Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
DERDE HOOFDSTUK<br />
I<br />
Jivert liep de laatste helling naar het posthuis van Wembi op. De<br />
eigenlijke kampong lag in een dal tussen sagopalmen. Op de platte<br />
kop van de heuvel stonden alleen de officiële gebouwen: het posthuis,<br />
het bureau van de schrijver en de politiepost. Er was een vers<br />
voetpad gekapt en er lagen kleine, dwarsliggende boomstammetjes<br />
als treden; een lange trap tot aan de top van de heuvel, waar de<br />
schrijver een erepoort had opgericht. Evert keek met enige verbazing,<br />
vermengd met geamuseerdheid, naar het bouwwerk, dat als<br />
een primitieve triomfboog de toegang tot het erf tussen de bestuursgebouwen<br />
afsloot. Het was een hut van boomvezels, versierd<br />
met sinaasappelachtige vruchten, een kroon van papaja's, waarboven<br />
een groot, houten kruis was bevestigd. Onder de kroon en<br />
het kruis hing een bord, waarop in stijve, onhandige letters het<br />
woord „WELKOM" geschilderd was. Boven van de heuveltop<br />
rolden langgerekte, melancholieke fluittonen omlaag.<br />
Evert bereikte de erepoort. Hij stond even stil, trok zijn vechtpetje<br />
recht op het hoofd, sloeg langs zijn bemodderde kleren en stampte<br />
met zijn voeten, even grinnikend om dat dwaze gebaar van voetenvegen-voor-j<br />
e-binnenkomt. Toen duwde hij de lange rietslierten,<br />
die als een gordijn in de poort omlaag hingen, opzij en betrad het<br />
erf. Hij voelde weer diezelfde rust en zekerheid, welke hij gekend<br />
had in het Sekanto-bivak, toen hij na zijn bad in de rivier langzaamaan<br />
was bijgekomen van zijn vreselijke worsteling door de<br />
sago-moerassen.<br />
47