Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
-lay-out 95 04-06-2007 18:37 Pagina 26<br />
26 Wim Hofman<br />
Wim Hofman<br />
Auteur, illustrator, plastisch kunstenaar<br />
°1941, Oostkapelle, Zeeland<br />
Koudekerkseweg 59, 4382 EH Vlissingen,NL<br />
E-post: wim_hofman@hotmail.com<br />
Webstek: www.stoorworm.nl<br />
Wim Hofman woont en werkt in Vlissingen. Hij is auteur, illustrator en schilder.<br />
In 1969 verscheen zijn eerste boek, een verhalenboek voor kinderen met<br />
illustraties van zijn hand. Daarna zouden meer kinderboeken volgen.<br />
Hij ontving daarvoor verschillende prijzen, zowel voor de tekst als voor de<br />
illustraties. In 1991 ontving hij van de P. C. Hooftstichting de Theo<br />
Thijssenprijs voor zijn hele oeuvre. Naast het schrijven en illustreren maakt<br />
Hofman ook vrij werk.<br />
In 2006 verscheen het boek Wim zonder titel, dat een overzicht geeft van<br />
zijn beeldend werk. De laatste jaren legt hij zich toe op poëzie en verschenen<br />
twee bundels; de laatste, Na de storm, verscheen in 2005.
-lay-out 95 04-06-2007 18:37 Pagina 27<br />
VERVOLGVERHAAL<br />
Aflevering: O, of: het rode oog.<br />
Wat voorafging vonden ze niets. Daarom zochten ze een plaats waar ze<br />
rustig en onbekommerd met elkaar naar bed konden gaan. Omdat ze nergens<br />
een geschikt bed zagen, besloten ze, gedreven door eenzelfde vurige<br />
wederzijdse liefde, hun intimiteiten in de open lucht te doen.<br />
Waar ze waren, was toevallig wat gras en er stonden struiken, meidoorns,<br />
volop in bloei en juist uitgebloeide sleedoorns, wier takken zeer geschikt<br />
zijn om er wandelstokken van te snijden, maar dit terzijde. Zij dachten niet<br />
aan wandelstokken en aan wandelen al in de verste verte niet.<br />
Ze hadden hun kleren reeds uit, nee, ja, ze begonnen met hun omhelzing!<br />
De zon scheen. Zoals vaker waren we dat vergeten te vertellen. Het gras zag<br />
er lieflijk zacht en uitnodigend uit. Toen klonk er, geheel onverwacht afkeurend<br />
tonggeklak vanachter de meidoorn - en sleedoornstruiken. Ach,waren<br />
ze maar met het snijden van een wandelstok bezig! Nu werden ze zonder<br />
mankeren ingerekend en als ordinaire ontuchtigen in een cel gesloten. Daar<br />
zaten ze, haast bewegingsloos en mistroostig en beduusd op een hard bed<br />
en ze durfden niets te doen. In de deur zat namelijk, zoals bij veel gevangenisdeuren<br />
het geval is, een ijzeren inspectieluikje. Het was permanent geopend<br />
en vertoonde doorlopend een bloedrood cipiersoog dat nauwlettend<br />
hun cel in tuurde. Dit oog was voortdurend op ergerlijke wijze aanwezig en<br />
het spiedde zonder ophouden naar hen.<br />
O<br />
Het lijkt ons vanzelfsprekend toe, dat de twee zich onder die blik uiterst<br />
ongemakkelijk en gegeneerd voelden en geen lust hadden het minste of<br />
geringste uit te voeren. Op een dag echter ontvingen zij op geheimzinnige<br />
wijze een brood, met daarin verborgen een kruiskopschroevendraaier.<br />
Wordt vervolgd.<br />
Wim Hofman 27
-lay-out 95 04-06-2007 18:37 Pagina 29<br />
DE VOGEL TOCH<br />
Laten we nu denken<br />
broeders en zusters<br />
aan de kleine vogel Toch<br />
die niet bestaat en ook nooit<br />
bestaan heeft en genoeglijk lijkt<br />
te leven in een onmogelijk bos<br />
de bomen zijn opgebouwd uit louter<br />
luchtbellen die heldere klanken geven<br />
als ze losjes openspringen<br />
wanneer de vogel in ze pikt<br />
en dat doet hij maar wat graag<br />
en zo dikwijls als hij maar kan<br />
de bomen groeien steeds aan<br />
voor elk luchtbelletje dat openspringt<br />
komen er tien twintig terug<br />
de bomen zijn drieduizend honderd miljoen<br />
meter hoog en zeer zeer oud en staan op water<br />
hun wortelvoeten bewegen in de maat<br />
op de maat van de golven geen idee<br />
waarheen dit verhaal gaat<br />
tot nu toe kent het geen kwaad<br />
het gaat vrolijk door<br />
de bomen groeien steeds aan<br />
en de vogel pikt voor zijn plezier en het onze<br />
nu eens hier dan eens daar om zich heen<br />
Wim Hofman 29
-lay-out 95 04-06-2007 18:37 Pagina 30<br />
en zo klinken non-existente tonen<br />
sommige luidkeels groen als schimmelvuur<br />
andere intens wit of groengeel als een citroenzuurvlinder<br />
of diepblauw als een superlome liefdesnacht<br />
nooit nooit komt het storend ochtendrood<br />
en bij elke klank die opspringt<br />
voegt de vogel een verrassende<br />
bijpassende klank toe<br />
wat hij zoekt is een ongelooflijk<br />
hoge onbestaanbaar zuivere noot<br />
vindt hij die dan pikt hij zich dood<br />
die kleine vogel Toch<br />
die kleine vogel Toch<br />
ZOMER<br />
Episode uit een jeugd<br />
a. Het was een stoffige zomer.<br />
b. Het kwam door de bedwantsen.<br />
c. Het werden zweren.<br />
Je moet niet krabben, zei mijn zus.<br />
Het was ver naar het dennenbos.<br />
Ten minste acht kilometer<br />
lopen. Honderdmiljoen vliegen<br />
vlogen daar in wanorde<br />
rond. Ze wegslaan. Ze wilden<br />
steeds in onze buurt zijn,<br />
aan onze lippen likken, in onze ogen zitten.<br />
Ze wegslaan. Ze wegslaan hielp niet.<br />
30 Wim Hofman
-lay-out 95 04-06-2007 18:37 Pagina 31<br />
Onze hond blafte naar zijn eigen schaduw,<br />
en hapte naar de vliegen. Hij was<br />
donkerder dan zijn schaduw.<br />
Zus liep op blote voeten. Mieren<br />
staken in een slordige rij het pad<br />
over. Ze kropen op een hagedis.<br />
Hij was misschien verlamd<br />
door ontelbare drupjes mierenzuur.<br />
Zenuwpezen. Ze wegslaan.<br />
Een stuk staart was er al af. Het was nergens<br />
te bekennen.<br />
Zus droeg een vleeskleurige bh.<br />
Jij gaat in een vennetje, zei ze.<br />
Daar zitten verse bloedzuigers in.<br />
Die zijn goed voor je benen.<br />
Vanavond doe ik er pleisters op.<br />
Aan de hemel een vleeskleurige zon.<br />
Ik liep een vennetje in.<br />
Het donkergrijze water kwam net<br />
niet tot aan mijn knieën. De hond<br />
holde door het water, stond<br />
opeens stil om te drinken.<br />
Ik dacht aan de vliegen<br />
die nu rondzwommen<br />
in maagwater.<br />
Ik bewoog mijn tenen<br />
in de zachte modder<br />
op de bodem. Ik wachtte<br />
op de bloedzuigers.<br />
En keek of de zon<br />
al zakte. Nee.<br />
Hij wachtte<br />
net als ik.<br />
Een kinderzomer duurt<br />
een eeuwigheid.<br />
Wim Hofman 31
-lay-out 95 04-06-2007 18:37 Pagina 32<br />
OP DOORREIS<br />
- opvallend veel kruispunten met lichten onderweg - motel met letters -<br />
MOTEL - in rood neon - regendruppels frambozenrood – de T knippert –<br />
T – T – T – T - frambozenrode slapeloze nacht – toch ben ik niet op een<br />
plek waar ik niet wil zijn - geen gordijn - alleen heet water - in de WC lekt<br />
het - t - t - t - zelfs aan het lamppeertje hangt een druppel - jij taalt nergens<br />
naar - jij slaapt - op het plafond een frambozenrode streep licht / diagonaal<br />
door de kamer - ontbijt met zwarte koffie / zwarte toost - op tafel<br />
een zwarte miljoenpoot - op weg naar een vaas met anemoontjes - veel<br />
poten - toch geen vaart - rekening met rode letters MOTEL – kamer 23 –<br />
geen naam - geen namen - potloodgrijze hemel - lange natte rechte weg -<br />
duidelijke witte strepen - - - - - - die ik een tijdje tel - tel - tel - bomen -<br />
bomen - bomen die ook zomaar zonder wind krom staan - jij zingt - met<br />
de radio mee - tada / tadoem / tada / en zegt: hé - kijk!<br />
ik kijk – ik zie een fietser - hij staat op de trappers - hij let niet op ons -<br />
plassen water op een akker met een opengebarsten pompoen - pompoen -<br />
pompoen - een zwarte vogel op de rug van een koe - ik kijk liever naar jou,<br />
hoe je ritmisch met je vingers op het stuur tikt - tik -tik - en glimlacht om<br />
iets - waarvan ik het bestaan niet ken - en ik denk aan wat ik graag met<br />
jou zou doen - tadoem - tada - tadoem - - - - - - - - - - - - - - - ❚<br />
32 Wim Hofman
-lay-out 95 04-06-2007 18:37 Pagina 33<br />
Mark Meekers<br />
°Blaasveld, 22 mei 1939<br />
Leo Dartelaan 20, 3001 Heverlee, B<br />
Tel: +32 16 226 398<br />
E-post: mark_meekers@hotmail.com<br />
Webstek: http://markmeekers.tripod.com,<br />
www.markmeekers.be<br />
Mark Meekers (pseudoniem van Marcel Rademakers) schreef in de jaren ‘60<br />
luisterliedjes (tekst en muziek), waarmee hij zelf optrad. Hij jureerde in tal<br />
van poëziewedstrijden en staat geboekstaafd als winnaar van vele wedstrijden.<br />
Hij publiceerde 16 bundels poëzie. Het beeldgedicht draagt zijn<br />
voorkeur weg. Begin dit jaar werd hij dorpsdichter van Doel, een met verdrinkingsdood<br />
bedreigd polderdorp. Hij was/is redacteur van de tijdschriften<br />
Zefier, Letters, Leuvense Letters / Concept. Hij is stichter en voorzitter<br />
van het dichterscollectief Mengmettaal (1991), schreef één roman, essays<br />
over literatuur en beeldende kunst, korte verhalen en handpalmverhalen.<br />
Meekers is onder zijn echte naam eveneens actief als beeldend kunstenaar.<br />
Hij hield in de jaren ‘50-‘60 voeling met het Antwerpse literaire en artistieke<br />
milieu rond G58 en het Hessenhuis, pionierde op het vlak van de visuele<br />
poëzie, sloeg met zijn beeldgedichten en beeldpoëmen een brug tussen<br />
gedicht en beeldende kunst. Hij werd meermaals bekroond voor zijn ironische<br />
tekeningen en ‘sculptoons’, trachtte het artistieke cartoon met experimenten<br />
te vernieuwen. Hij was mede-initiator van de internationale groep<br />
LUMEN NUMEN en stichter van de internationale groep FUSION, artistes<br />
peintres du Sud-Ouest. Hij wordt aanzien als een “peintre de tradition française”,<br />
hield een 20-tal solotentoonstellingen in België, Nederland en<br />
Frankrijk. Nam deel aan vele groepsexposities in binnen- en buitenland. Hij<br />
schreef essays over schilder- en beeldhouwkunst en leidde het werk in van<br />
een vijftigtal beeldende kunstenaars. ❚<br />
Mark Meekers<br />
33
Change language