^tjeh'g gfoote Np^igil - Acehbooks.org

105
rood en de andere in het wit —, die elkander met de handen
vooruitduwden. Zijne macht was veel te gering om die vijanden
te vervolgen, enkel liet hij schoten op hen doen ; bovendien
waren zij eenige oogenblikken later door de muren van
de Missigit aan zijn gezicht onttrokken.
Zoodra uit de belegeringsbatterijen aan den noordelijken
rand van de grasvlakte werd waargenomen, dat de vijand uit
de voorwerken van de Missigit vluchtte, rukte onmiddellijk
het linkerhalf 9* bataljon Infanterie, onder majoor J. H. Bomswinckel,
dat nabij die batterijen was opgesteld, vooruit tot
aan den rechteroever der Atjeh-rivier tegenover de Missigit
en bracht door goed gerichte salvo's den vluchtenden vijand
nog vele verliezen toe.
De vier mortieren van 12 cM. onder den luitenant Pape
voegden zich hier bij dat korps en wierpen granaten en lichtkogels
in de richting van den Kraton, alwaar eenige huizen
werden waargenomen.
De sloepenflottielje op de Atjehrivier, onder commando van
den luitenant ter zee 2° klasse H. van Broekhuijzen, had post
gevat bij de getr. 12 cM. A., die in het bivak Penajoeng waren
opgesteld.
Zij was, zoodra deze stukken hun vuur op de Missigit staakten,
voorwaarts gegaan om deel aan den strijd te nemen.
In linie in den breede roeiden de yiev sloepen zoo hard als
mogelijk tegen den stroom op en kwamen daardoor in betrekkelijk
zeer korten tijd bij de pas veroverde versterkingen.
Eerst op 600 pas opende het geschut der sloepen het vuur
tegen een paar nabij den Kraton staande huizen. Spoedig
echter ging de flottielje nog ruim 100 pas hooger de rivier
op en liet de luitenant Van Broekhuijzen de sloepen, daar
waar de Atjeh-rivier zich oostelijk kromt, voor dreg gaan,
omdat zij op dat punt op den stroom gezwaaid, meteen
hun geschut op den Kraton gericht hadden. Daardoor