Download

-lay-out 95 04-06-2007 18:37 Pagina 27
VERVOLGVERHAAL
Aflevering: O, of: het rode oog.
Wat voorafging vonden ze niets. Daarom zochten ze een plaats waar ze
rustig en onbekommerd met elkaar naar bed konden gaan. Omdat ze nergens
een geschikt bed zagen, besloten ze, gedreven door eenzelfde vurige
wederzijdse liefde, hun intimiteiten in de open lucht te doen.
Waar ze waren, was toevallig wat gras en er stonden struiken, meidoorns,
volop in bloei en juist uitgebloeide sleedoorns, wier takken zeer geschikt
zijn om er wandelstokken van te snijden, maar dit terzijde. Zij dachten niet
aan wandelstokken en aan wandelen al in de verste verte niet.
Ze hadden hun kleren reeds uit, nee, ja, ze begonnen met hun omhelzing!
De zon scheen. Zoals vaker waren we dat vergeten te vertellen. Het gras zag
er lieflijk zacht en uitnodigend uit. Toen klonk er, geheel onverwacht afkeurend
tonggeklak vanachter de meidoorn - en sleedoornstruiken. Ach,waren
ze maar met het snijden van een wandelstok bezig! Nu werden ze zonder
mankeren ingerekend en als ordinaire ontuchtigen in een cel gesloten. Daar
zaten ze, haast bewegingsloos en mistroostig en beduusd op een hard bed
en ze durfden niets te doen. In de deur zat namelijk, zoals bij veel gevangenisdeuren
het geval is, een ijzeren inspectieluikje. Het was permanent geopend
en vertoonde doorlopend een bloedrood cipiersoog dat nauwlettend
hun cel in tuurde. Dit oog was voortdurend op ergerlijke wijze aanwezig en
het spiedde zonder ophouden naar hen.
O
Het lijkt ons vanzelfsprekend toe, dat de twee zich onder die blik uiterst
ongemakkelijk en gegeneerd voelden en geen lust hadden het minste of
geringste uit te voeren. Op een dag echter ontvingen zij op geheimzinnige
wijze een brood, met daarin verborgen een kruiskopschroevendraaier.
Wordt vervolgd.
Wim Hofman 27