duo achterop
rijdt de ZZ-R 1200 als op rails
met gewone kettingspanners en
dus niet met de mooie excenter is
uitgerust. Kawasaki beweert dat
de stijfheid van de brug is gereduceerd
om de hoge stijfheid van
het frame te compenseren. Die
bewering heb ik voor het laatst
gehoord van GP-coureur
Valentino Rossi, toen hij klaagde
over een te stijf frame.
DASHBOARD > Rijd je een
normaal tempo dan verwent de
Kawasaki ZZ-R 1200 je met een
zeer aangename zithouding. Het
stuur ligt perfect in de hand en in
de spiegels heb je een uitstekend
zicht naar achteren.
Het dash-board is conventioneel
vormgegeven met links de toe-
renteller, in het midden een analoge
en ronde snelheidsmeter en
rechts daarnaast twee meters
voor de benzinevoorraad en de
motortemperatuur. Aan de benzinemeter
moet je even wennen.
Het duurt een hele tijd voordat de
naald zakt en als ie eenmaal bij
de eerste streep is aangeland, die
op driekwart van het meterveld
staat, dan moet je wel weten dat
dit betekent dat de tank half leeg
is. Vreemd, maar ben je er eenmaal
aan gewend dan is er niets
aan de hand. Onder de benzinemeter
zit een digitale klok.
Eigenlijk heb je meer informatie
ook niet nodig.
EERSTE INDRUK
‘Overduidelijk een nazaat
van de ZZ-R 1100.’
Peter te Brake | ‘Het zit me niet lekker’
CONCLUSIE > De ZZ-R 1200
is een geschikte peer! De kreet
Supersport Tourer is zeer zeker
niet overdreven. Zowel bochtenjagen,
topsnelheidsorgies op de
autobahn, maar ook gemoedelijk
door het landschap tuffen in de
zesde versnelling behoort tot de
mogelijkhedenr. Vermogen heb je
onder alle omstandigheden meer
dan voldoende, de ZZ-R zit goed,
remt goed en schakelt als een
heet mes door de boter en
bovendien ziet de Kawa er ook
nog eens gelikt en modern uit.
Ben je op zoek naar een fijne GT,
dan kan ik je een proefritje met de
ZZ-R 1200 warm aanbevelen. ■
NA DE PROEFRIT
‘Goede toerfiets, maar
de voorvork is dubieus.’
Natuurlijk probeerde ik achter de mogelijke oorzaken te komen van het
shimmiën. Maar verder dan vermoedens kwam ik niet. Een gesprek
met Bridgestone leverde mogelijk een hint op. Motorjournalisten houden
er doorgaans een nogal ruige rijstijl op na. Daarom hebben de
monteurs de bandenspanning - advies druk 2.9/2.9 voor en achter -
teruggebracht naar 2.6/2.9. Mogelijk zou dit het shimmiën veroorzaken.
Later ontving ik de boodschap dat het slaan in het stuur een stuk
minder werd nadat de bandenspanning op de geadviseerde druk was
gebracht. Zou kunnen, maar ik heb dan wel zoiets van: het zal wel. Zien
is geloven, dus zal ik tijdens het Meetwerk hier speciale aandacht aan
besteden. Want let wel: de koffers waren leeg toen ik ermee reed. En
elke ZZ-R waarop ik reed, begon te slaan in het stuur. Zou je dus een
ZZ-R willen aanschaffen, let er dan op tijdens de proefrit! De kans is
groot dat ie het bij jou niet doet.