u - Acehbooks.org

»voor de echte en oorspronkelijke Maleijers gehouden
werden."
Uit al het tot hiertoe aangevoerde blijkt duidelijk,
dat wij het gevoelen niet deelen van die
geleerden, welke aan den naam Malâjoe eenen
aanmerkelijk ouderen oorsprong toekennen. Wegens
de gelijkvormigheid van dat woord met
den oud-Indisch geographischen naam Malaya
, aan het zuidelijk gedeelte der westelijke
zij het vroegst en het meest in het verwijderde gewest Djâwah (zie
boven p. 12, 23) in aanraking kwamen, lisàn al Djàwî (de
Djawasche of Javaansche taal) genoemd hebben, zoo als
reeds door Valentjn (1. c. D. IV, p. 66) wordt aangemerkt, en
ook Werndly, bij gevolgtrekking, op grond der Arabische benaming
van het Indische gomhars Styrax benzoin, loebàn of lobàn
al Djàwî (zie p. 23, 25), geneigd was te vooronderstellen. Volgens
Niebuhr (Beschrijving van Arabie, III, p. 136 , der Holl.
vertaling in 4°) wordt eene der benzoë-soorten van Sumatra,
Siam en Java, door de Arabieren bachôr Java (bochoèr al
Djàwî?) genoemd, die voor veel beter wordt gehouden, dan
het olibanum van Arabie'. De Maleijers kennen het benzoë
onderde namen ^ ^ mïnjan of ' kamïnjan en ,-,JUS'
kamàjan; de Javanen onder die van mënjan en sèlo (=:
steen), welk laatste woord aan de op zijne denkbeeldige afkomst
doelende Sanskritnamen van f$Mitf silâdja (litt, uit rots
ontstaan) en tiynywi asmapoespa (bloemsteen) doet denken.
— Alhoewel dus de voormelde, door de Maleijers ter
bestempeling hunner moedertaal, gebezigd wordende uitdrukking
djàwî, van denzelfden oorsprong is als het Kromo-Javaansche
djâwi (zie p. 47) , zijn nogtans, hoogstwaarschijnlijk, beide
woordvormen onafhankelijk van elkander uit den naam D jà w a
ontstaan , en hebben zij , in zoo verre , niets met elkander gemeen.