u - Acehbooks.org

12
door Edrisi, afwijkend van de vroegere schrijvers,
als niet verder dan drie dagen zeereizens van Serandïb
liggende, wordt opgegeven, leest men :
dat dit eiland, volgens het zeggen, zeven-honderd
Parasangs lang zoude zijn ; dat de grond vruchtbaar
, het luchtgestel gematigd, en het water er
voortreffelijk is; dat het wel bebouwd, rijk aan
mineralen en reukwerken is, vele steden en dorpen
bezit, en door koningen geregeerd wordt.
Men vindt er den rhinoceros (Q^J/ karkadan),
een dier, minder groot dan de olifant, maar grooter
dan de buffel, en op het midden van het
voorhoofd eenen hoorn dragende, zoo lang en
dik, dat men hem met beide handen niet kan
overspannen (22).
Bijkans dezelfde bijzonderheden vindt men aangeteekend
in het geographische werk van Rhazwïni
(dagteekenende van 674 der Hedjira of 1274
a. Chr ), en in het ééne- en-een-vierde eeuw jongere
geschrift van Bakhoeï, van welk laatste De
Guignes een uittreksel heeft medegedeeld (28).
In beide wordt van een land Djàwah (*jl=-),
en vervolgens van een eiland Djàbah (*JL>)
gesproken. Het land Djâwah, waarmede misschien
de Indische Archipel in het algemeen bedoeld
wordt, ligt aan den kant der Chinescbe Zee, gedeeltelijk
aanlndië grenzende.» Hoc nostro tempore
(22) L. c. p. 74, 75.
(23) Jfotices et Extraits des Manuscrits de la Bibliothèque
du Roi, T. II.
I