u - Acehbooks.org

101
den Goênong Merâpi (of Berâpi, d.i. vuurberg)
te verstaan hebbe, van welken, volgens
het door ons medegedeelde volksverhaal, de eerste
bewoners van het land zijn afgedaald (28).
De Merâpi is een der hoogste beigen (29) van
Sumatra , en trekt door zijne vrije, tusschen
wijde, komvormige dalen geplaatste ligging, de
oplettendheid in het bijzonder tot zich. Al de
boschwateren, langs zijne noordelijke, oostelijke
en zuidelijke hellingen, stroomen oostwaarts in
de aanzienlijke en ver op met booten bevaarbare
rivier Koeantan of Kwantan (ü0), die lager
den naam van Indragiri aannemende, haren
vloed, tegenover het eiland Lingga, door onderscheidene
monden , in de Sunda-zee ontlast. Deze
waterweg , benevens die, wejke meer noorde-
(28) Onder de waardigheidskleinooden van den Sultan van
Menangkabo, wordt uitdrukkelijk ook de »brandende berg"
opgenoemd. Zie Marsden, Hist, of Sumatra, p.339.
(29) Hij is thans nog omtrent 3000 meters hoog, en zulks
na mira 400 meters van zijnen top verloren te hebben, door de
herhaalde uitbarstingen , ten gevolge waarvan zich op hem een
uitgestrekt kraterveld gevormd heeft, met onderscheidene diepe
trechters, uit een' van welke gedurig een zware rook opstijgt.
Zie mijne »Kaart der kraters van den Goènong Merapi" in de
Verhandelingen, Land- en Volkenkunde, PI. 86.
(30) In de SeJjarah Malnjoe wordt verhaald , dat de prins
Sang Sapoèrba (zie p. 83) »na het eiland Bintan verlaten en
één dag eu nacht gezeild te hebben, te Roeko aanlandde, van
waar hij naar de punt Balang toog en vervolgens de rivier Boea
n t an opvoer; daar was het land zeer bevolkt en kwam hij ver
binnen naar Menangkabo." Railles, I.e. p. 110.