Untitled - Stichting Papua Erfgoed

Zij liepen de volgende dag verder en zongen hun liederen, vreemde,
monotone melodieën, waarop zij zelf de woorden maakten.
„Parangs voor Waine
Parangs voor Waine
Parangs voor Waine
De hoedjan verschuilt
zich
achter de bergen
in de wolken
Parangs voor Waine
zij hebben mannen
en vrouwen
en sago
Parangs voor Waine
voor Waine
voor Waine..."
De avond van de derde dag bereikten zij de Tjanti-kali, waar zij
hun bladerenhut vlochten en zich voorbereidden op de volgende
dag. Reeds in de morgen zouden zij in Waine aankomen.
Zij bliezen de kaio foef met lange, zwaarmoedige tonen en stootten
harde, gillende kreten uit. Zij sloegen op de luchtwortels van de
ijzerhoutboom en staken een blad van de ijzerhoutboom in hun
haren. De ijzerhoutboom was een goede boom. Zijn hout was sterk
en van een enkele stam konden zij een hut bouwen. Lang geleden
was er een oude vrouw gestorven. Haar geest woonde in de ijzerhoutboom
en in nachten, waarin de maan was opgegeten en de
oudere mensen de oetan in waren, kwam zij naar de kampong en
deed goed aan de kinderen. Een blad van de ijzerhoutboom zou
een zending voorspoedig maken ...
De zon was nog maar juist gerezen uit het bed van de morgen-
122