Untitled - Stichting Papua Erfgoed

hebben. Hij was met haar naar Yetti vertrokken, waar pater Piet
hen in het huwelijk had verbonden.
Het geval was al een paar maanden oud, maar het had voor behandeling
op de komst van een bestuursambtenaar uit Kota Baroe
moeten wachten.
Pater Piet, mede schuldig aan deze door de adat gewraakte gang
van zaken, werd als getuige gedagvaard.
Evert begon met hem een sigaret aan te bieden, dit als bewijs van
vertrouwen tegenover de kampongbewoners, die de behandeling
van deze kwestie met meer dan gewone belangstelling volgden. De
schrijver bleek brutaal genoeg, om zonder veel plichtplegingen
ook in Evert's sigaretten te graaien. Hij deelde er zelfs royaal een
paar uit aan de achter hem staande politiemannen.
„Geachte controleur," begon pater Piet in het Nederlands, „ik heb
Ivanus de raad gegeven dat meisje te gappen en er als de wind mee
vandoor te gaan. Wat had jij in vredesnaam gewild, dat hij anders
gedaan zou hebben? Een man alleen is ook niet alles. Enfin, daar
kun jij beter over oordelen dan ik."
„Dus jij hebt die twee harten aaneen gesmeed, geschakeld en verbonden
in lief en leed?" vroeg Evert glimlachend.
Pater Piet hield zijn hoofd scheef. „Zo'n beetje wel," gaf hij toe.
„Ze zaten naast elkaar op mijn schooltje. Zij zullen elkaar af en
toe wel eens vriendelijk hebben aangekeken, lijkt me zo. Je weet
hoe dat met dat grut gaat, nietwaar. Toen Ivanus, een maand of
wat geleden, bij mij zijn nood kwam klagen over het feit, dat hij
geen zussen of nichten in voorraad had, heb ik hem geadviseerd
Rosalia zonder meer achterover te drukken en met haar naar Yetti
te gaan, waar ik de twee geliefden in alle eer en deugd heb getrouwd.
Hij heeft er een aardig huis gebouwd en ze stellen het best
samen."
Evert kreeg na verder onderzoek de indruk, dat de schrijver de hele
kwestie administratief weer eens behoorlijk op de spits had ge-
62