^tjeh'g gfoote Np^igil - Acehbooks.org

64
De centrumcolonne Pordon-Visscher, die steeds dichter en
dichter den westelijken muur genaderd was, had op het oogenblik
van het binnenspringen slechts enkele tientallen passen
te doen. De manschappen kwamen binnen de Missigit, hetzij
langs de stormladders, hetzij door op elkanders schouders te
staan, op den muur te klimmen en anderen naar boven te
trekken.
Spoedig werd nu door de mineurs de opening nabij den
zuidwesthoek, welke met balken, planken en steenen versperd
was, vrij gemaakt.
De toegang tot de Missigit werd daardoor, zelfs voor de
Artillerie, weder zeer gemakkelijk.
Onze linkervleugel, die zooals wij hierboven reeds mededeelden,
gedekt werd door de 6 e compagnie van het 9 e bataljon
Infanterie, kapitein De Steenhuijzen en welke compagnie in het
suikerrietveld en tegen K. Merdoehati was opgesteld, had gedurende
de geheele bestorming een hevig vuur te doorstaan.
Hoewel zij geen enkelen vijand zag, werd zij met kogels overstelpt
en kreeg in een half uur tijds een tiental gewonden.
Zij bleef echter in hare stelling en deed van tijd tot tijd salvo's
op den onzichtbaren vijand.
Trouwens de aanwezigheid in die stelling had het groote
voordeel, dat de vijand ook onzen linkervleugel niet kon omtrekken
of dorst aanvallen.
Toen echter de Missigit genomen was en ook de 6 e compagnie
haar vuur staakte, trok de vijand, vermoedelijk om nog eene
laatste wanhopige poging te wagen, in grooten getale om den
noordelijken muur en verscheen plotseling bij den noordwesthoek
voor den westelijken muur van de Missigit.
Alhier waren echter juist aangekomen de I e en 5° compagnie
van het 9 e bataljon Infanterie, die door den Opperbevelhebber
ter versterking van de aanvallende troepen waren
gezonden.
Gedeelten van die twee compagnieën openden dadelijk een