amsterdam. - Acehbooks.org

70 GROEP I. 4 6
Klasse.
en daarna vele jaren achtereen het eiland Java bereisde, met
groote volharding de verschillende vulkanen beklom en van
hun kraters teekeningen vervaardigde, om daarna met het onderzoek
van de sedimentaire afzettingen van Java te besluiten.
Het resultaat zijner uitgebreide en langdurige onderzoekingen
op topographisch, botanisch en geologisch gebied is nedergelegd
in zijn bekend werk „Java." Het glanspunt daarvan is de beschrijving
der vulkanen; vooral het topographisch gedeelte is
niet zelden uitstekend. Wat het sedimentaire gedeelte van zijn
werk betreft, zoo blijkt het in den laatsten tijd meer en meer,
dat hierin zeer veel onjuistheden voorkomen, en dat zijn onderzoek
van de tertiaire afzettingen in West-Java niet meer geweest
is dan een zeer algemeene verkenningstocht, terwijl de
sedimenten van Midden- en Oost-Java door hem nauwelijks
onderzocht werden. Maar waar één persoon zulk een uitgestrekt
gebied behandelt als het eiland Java, kan men redelijker wijze
niet anders verwachten dan een algemeen overzicht, dat in
groote trekken juist is, maar in de onderdeelen uit den aard
der zaak fouten moet bevatten. Wel verre hem hiervan een
verwijt te maken, moet men veeleer verbaasd zijn over de taaie
volharding, waarmede hij tal van feiten verzamelde, en de
duizenden waarnemingen deed, die hem ten slotte in staat stelden
een overzichtelijk beeld van Java's natuurlijke gesteldheid in
beschrijving en kaart te geven, dat steeds waarde voor de wetenschap
zal behouden.
Te Lembang, een klein plaatsje boven Bandong, aan den
voet van den Tangkoeban Prahoe, verrijst, te midden van kinaboomen,
eene groote witte obelisk boven Junghuhn's graf. Geen
wetenschappelijk reiziger, die Java bezoekt, mag vergeten eene
bedevaart hierheen te doen, als hulde aan de nagedachtenis van
den vlijtigen en werkelijk grooten man, die hier begraven ligt!
Wij zijn nu genaderd tot de derde periode in de geschiedenis
van het geologisch onderzoek onzer Indische bezittingen. Tot
de eerste periode behooren de onderzoekingen der Natuurkundige
Commissie; de tweede periode wordt uitsluitend beheerscht
door Junghuhn; de derde periode neemt een aanvang met de
komst der eerste mijningenieurs in Indië, in het jaar 1850.
De werkzaamheden dezer mijningenieurs waren echter geenszins
uitsluitend van geologischen aard. Een gedeelte was steeds
werkzaam op Bangka, in het belang der tinontginning, en op
Borneo ten behoeve der Gouvernements-kolenmijnen, waarvan
de eersten echter tevens belast waren met de geologische opneming
van het eiland. Een ander gedeelte was geplaatst bij het
grondpeilwezen, ten behoeve der artesische waterverzorging van