^tjeh'g gfoote Np^igil - Acehbooks.org

62
Als zeker mag worden aangenomen, dat de zeven naar binnen
geworpen granaten, waarvan zes denkelijk sprongen, vooral
de twee laatste den vijand vele verliezen berokkenden en zijne
hardnekkige, dappere verdediging een gevoeligen knak toebrachten.
Ten minste toen Huijer ten tweede male boven op
de ladder stond en naar binnen keek, zag hij daar, dat het
aantal verdedigers aanmerkelijk verminderd was en daarmede
in omgekeerde verhouding het schieten der onzen was toegenomen.
Spoedig hoort nu Huijer naast zich den fuselier G. Gilgien
n°. 46244 van het 3e bataljon Infanterie roepen „kapitein, er
komt ruimte".
Kapitein Huijer antwoordt hierop „dan moeten wij er in".
En de daad bij het woord voegende, stapt hij van de sport
op den muur, strekt zijne armen uit, laat een hoera hooren
en springt van den 2,5 M. hoogen muur naar beneden onder
de Atjehers. Wel verstuikt hij bij den val de rechterknie,
doch hij is dadelijk weer op de been en wordt onmiddellijk
gevolgd en nagesprongen door den fuselier Gilgien, den korporaal
Menzi n°. 44873, de sergeanten van den Horst n". 65164
en Schutter n°. 66540, den inlandschen hoornblazer Proyodjoyo
n°. 69999, den Infanterist le kl. Pa Sarinna n u . 50434 en de
inlandsche fuseliers Todikromo n°. 77789 en Anta n°. 72309
benevens eenige Europeesche fuseliers van het 3 B bataljon
Infanterie.
De Atjehers, vermoedelijk verbluft door zooveel moed en
onverschrokkenheid, weifelen een oogenblik, alvorens de binnengesprongenen
aan te vallen.
Dit oogenblik is hun noodlottig, want luitenant Kroesen met
een 10-tal inlandsche fuseliers zitten reeds „en cheval" op den
muur en openen een snelvuur.
Wel trachten nu nog een hoop Atjehers, die zich in den
noordwesthoek en bij den put aldaar ophouden, de onzen met
de blanke wapens aan te vallen, doch de kansen zijn nu voor