Untitled - Stichting Papua Erfgoed

den van de wand hingen. Het waren de testikels van een varken,
want het geloof van de mensen van Waine zegt, dat de mens van
het varken afstamt. Het varken is immers het grootste en het kostbaarste
dier uit hun streken. De Waine-krijger, die in de oetan een
varken schiet, mag niet van het vlees eten, omdat anders de boze
geesten uit het lichaam van het dier bezit van hem, de moordenaar,
zullen nemen. En verstrengelt het geloof zich niet op een vreemde
wijze met het reële vechten voor het bestaan, als de vrouwen in
tijden van hongersnood eerder een big, dan hun eigen kind zullen
zogen?
Maiwe Aande was een man, die jarenlang met de blanda's in contact
had gestaan. Hij had kennis gemaakt met hun wereld en hij
was de levensbeschouwing en het primitieve bijgeloof van zijn volk
reeds lang vergeten. Hij probeerde in zijn levenswijze op de blanke
te lijken en hij voelde zich ver verheven boven de gewone Papoea.
Maiwe Aande kon lezen en schrijven.
Maiwe Aande droeg een broek, een khaki-hemd en leren schoenen.
Maiwe Aande kon een auto besturen.
Maiwe Aande had een vulpenhouder, die weliswaar stuk was, maar
toch als een sieraad in het borstzakje van zijn hemd stak.
Maiwe Aande had zich van zijn eigen volk afgekeerd. Hij was er
van vervreemd, hij aanvaardde zijn volk niet meer, wilde het ook
niet.
Maiwe Aande was in wezen een vijand van zijn volk.
Maiwe Aande was de gelovige, die zijn geloof de rug toekeert en
het daarna verafschuwt en aanvalt, omdat hij er de diepten en de
zwakten van heeft leren kennen.
Maiwe Aande was bezield van één ideaal: alles moest zo snel mogelijk
worden aangepast aan de normen en leefwijze, die hij in
Kota Baroe had leren kennen. Hij had daarbij geen geduld, omdat
hij geen begrip had.
Toen hij de lijken van de zes vermoorde Waine-krijgers in het
136