Untitled - Stichting Papua Erfgoed

ekommeren. Prachtig woord is dat eigenlijk ... bekommeren. Het
drukt een liefdevolle zorg uit, die wij dienen te bezitten...
En de Prediker vervolgde: „Hij heeft ieder ding schoon gemaakt op
zijn tijd, ook heeft Hij de eeuw in hun hart gelegd, zonder dat een
mens het werk dat God gemaakt heeft kan uitvinden van het begin
tot het einde toe ..."
II
's Middags dineerde Evert op de missie-statie bij pater Piet. Het
werd een uitgebreid etentje, dat zij zelf, gniffelend als twee uitgelaten
kwajongens, bereidden. Zondags stuurde de pater zijn
djongos het bos in om met zijn kameraden op te trekken en zij hadden
het rijk alleen. Het was plezierig zo'n beetje te kokkerellen,
hoewel Evert ernstige bezwaren had tegen de grote hoeveelheden
lissa en lombok, die de pater door het eten werkte. „Mijn maag
brandt af," beweerde hij, maar pater Piet bulderde zijn bezwaren
weg. „Rijst moet gekruid zijn!" riep hij uit. „Neem van mij aan,
manneke, binnenkort eet je Spaanse peper of het een snoepje is."
De tafel werd feestelijk gedekt met een van de twee beddelakens,
die de missie rijk was en die werden bewaard voor de hoge, kerkelijke
omes, die wel eens een enkele maal hun eerwaarde neuzen
naar Wembi kwamen uitsteken. In plaats van de blikjes van alle
dag kwamen er schalen en borden van aardewerk op tafel; een
echt servies met rode en blauwe bloemetjes.
„Da's 'n cadeautje van ons moeder uit kampong Ulvenhout bij
Breda," zei pater Piet glunderend. „Ze heeft er nog twee schone
bloemvazen bij gepakt voor de kerk. Zeg niet, dat ik geen verwend
mens ben. Ga zitten, peer, en laat het je goed smaken."
Na het eten gingen ze op de voorgalerij zitten met hun koffie.
Pater Piet deed heel geheimzinnig met een blikje, dat hij uit de
89