^tjeh'g gfoote Np^igil - Acehbooks.org

45
gebracht, wel snelde de officier van gezondheid I e klasse deimarine
O Noordewier toe en beproefde deze, toen Engelvaart
bewusteloos viel, door het toedienen van een opwekkenden
drank en toen dit niet hielp, door een aderlating, de levenskrachten
te doen terugkeeren, doch het mocht helaas niet baten
en zonder tot bewustzijn te zijn gekomen, overleed die marineofficier
enkele minuten later.
' Het was nu ongeveer drie uur en de uren, gedurende
welke onze troepen dien dag de Missigit nog bezet hielden,
waren verre van rustig.
Niet alleen, dat zij steeds een hevig geweervuur met den
van drie zijden opdringenden vijand onderhielden, doch zelfs
moesten er meermalen uitvallen gedaan worden, om hem van
het lijf te houden.
Onze voordracht zal toch reeds zeer lang worden en daardoor
ontbreekt mij de tijd om U het verblijf en het standhouden
onzer troepen in de Missigit op 10 April 1873 uitvoerig,
zooals ik anders gaarne gewild had, of in het kort te
beschrijven.
Wij moeten dus een sprong van enkele uren doen.
Tegen half zes ontving de generaal Köhler, die zich toen
op den grafheuvel met den alleenstaanden boom bevond, en
in wiens nabijheid zich slechts een officier en wel de luitenant
van de opnemingsbrigade ophield, een rapport, dat overgebracht
werd door zijn adjudant, den luitenant ter zee I e klasse
0. J. Marinkelle. Dit rapport was af komstig van den commandant
der landingsdivisie en bevatte in hoofdzaak het bericht
dat de toestand in de Missigit niet langer houdbaar was
en de troepen er niet in konden blijven.
De Generaal antwoordde daarop dadelijk: „dan moet de
Missigit verlaten worden." De luitenant ter zee Marinkelle
keerde daarmede terug en een kwartier uur later marcheerden
de eerste troepen door de opening aan den westkant, nabij
den zuidwesthoek, de Missigit uit.