^tjeh'g gfoote Np^igil - Acehbooks.org

72
waren, zoo hevig, dat de voortvarende kapitein Sepp zich aanbood
om, gesteund door zijne compagnie, die huizen in brand
te steken en aldus te trachten het vuur te doen ophouden. Die
kapitein rukte daarop met zijne compagnie in gesloten orde,
en met eenige brandende stukken hout, vooruit en stak onder
een hevig vuur, waarbij een man sneuvelde en twee gewond
werden, de huizen in brand.
Teruggekeerd werd een Europeesch sergeant vermist en dadelijk
boden zich eenige vrijwilligers (inlanders) van de sectie,
waarvan die sergeant commandant was, aan om hem op te zoeken.
Met een brancard rukten zij uit en onder het hevig vuur
van den vijand keerden zij met het lijk van den gesneuvelden
onderofficier, den sergeant G. C. Steenbergh n°. 62471, terug.
Ongeveer drie uur in den namiddag vertoonde zich een groote
troep vijanden aan de achterzijde (westkant) in de groote sawahvlakte,
nabij en voor het verlaten sawah-bivak — dus op onze
gemeenschapslijn met het standbivak — en opende ook van die
zijde een hevig vuur op de Missigit.
De Cavalerie werd op hen afgezonden en wel het I e peloton
onder den I e luitenant W. C. Tijl, waarbij zich de ritmeester
H. K. E. Perié voegde.
De helft van het peloton onder den ritmeester ging en tirailleur
voorop, terwijl het ander gedeelte gesloten in draf volgde.
De vijand verliet ijlings de open sawah-vlakte en beschoot
de cavaleristen van uit de kampongranden.
De wachtmeester A. J. Janssen van Essen n°. 55735 ende
trompetter A. F. Wils n°. 61698 ontvingen doodelijke wonden;
bovendien werden twee cavaleristen, benevens een drietal paarden,
waaronder dat van den ritmeester, minder ernstig gewond.
Eerst nadat herhaaldelijk het signaal „retireeren" geblazen
was, gaven de dappere cavaleristen, die onderwijl met de
karabijnen tegen den thans onzichtbaar geworden vijand een
vuurgevecht geopend hadden, aan dat bevel gevolg en trokken
met tegenzin, omdat zij hunne sabels niet met de klewangs had-