Untitled - Stichting Papua Erfgoed

More documents

Recommendations

Info

dat zijn moeder hem op de dag voor zijn vertrek uit Holland had gegeven. Hij las er vaker in dan hij ooit vroeger in Holland in de bijbel gelezen had. — Het is vreemd, dacht hij, maar het zegt me hier meer, of is het zoals pater Piet laatst zei, toen ik hem daar over sprak? Is de eenzaamheid als een dokter, die het klankbord van onze ziel groter maakt? Horen wij Gods Stem beter in de stilte, dan in het rumoer van het dagelijkse, comfortabele leven? Hij keek neer op de bladzijden, die waren opengevallen en las ... „Alles heeft een bestemde tijd en alle voornemen onder de hemel heeft zijn tijd. Er is een tijd om geboren te worden en een tijd om te sterven, een tijd om te planten en een tijd om uit te roeien! Een tijd om te doden en een tijd om te genezen, een tijd om af te breken en een tijd om te bouwen. Een tijd om te wenen en een tijd om te lachen, een tijd om te kermen en een tijd om op te springen. Een tijd om stenen weg te werpen en een tijd om stenen te vergaderen. Een tijd om te omhelzen en een tijd om ver te zijn van omhelzen. Een tijd om te zoeken en een tijd om verloren te gaan, een tijd om te bewaren en een tijd om weg te werpen. Een tijd om te scheuren en een tijd om toe te naaien, een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken. Een tijd om lief te hebben en een tijd om te haten, een tijd van oorlog en een tijd van vrede..." Hij keek op en ontmoette de brede, vlammende waaiers goud en rood van de opgaande zon achter de bergen. „Wat voordeel heeft hij, die werkt van hetgeen hij bearbeidt?" vroeg de Prediker en hij vervolgde met goede, vertroostende wijsheid: „Ik heb gezien de bezigheid, die God aan de kinderen der mensen gegeven heeft om zich daarmee te bekommeren..." — Hij heeft ons het ambacht gegeven, het ambt en het beroep, dacht Evert ontroerd. — Onze handen construeren, onze geest beredeneert en denkt uit, onze voeten wandelen over de aarde of strompelen door de moerassen van de oetan. Het is allemaal bezigheid, die God ons gegeven heeft, opdat wij ons daar om zouden 88
ekommeren. Prachtig woord is dat eigenlijk ... bekommeren. Het drukt een liefdevolle zorg uit, die wij dienen te bezitten... En de Prediker vervolgde: „Hij heeft ieder ding schoon gemaakt op zijn tijd, ook heeft Hij de eeuw in hun hart gelegd, zonder dat een mens het werk dat God gemaakt heeft kan uitvinden van het begin tot het einde toe ..." II 's Middags dineerde Evert op de missie-statie bij pater Piet. Het werd een uitgebreid etentje, dat zij zelf, gniffelend als twee uitgelaten kwajongens, bereidden. Zondags stuurde de pater zijn djongos het bos in om met zijn kameraden op te trekken en zij hadden het rijk alleen. Het was plezierig zo'n beetje te kokkerellen, hoewel Evert ernstige bezwaren had tegen de grote hoeveelheden lissa en lombok, die de pater door het eten werkte. „Mijn maag brandt af," beweerde hij, maar pater Piet bulderde zijn bezwaren weg. „Rijst moet gekruid zijn!" riep hij uit. „Neem van mij aan, manneke, binnenkort eet je Spaanse peper of het een snoepje is." De tafel werd feestelijk gedekt met een van de twee beddelakens, die de missie rijk was en die werden bewaard voor de hoge, kerkelijke omes, die wel eens een enkele maal hun eerwaarde neuzen naar Wembi kwamen uitsteken. In plaats van de blikjes van alle dag kwamen er schalen en borden van aardewerk op tafel; een echt servies met rode en blauwe bloemetjes. „Da's 'n cadeautje van ons moeder uit kampong Ulvenhout bij Breda," zei pater Piet glunderend. „Ze heeft er nog twee schone bloemvazen bij gepakt voor de kerk. Zeg niet, dat ik geen verwend mens ben. Ga zitten, peer, en laat het je goed smaken." Na het eten gingen ze op de voorgalerij zitten met hun koffie. Pater Piet deed heel geheimzinnig met een blikje, dat hij uit de 89
Page 2 and 3:
HANS VAN ASSUMBURG: TOURNEE Een boe
Page 4 and 5:
HANS VAN ASSUMBURG TOURNEE G. F. CA
Page 7 and 8:
EERSTE HOOFDSTUK I In het breed-uit
Page 9 and 10:
Er was zeker zo'n moment geweest, d
Page 11 and 12:
zij in verband met schoonzoons gebr
Page 13 and 14:
vrijding werd hij driemaal gedecore
Page 15 and 16:
toonde. Maar voor de rest was zijn
Page 17 and 18:
gauw eens wat van je horen!" Toen w
Page 19 and 20:
door het Zuidelijke District. Daar
Page 21 and 22:
„Waar zijn de anderen?" De korano
Page 23 and 24:
den herzien. Met zeven man begon je
Page 25 and 26:
lopen met het gemak als wandelde hi
Page 27 and 28:
terwijl hij verder liep, de kleine
Page 29 and 30:
II I oen was er plotseling het wond
Page 31 and 32:
pikzwarte, inlandse tabak in gedroo
Page 33 and 34:
aandachtig. Haar fijne wenkbrauwen
Page 35 and 36:
otten was verdwenen. Hij vertelde P
Page 37 and 38: palmbladeren, bewegend in de zachte
Page 39 and 40: De Papoea's zeiden, dat ze direct d
Page 41 and 42: Het was een verademing als het pad
Page 43 and 44: en, die zij in bamboe-kokers perste
Page 45 and 46: proces de krankzinnigheid slechts z
Page 47 and 48: DERDE HOOFDSTUK I Jivert liep de la
Page 49 and 50: weer drie korte slagen. Het doffe g
Page 51 and 52: zou gruwelijk eenzaam zijn, midden
Page 53 and 54: hoge bergwind, die er 's avonds woe
Page 55 and 56: Hij at zijn bord droge rijst en dro
Page 57 and 58: langs de wanden en over de vloer kr
Page 59 and 60: tegen de hoofdschuldige, het gouver
Page 61 and 62: voorgalerij van het posthuis te wac
Page 63 and 64: dreven. De familie van het meisje b
Page 65 and 66: VIERDE HOOFDSTUK I Van hoog uit de
Page 67 and 68: nend als ballast voor zijn lichaam,
Page 69 and 70: waren overdekt met getatoueerde fig
Page 71 and 72: Met de galgenhumor, welke zieke men
Page 73 and 74: „Er waaien niet zulke winden als
Page 75 and 76: plafond. „Dominee had een bijzond
Page 77 and 78: Met de drie dragers uit Wembi en de
Page 79 and 80: voort? En wie baart de rijm van de
Page 81 and 82: prauw ligt in het water. Ik kan nog
Page 83 and 84: Voor hij weggleed in een nieuwe bew
Page 85 and 86: De droom zonk weg. Hij was nu klaar
Page 87: van hun bamboehutten. Magere scharm
Page 91 and 92: Pater Piet trok zijn wenkbrauwen op
Page 93 and 94: voor stevige schoenen als de zijne.
Page 95 and 96: De schelle, krijsende kreten van de
Page 97 and 98: grijselijke maskers verborgen zaten
Page 99 and 100: ZESDE HOOFDSTUK I X oen hij 's morg
Page 101 and 102: als je niet halverwege in de oetan
Page 103 and 104: Zodra de Papoea meer ontwikkeld is
Page 105 and 106: zich tot water, zwaar en dik, dat g
Page 107 and 108: daar nooit aan toe gekomen. Evert o
Page 109 and 110: en beide zouden de rust en de zeker
Page 111 and 112: achter hun muren mensen. Het was pr
Page 113 and 114: lag een varken. Het nam in de halve
Page 115 and 116: ambtenaar maakte in de droge, zakel
Page 117 and 118: ZEVENDE HOOFDSTUK I „.... In Ment
Page 119 and 120: ergens met een verre beschaving in
Page 121 and 122: mensenleven meekonden. Tien dolken
Page 123 and 124: stond, toen die van het Waris-gebie
Page 125 and 126: Eindelijk stond een van de Waine-Pa
Page 127 and 128: De kakatoes vlogen gillend boven de
Page 129 and 130: Waine, tot zij bonsden van ondraagl
Page 131 and 132: and staken en vrouwen roofden. De b
Page 133 and 134: Bijlen, zoals de blanda's maken. Wa
Page 135 and 136: hem verantwoordelijk stellen voor h
Page 137 and 138: kerwari-huis zag, herinnerde hij zi
Page 139 and 140:
De polisie's, die het hachelijke va
Page 141 and 142:
ken. Hij bleef achter, verborgen in
Page 143 and 144:
ACHTSTE HOOFDSTUK I Jtlvert Caldenh
Page 145 and 146:
grote H's op een velletje papier. H
Page 147 and 148:
„Morgenochtend om zes uur zijn ju
Page 149 and 150:
schoten, toean," antwoordde de bedi
Page 151 and 152:
in gedachten gestaaaaaanü" En met
Page 153 and 154:
In het bivak riep hij de korano, de
Page 155 and 156:
„En wee je gebeente als één van
Page 157 and 158:
Hij zag wel, dat het een pijl was,
Page 159 and 160:
te zwijgen, maar hij wist, dat het
Page 161 and 162:
Hij legde zijn vulpen neer en las h
Page 163 and 164:
schuwe, doch zeker geen kwaadaardig
Page 165 and 166:
van twee saamgebonden stenen bijlen
Page 167 and 168:
— Het is paradoxaal, dacht Evert.
Page 169 and 170:
Zij zaten rond een vuurtje en toode
Page 171 and 172:
eide kanten door de as. Het was een
Page 173 and 174:
doppen vallen. Uit die klapperdoppe
Page 175 and 176:
mannen en schreeuwende kinderen, do
Page 177 and 178:
Suangi schreef: „Eet van deze sag
Page 179 and 180:
TIENDE HOOFDSTUK I Uit de oetan, be
Page 181 and 182:
hij er zich op verheugd, maar toen
Page 183 and 184:
„Goeie!" zei Evert dankbaar. „M
Page 185 and 186:
„Rustig!" mompelde hij, nerveus m
Page 187 and 188:
IV 1 ijdens het eten vertelde Evert
Page 189 and 190:
„Zou je dat denken?" vroeg Evert
Page 191 and 192:
uit Waine moesten zijn teruggekomen
Page 193 and 194:
hun succesvolle zending. Zij waren
Page 195 and 196:
had heimwee geklonken, gemaskeerd d
Page 197 and 198:
ELFDE HOOFDSTUK I jcvert Caldenhove
Page 199 and 200:
verwaarloosd. Da's beroerd, zul je
Page 201 and 202:
Als... Evert pakte het telegram op
Page 203 and 204:
lijk op een stoelleuning of zijn sc
Page 205 and 206:
dacht, dat die Papoea's er wel voor
Page 207 and 208:
Evert schudde zijn hoofd. „Neu...
show all

Untitled - Stichting Papua Erfgoed

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?