^tjeh'g gfoote Np^igil - Acehbooks.org

77
een bivak in K. Penajoeng op den rechteroever van de Atjehrivier,
tegenover K. Djawa en een der volgende dagen ging
het rechterhalf 14 e bataljon Infanterie van die brigade naaiden
linkeroever over en zal het toen zeker den Atjehers reeds
duidelijk geworden zijn, dat onze troepen, om den Kraton te
vermeesteren, weldra weder tegen de groote Missigit zouden
oprukken.
Na de bloedige gevechten op de Kerstdagen van 1873 kwamen
wij in het bezit van de z.g. grasvlakte — de vlakte van
Pantej Perak — tegenover Kraton en Missigit en waren wij in
den namiddag van den 26 sten December in de gelegenheid de
Missigit te aanschouwen, welke zich van die grasvlakte duidelijk
aan onze oogen vertoonde.
Dat bedehuis was niet herbouwd, evenzoo scheen aan de
ringmuren weinig veranderd te zijn, om de stormvrijheid of het
verdedigingsvermogen grooter te maken.
Daarentegen was de vijand bezig aarden werken om de Missigit
aan te leggen.
De beschrijving van den aard dezer werken en van den toestand
van het terrein op den linkeroever der Atjehrivier,
noordwaarts van de Missigit, willen wij hier thans laten
volgen.
Onnoodig is het zeker te vermelden, dat de kennis van een
en ander eerst werd verkregen nà de verovering op 6 Januari
1874.
De Missigit was aan de noord- en westzijde omgeven met
een aarden enveloppe, waarvan de vuurlijn met inbegrip van
die der gedetacheerde werken ongeveer 700 M. lang was. (Zie
PI. III en IV.)
Ten noorden stond de enveloppe nagenoeg loodrecht op de
rivier en was 175 M. van de Missigit verwijderd, ten westen
' bedroeg die afstand slechts 45 M.
Aan de Atjehrivier boog de enveloppe om en liep aldaar
nog een 70tal M. in zuidelijke richting langs de rivier. Dit