^tjeh'g gfoote Np^igil - Acehbooks.org

19
de groote Missigit uitstrekte, (en die wij reeds hiervoren beschreven.)
Deze terreinafscheiding was in den oostmoeson (drogen tijd)
een drassige sloot, welke van zuid naar noord liep. In diezelfde
richting nam tevens hare bovenbreedte en diepte af en wel de
eerste van 4 tot 1, de laatste van 2 tot een halven Meter.
De kanten van deze sloot waren vrij steil en de randen,
welke een halven meter boven de omliggende sawah's uitstaken,
waren met klapperboomen en laag struikgewas begroeid.
De mineurs staken de kanten af en maakten door het leggen
van een knuppelweg den doorgang voor de troepen gemakkelijker.
De voorhoede-commandant besloot niet verder voort te rukken,
vóórdat bericht ontvangen was, dat de geheele colonne de
lagunebrug was overgetrokken.
Euim anderhalf uur werd dus nog in de heete droge schaduwlooze
sawah, terwijl de hitte gaandeweg tot bij de 100° P.
steeg, gewacht.
Het gevolg hiervan was niet enkel lusteloosheid, doeh ook
bij velen deden zich reeds de kenteekenen voor van een groote
mate van afgematheid, terwijl daarbij de geestdrift zelfs niet
door een enkel vijandelijk schot, dat dan door de onzen kon
worden beantwoord, werd opgewekt of gaande gehouden. Dit
langdurig wachten scheen ook de Atjehers, die — zooals wij
reeds zooeven zeiden, onze voorhoede met eene, wij zouden
kunnen zeggen, dunne tirailieurlinie omringden, — te vervelen,
ten minste zij gingen heen. Een put met goed drinkwater,
welke in een kampongrand gevonden werd, gaf gelegenheid aan
e manschappen om hunne veldfiesschen te vullen, wat reeds
bij velen zeer noodig was, daar zij van dorst versmachtten en
geen druppel water meer in voorraad hadden.
De hoofdmacht der colonne verscheen achtereenvolgens op de
sawah en ook bij dat troep endeel viel niets bijzonders voor,
enkel namen de barisans, die op hun rechtervleugel eene tirail-