^tjeh'g gfoote Np^igil - Acehbooks.org

40
hitte in de open, droge sawalivlakte toenam, doch het geheele
o« bataljon Infanterie, vier compagnieën van het 9 l * bataljon
Infanterie, eene compagnie van de landingsdivisie, eene sectie
artillerie en een peloton mineurs waren thans reeds — op een
afstand van 60 tot 400 M. de westzijde en de noordwest- en
zuidwesthoeken van de Missigit omvattende — voortdurend en
daarbij voor het meerendeel ongedekt aan een hevig vijandelijk
geweervuur blootgesteld.
Er moest dus eene verandering komen, want niets mat meer
af, drukt meer neder, beneemt meer de geestdrift, dan het
wachten op dezelfde plaats onder vijandelijk vuur.
Toch handelde de majoor Cavaljé zeer verstandig door niet
aan het ongeduld van officieren en manschappen gevolg te geven
en bevel tot stormen te geven tegen die rechtopstaande twee
en een halven Meter hooge muren.
Hoe was het ondertusschen met het werpen uit de mortieren
gegaan ?
De luitenant De Moulin had de vier mortieren met lichtkogels
laten laden. Hij zag de richting van den rechtermortier
na. Deze was op het midden van het Missigitgebouw gericht
en werd afgevuurd.
Juist verhief zich een windvlaag, welke van rechts naar
links inviel. De lichtkogel, welke, zooals met deze soort van
projectielen het geval is, langzaam en voor elks oog duidelijk
zichtbaar door de lucht vloog, week links af en sloeg tusschen
het gebouw en den linker (noordelijken) ringniuur binnen de
enceinte neer.
De afstand, 400 pas, bleek goed.
Het vuur werd nu uit alle mortieren geopend en de richting
genomen op de rechter (zuidelijke) helft van het gebouw.
Al de lichtkogels zag men nu door bet atappen (lieten) dak
van het Missigitgebouw heenslaan.
Veel geschreeuw en beweging werd binnen de enceinte gehoord.