Untitled - Stichting Papua Erfgoed

proces de krankzinnigheid slechts zou kunnen bevechten, door
boven zichzelf uit te groeien.
„Er kunnen je in de rimboe maar twee dingen overkomen," had
Van Weghen gezegd. „Je wordt gek of je groeit ver boven jezelf,
boven je alledaagse niveau uit."
Evert Caldenhove lag aan die woorden te denken, terwijl de nacht
zich langzaam rond hem legde tot de duisternis volledig was.
— Zo moet het zijn om in een doodkist te liggen, peinsde bij. — Zo
geheel en al ingepakt en met duisternis rondom en de druk van het
hele universum op het nietige zijn van een dood lichaam ...
Maar het donker bleef doortrokken van de gil der krekels, golvend
als een branding aan een steile rotskust, steeds terugkerend met
nieuwe kracht en woede, daarna zuchtend weg-ebbend in de oneindigheid
van de oceaan...
Voor het eerst tijdens zijn tournee vouwde Evert Caldenhove zijn
handen. — Je wordt gek, dacht hij, — of je groeit ver boven je alledaagse
niveau uit... Kan ik dat alleen dragen? Onze Vader, die in
de hemelen zijt, geheiligd worde Uw Naam...
VI
1 n de gloeiende hitte van de middag bereikten ze op de vierde dag
kampong Wembi, die hoog op de kop van de eerste heuvels na
Arso lag. De heuvels klommen tot voorbij de Australische grens op
tot een machtig bergmassief.
Over de oetan, die er van de heuvel af uitzag als een enorm veld
met boerenkool, droeg het donkere, zware geluid van de tong-tong.
De kampongbewoners hoorden het geluid en begrepen de boodschap:
„De toean uit Kota Baroe is gekomen!" En zij haastten zich
van tussen de bomen, vanuit de hutten, vanachter de sago-palmen
vandaan naar de open plek, op de hoogste heuvel, waar het post-
45