Untitled - Stichting Papua Erfgoed

in gedachten gestaaaaaanü" En met een kwajongensachtige glimlach
zong hij het in het platste Amsterdams, dat hij zich maar kon
voorstellen.
Een koude nevel slierde rondom hem uit de grond op in grijze en
lichtgroene slingers. Het aarzelende morgenlicht van de zon kleurde
ze in prachtige schakeringen van rood, geel, groen, blauw en
violet, als waren het grote, glazen stuiters, waar binnenin een wonderlijke
kleurenpracht geblazen was. Ergens zongen de heldere,
melodieuze trillers van de paradijsvogel. Een kakatoe schreeuwde
schaterend. Voor zijn voeten ritselden kleine, schrikachtige, bruine
slangetjes en hagedissen over de grond vliegensvlug weg in het
beschermende struikgewas. De voortdurende zang der krekels
spoelde tussen aarde en hemel.
Ondanks de frisse morgenlucht had hij zijn shirt uitgetrokken en
liep hij in zijn hemdje. Het zweet stroomde tappelings langs zijn
hals over zijn borst en armen, doch hij merkte het nauwelijks op.
Achter hem was het rumoer van de polisie's en de dragers.
De morgen ging snel voorbij. Zij volgden voor een groot deel de
kali Fwoe, een breed en snelstromend water, dat tot aan hun
knieën reikte. Het spoelde hitte en vermoeidheid weg.
Tegen de middag hielden ze hun eerste pauze. Dicht langs de
oever van de rivier zaten zij onder hoge, langzaam heen en weer
wuivende klapperpalmen. Een van de dragers klauterde langs de
dunne stam omhoog en smeet tientallen noten omlaag, die de
anderen met hun parang openhakten.
Het klapperwater klokte zoet en koel over zijn tong en langs zijn
verhemelte. Honger had hij niet, maar voor het genoegen van de
dragers, die zich zoveel moeite gaven, at hij een paar sago-koekjes,
welke hij lang in de klappermelk weekte. Hij deelde sigaretten uit
en hij wist voldoende zelfbeheersing op te brengen om zelf niet te
roken.
Even over halfvier in de middag bereikten zij kampong Burbo, een
151