^tjeh'g gfoote Np^igil - Acehbooks.org

4
Bedreigingen, zelfs die van met de revolver te zullen
schieten op diegenen, die dorsten drinken, hielpen hier niet.
Het antwoord luidde : „al weet ik ook, dat ik vergif drink,
ik moet en ik zal drinken."
En onder het uitspreken van zulke woorden vielen de soldaten
bij de putten neder en dronken met glinsterende oogen
en met innig genot dat water, dat hen in het leven terugbracht,
dat hunne krachten herstelde, als de overheerlijkste
drank, welke ooit over hunne lippen gevloeid was.
Waarlijk, bij zulk tooneel hield alle krijgstucht op, en wendde
ook geen officier meer pogingen aan om een eens uitgevaardigd
bevel te handhaven.
De uitkomst leerde later, dat het water gelukkig niet vergiftigd
of nadeelig voor de gezondheid was.
Onderwijl brandde het gebouw af en verminderde dus
langzamerhand de hitte. De rook trok weg, zoodat de troepen
elkander goed konden zien en er kon worden overgegaan tot
nieuwe indeeling en opstelling.
Drie sectiën van de 1* compagnie van de landingsdivisie,
commandant de luitenant ter zee I e klasse J. J. Engelvaart,
waarbij zich de kapitein-luitenant ter zee Binkes voegde, kregen
van den Opperbevelhebber last naar de Missigit op te
rukken. Zij werden daarheen geleid door den luitenant van
de opnemingsbrigade. Deze marinehoofdofficier nam daarop
als oudst-aanwezende officier het bevel in de Missigit op zich.
De toestand daar binnen, hoewel nog verre van gezellig,
begon toch eenigszins draaglijk te worden en wel doordien de
daken en de omwanding waren uitgebrand en het gebouw
ingestort. Tal van stijlen, balken en planken echter brandden
of smeulden nog.
Een nieuw smartelijk verlies trof ons thans weder en wel
doordien de luitenant ter zee I e kis. Engelvaart plotseling
door de hitte bevangen, een aanval van waanzin kreeg.
Wel werd hij dadelijk door zes matrozen buiten de Missigit