^tjeh'g gfoote Np^igil - Acehbooks.org

95
De kolonel de Roij van Zuijdewijn, zonder de komst van
e artillerie af te wachten, begaf zich al dadelijk met zijn staf
vooruit om zelf eene geschikte opstelling voor het geschut te
kiezen en het terrein nader te verkennen.
Onderwijl was de loop der gebeurtenissen als volgt:
De I e compagnie van het linkerhalf 3 e bataljon Infanterie
onderhield voortdurend een zeer levendig geweervuur met den
vijand en hield niettegenstaande de groote verliezen, welke zij
leed, aan den boschrand op een 50tal passen van de vijandelijke
borstwering onversaagd stand.
Achtereenvolgens werden drie sectie-commandanten, de I e
luitenant Comfurius, de 2 Ö luitenant Meulemau en de sergeantmajoor
Funke en later ook de vierde, de I e luitenant Hulstkamp
gewond; bovendien stegen in ruim een half uur tijds de
verliezen bij die compagnie tot over de 50 %
Doch geen voet gronds weken die dappere Europeanen terug,
hunne gesneuvelden bleven op de plaats liggen, terwijl de gewonden
of zelf naar achteren kropen 1 ) of successievelijk daarheen
gedragen werden.
in zijne onmiddellijke nabijheid bevond twee stormladders tegen
elkander te plaatsen en dan een mineur naar boven te zenden, die
de vlag heen en weer moest zwaaien.
Aan dit verzoek werd voldaan.
Toch is de vlag niet gezien geworden door den kapitein Borel, den
commandant der positie-artillerie in het bivak Penajong.
Gelukkig evenwel deed deze artillerie-officier op eigen initiatief,
toen hij te oordeelen naar het infanterievuur meende, dat de brigade
zich in de nabijheid van de Missigit moest bevinden, het vuur staken.
IJ Zoo o. a. begaf zich de fourier der compagnie F. H. Wassermann
no. 62774 naar achteren, omdat zijn rechterhand door een kogel verbrijzeld
was.
De kapitein Van Daalen, die hem ziet teruggaan en niet wetende,
dat hij gewond was, roept hem verontwaardigd toe : -wat, een soldaat
van liet 3°, die het gevecht -verlaat."!