Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Hij legde de brief aan Heleen opzij en begon een nieuwe: „Beste<br />
vader en moeder..." Verder kwam hij niet. — Wat zou ik moeten<br />
schrijven? vroeg hij zich af. — Beste ouders, ik maak het goed en ik<br />
ben op tournee. Ik zit nu in Waris ... Waris? Waris? Is het vreemder<br />
te schrijven: ik zit nu op Mars en morgen tippel ik door naar<br />
Mercurius? Het Hoofd van het Plaatselijk Bestuur is naar me<br />
onderweg. Hij woont op de maan, beste ouders ...<br />
Zorgvuldig legde hij de beide brieven op elkaar en borg ze in zijn<br />
portefeuille. Hij schudde het hoofd. — Misschien, als ik in Kota<br />
Baroe terug ben, dacht hij.<br />
Toen begon hij de barang bij elkaar te zoeken, die hij de volgende<br />
morgen op zijn tocht naar Waine wilde meenemen. Zijn kleren,<br />
wat eten, zijn tabak en... ja, je kon niet weten, zijn junglekarabijn.<br />
Hij klom in zijn hangmat en rookte nog een sigaret. Toen<br />
trok hij de ritssluiting van zijn klamboe dicht en ging op zijn zij<br />
liggen. Hij sliep onmiddellijk.<br />
III<br />
De ochtendkoelte hing tintelend fris over de wereld, toen Evert<br />
de slaapstille kampong verliet. Een paar meter achter hem liepen<br />
de schrijver en de korano van Waris, een tiental polisie's en twintig<br />
dragers. De koelies hadden hun pijl en boog mee willen nemen,<br />
maar Evert had het kortaf snauwend verboden. Hij was vastbesloten<br />
het conflict met de Waine-Papoea's niet met nog een paar<br />
nieuwe vechtpartijen uit te breiden.<br />
Hij liep gemakkelijk, met grote, veerkrachtige passen. Hij was in<br />
een stemming om luidop te zingen. De steile berghellingen verhinderden<br />
dat, doch in zijn hart zong hij met lange, sentimentele<br />
uithalen: „Aan de voet van die ou... .we Wester.... Heb ik vaak<br />
150