Untitled - Stichting Papua Erfgoed

mannen en schreeuwende kinderen, door de kampong. De mannen
toonden hem trots hoe zij al aan het werk waren met de bijlen en
de messen, die hij hun gegeven had. Hij knikte goedkeurend en
voelde zich plezierig.
In een boom zag hij een tas hangen, die zachtjes heen en weer
bengelde in de wind, die koel vanuit het zuiden waaide. Hij vroeg,
wat die tas te betekenen had, maar niemand kon het hem uitleggen,
de gebarentaal schoot tekort.
Evert maakte de tas open en schrok. Hij zag een naakt kindje,
nauwelijks twee weken oud.
Poesjie, die naast hem stond, knikte en sprak een woord uit, dat
loodzwaar en somber op zijn zonnige stemming viel: „Suangi..."
Suangi...
Suangi was iemand uit de kampong, die niemand bij name kende.
Suangi's voetsporen beïnvloedden het leven in het dorp.
Suangi is de demon van het ingewikkelde natuurgeloof der
Papoea's.
Suangi's voetsporen schrijven een vreselijke taal: ziekte en dood,
geboorte en huwelijk, offerfeesten en de dans worden er door bepaald.
Suangi had geschreven:
„Man, aan wie reeds twee kinderen
door de geest van de dood
werden ontnomen,
offer het derde kind,
opdat de geest van de dood
zich verzoene met u
en uw vrouw
en opdat
het vierde kind leve..."
175