^tjeh'g gfoote Np^igil - Acehbooks.org

60
nenrij gelegen hadden en aldus gedekt waren tegen het geschut- en
geweervuur der oorlogsschepen, kruisbooten en gewapende sloepen,
stormden, toen de eerste soldaten den wal bereikt hadden, tegen hen
in en een verwoed, hevig, moorddadig gevecht met de blanke wapens
greep plaats.
De 2e luit. P. D. W. Willeen, die wij als een der eersten boven op de duinen
zagen staan, werd door eenige Atjehers aangevallen en verdedigde
zich met sabel en revolver met zeldzame vastberadenheid en dapperheid,
zoodat weldra een paar Atjehers doodelijk gewond om hem
heen vielen.
Reeds had Wilken een klewangliouw over den rechterschouder gekregen
toen, terwijl zijn sabel zich kruiste met den klewang van een
zijner vijanden, een Atjehsche priester, buitengewoon lang van gestalte,
in een witten tabbaard gekleed en met een witten tulband op,
plotseling vooruitspringt en Wilken een duchtigen houw over voorhoofd,
neus en wang geeft, zoodat deze bijna geheel bewusteloos
voorover op den grond valt.
De priester, Allah's en Mohammed's naam uitsissende, buigt zich nu
dadelijk voorover, brengt Wilken een tweeden houw over den rug toe
en wil hem onmiddellijk daarna een derden slag geven, vermoedelijk
wel om hem het achterhoofd in tweefin te klieven.
Thans echter snelt een Europeesch fuselier toe, een der kleinsten
van zijne compagnie, nog geen 16 palm lang.
Die fuselier, reeds handgemeen geweest zijnde, had daarbij een
houw over den linkerarm ontvangen, waardoor hij zijn geweer een
oogenblik had moeten loslaten. Het gevaar ziende, waarin zijn luitenant
verkeerde, toen deze door den Atjehschen priester werd aangevallen,
grijpt hij evenwel zijn geweer bij de tromp, denkt niet meer
aan zijne wond en ijlt naar de plaats waar Wilken neerligt. In diens
nabijheid gekomen, heft hij zijn geweer in de hoogte, zwaait de kolf
door de lucht, springt gelijktijdig ruim een halven Meter van den
grond en laat op het oogenblik, dat hij weder met zijne voeten de,n
grond raakt, tevens de kolf van zijn geweer met buitengewone kracht
op het achterhoofd van den priester neervallen, juist toen diens klewang
slechts enkele duimen van het hoofd van luitenant Wilken
verwijderd was ; en wel met het gevolg, dat het hoofd van den
priester geheel verpletterd en verbrijzeld werd en diens ontzield
lichaam, waaraan geen hoofd meer te herkennen was, boven op den
luit. Wilken viel.
De naam van den dapperen soldaat, die aldus nog juist op het rechte