^tjeh'g gfoote Np^igil - Acehbooks.org

58
Bijna gelijktijdig kreeg kapitein Huijer, die een geweer van
een soldaat genomen had en daarmede, terwijl hij slechts den
grendel opende en sloot en een inlandsche soldaat op een sport
bij zijne knieën gezeten, telkens de patronen in den bak legde,
een snelvuur opende, een lanssteek langs en gedeeltelijk door
zijn rechterpols.
Inmiddels waren ook de vrijwilligers van de 4" compagnie
Artillerie en wel de korporaal Brinkerink en de trompetter
Muller Kanter, ten tweeden male, zoomede de korporaal J.
Kibbe n°. 60486 en de kanonniers C. H. Kool van Heerens
n°. 61670, J. Bimmel, n°. 62571, J. Bouwens n°. 64682 en
G. van den Bracht n°. 65940 bij den muur gekomen.
Ieder droeg een ontpakte granaat in de hand.
Reeds waren een viertal granaten naar binnen geslingerd,
toen de Atjehers ons een granaat terugwierpen.
Die granaat sprong echter niet, omdat de sas der buis uitgedoofd
was.
Gelukkig, want onze verliezen zouden onder die 2 à 300
menschen, die bij en tegen den muur en om de ladders opgehoopt
stonden, ontzaglijk groot zijn geweest.
Vermoedelijk was die granaat niet goed aangestoken geweest.
Kool van Heerens en Muller Kanter begrepen nu, dat den
Atjehers geen tijd moest gelaten worden, om de granaten weder
terug te werpen.
De buizen te tempeeren ging niet, zij hebben een constanten
brandtijd van 12 seconden.
Het eenigste hulpmiddel was de granaten langer in de hand
te houden en om daarbij juister en dichter achter de ladders
en den muur te kunnen werpen, moesten die ladders beklommen
worden.
Kool van Heerens stak de sas aan, beklom de ladder en om
zekerder te kunnen werpen, steeg hij zoo hoog, dat zijn hoofd
en schouders boven den muur uitstaken. Hij boog zich daarbij