Untitled - Stichting Papua Erfgoed

ijle kronen hoog boven de hutten naar de strak-blauwe lucht? Wat
wilden de mannen van Epmi en Maisink eigenlijk?
De mannen van Epmi en Maisink staarden enigszins onthutst naar
de zwijgende, norse gezichten van de Waine-mannen en trokken
zich toen terug om over de weigering te beraadslagen. Zij moesten
die van Waine zoveel mogelijk toegeven. Er moest vriendschap gesloten
worden, want het voornaamste doel van hun reis was immers
de uitwisseling der huwbare meisjes.
Zij keerden terug naar de Waine-Papoea's, die waren blijven zitten
als ging het hun eigenlijk niet aan. Hun bogen en pijlen lagen
onder het bereik van hun handen. Om hun gespierde linkerbovenarmen
droegen zij vlijmscherpe casuarisdolken in een brede, rieten
band gestoken. Zij legden bladeren in het vuur te drogen en begonnen
daarna rustig en onaangedaan strootjes te rollen.
De zon bereikte haar hoogste stand. De onderhandelingen liepen
traag voort. De korano's van Epmi en Maisink werden onrustig.
Zij zagen aan de horizon in het zuiden grote, donkere wolkenmassa's
opstuwen. Er stond regen in de lucht geschreven, een boos
voorteken, dat hun angst aanwakkerde. Zij drongen hun ontsteltenis
terug en spraken verder, langzaam en zoekend naar woorden,
want hun taal was niet rijk. Zij legden de bijlen voor zich neer en
streken met hun hand over het gepolijste graniet. Zij haalden hun
vingertoppen langs het scherp van de snede en keken naar de
dunne straaltjes bloed, die uit hun vlees naar buiten drongen. Het
waren goede, sterke bijlen. Mannen van Waine, ziet onze bijlen!
Zij trokken de grote hompen varkensvlees uit de pisangbladeren te
voorschijn en schoven ze in de richting van de Waine-mensen.
Mannen van Waine, ziet dit vlees van de sterke babi!
Zij speelden met de varkenstanden en de casuarisnagels en lieten
ze voor zich op de grond rollen. Mannen van Waine, ziet de opschik,
die wij voor u meebrachten uit onze kampongs! Mannen van
Waine, het is alles voor u, geeft ons sago!
124