Untitled - Stichting Papua Erfgoed

de loop der jaren duf geworden. De kust-Papoea's wilden ze niet
meer roken en verkozen hun eigen, geuriger en zwaarder tabakken
boven de smakeloze, muffe Amerikaanse mixture en shag. Doch de
mannen van Waine zagen de doosjes, waarin de tabak verpakt was:
fel-gekleurd met op ieder pakje een onwerkelijk mooi meisje.
„Dill's best since 1848", stond er boven geschreven, en opzij vertelde
de fabrikant: „a fragant, smooth and natural tasting smoking
tobacco for pipes", mysterieuze tekens van een andere, grootse
wereld, waaruit de vreemdeling naar Waine was gekomen! Zij
trokken de bandjes met „Free of tax. For use only of U.S. military
or naval forces in Alaska and Hawai" van de pakjes en borgen ze
voorzichtig en eerbiedig in hun nokkis, de kleine, gevlochten tasjes,
die zij om hun hals droegen en waarin zij hun kostbaarheden bewaarden:
een varkenstand, een nagel van een casuaris, tabaksbladeren
en een stukje hout van de goede ijzerhoutboom ...
De schrijver zag de grote vreugde en verbazing van de Waine-
Papoea's. Zij kwamen aandragen met hun eerbewijzen. Zij brachten
hem voedsel: warme, stijve pepeda van de beste sago bereid, jonge,
malse klappers en een grote homp van een varkensbil, het vlees,
waarvan anders alleen het kamponghoofd mag eten. Hij zag hun
gulle hartelijkheid en hij wist, dat hij aan Kota Baroe zou rapporteren,
dat zijn zending een succes geweest was. In Waine zouden
een schrijver en een paar inlandse polisie's kunnen worden gedetacheerd.
De zon daalde reeds naar de avond, toen de mannen van Waine in
hun dankbare eerbied voor de vreemdeling, die hen had overladen
met wonderbaarlijke geschenken, hem de geschiedenis van de
moord op de zes dappere krijgers door de mannen van Epmi en
Maisink vertelden.
Maiwe Aande rees verschrikt overeind en vloekte luid. Epmi en
Maisink vielen onder zijn bestuursgebied. In feite lagen zij dagen
ver van Waris verwijderd, maar de blanda's in Kota Baroe zouden
134