^tjeh'g gfoote Np^igil - Acehbooks.org

113
De sergeant-ziekenvader Jakob Bietschie leeft gelukkig nog, is gegageerd
en naar zijn geboorteland Zwitserland teruggekeerd, alwaar de
inwoners van Bern thans kunnen zien, dat Neêrlands Koning, de borst
van dien brave met het kruis des Dapperen heeft versierd. (Voordracht,
op verzoek van de Koninklijke Vereeniging „het Eereteeken
voor belangrijke krijgsbedrijven,'' op den 30 stPn April 1889 gehouden, ter
herinnering aan den dag, waarop 74 jaren geleden door koning Willem
den Eerste de Militaire Willemsorde werd ingesteld.)
Nadat aan de gekwetsten — hun aantal bedroeg in den tijd
van ruim een uur een 200-tal — een vluchtig verband was gelegd,
werden zij verder getransporteerd en wel naar K. Djawa.
Toen het aantal gewonden zoo aanzienlijk werd, waren, behalve
de officieren van gezondheid H. Grève en J. Adriani,
nog een paar officieren van gezondheid hier ijverig bezig om
de gekwetsten zoo noodig nogmaals te verbinden.
Daarna werden zij verder deels per sloep naar de ziekenschepen
op de reede en deels naar de hoofdambulance te Penajoeng
getransporteerd.
Tooneelen van onverschrokkenheid, om niettegenstaande de
pijnlijkste wonden toch kalm en zwijgend te blijven, kwamen
menigvuldig voor.
Maar het schoonste voorbeeld onder hen gaf wel de zwaar
gewonde luitenant Comfurius.
Toen deze veelbelovende, dertigjarige officier het schot
ontving, dat hem voor altijd het gezicht benam, viel hij op
den grond neder en bleef gelaten liggen. Enkel zwaaide hij
van tijd tot tijd met de armen, ten teeken, dat hij leefde en
nog opgehaald moest worden. Na een kwartier uur werd hij
opgenomen en in een tandoe gelegd. Zijn geestdrift, welke hij
in het gevecht zoo ten toon had gespreid 1), was nog in geenen
1) Deze officier ging onder een hevig vijandelijk vuur zijne manschappen
flink voor, voerde hen met veel beleid aan en volgde stipt