WAAR Stedelijk openbaar vervoer in Europa – 26 voorbeelden - Crow

C Ontwikkeling
van het systeem
WAAR Stedelijk openbaar vervoer in Europa
3 Voorzieningenniveau
Frequenties op hoofdlijn(en) Na de opening van de verlenging van de Jubilee
en vertakkingen Underground Line (eind 2000) kon de frequentie iets
worden teruggebracht om een gunstigere lijnvoering te
kunnen introduceren. Toch kent DLR hoge frequenties,
tot 20/uur tussen Bank en Lewisham. Buiten de spits
een minimumfrequentie van 6/uur (takken naar
Stratford en Beckton).
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Lijnvoering Bank - Lewisham
Bank - Canary Wharf
Stratford - Lewisham
Stratford - Crossharbour
Tower Gateway - Beckton
4 Vervoersfunctie en relatie met andere systemen
DLR is opgezet om het Docklands-gebied te ontsluiten tegen lagere kosten
dan een volwaardige metrolijn. In eerste instantie werd van de reizigersaantallen
niet al te veel verwacht en was het systeem gebrekkig aangesloten op
de Underground (via een loopverbinding Tower Gateway ). Later is een
betere verbinding gerealiseerd door een peperdure tunnel te boren tussen
de rand van de City en het Underground-station Bank. Vanwege het grote
succes is vervolgens alsnog een metroverbinding aangelegd via Docklands
en Greenwich (Milennium Dome) naar Stratford (de Jubilee Line Extension).
Anno 2002 kent DLR zes overstappunten op de metro (inclusief Jubilee
Line) en drie op de trein.
1 Achterliggende problematiek en geformuleerde doelstellingen
Bij de aanleg van DLR stond kwalitatieve, maar vooral kosteneffectieve
ontsluiting van de regeneration area Docklands centraal. Met de sterke
Londense OV-traditie in het achterhoofd was het duidelijk dat goed openbaar
vervoer nodig was voordat ontwikkelaars belangstelling zouden tonen.
De London Docklands Development Company (LDDC) was in de beginjaren
mede-eigenaar van DLR. Het uiteindelijke succes was buitensporig.
2 Korte samenvatting planningsgeschiedenis
DLR kent een rijke geschiedenis. Toen in de jaren 70 de herstructureringsplannen
werden gemaakt verkeerde men in de stellige veronderstelling dat
een metroverbinding zichzelf nooit zou terugverdienen. Deze optie werd al
gauw verlaten. Een keuze voor een busbaansysteem over de oude spoorwegtrac
s lag vanwege de verwachte lage reizigersaantallen voor de hand.
Toch werd in 1982 voor een de duurdere, toen zeer innovatieve automatische
light railtechniek gekozen. Toen duidelijk werd dat er geen bussen,
maar iets beters zou komen ging de ontwikkeling van Docklands pas echt
van start met de bekende Canary Wharf -toren als letterlijk hoogtepunt.
Het systeem werd geopend in 1987. De daarop volgende development
boom (begin jaren 90) bracht echter een vervoersvraag waar het systeem
nooit aan kon voldoen. Hierdoor kan worden gezegd dat het systeem in
zekere mate slachtoffer is geworden van zijn eigen succes. De grootste druk
is enkele jaren geleden weggenomen door de Jubilee Line Extension.
3 Toekomstplannen
Een verdere verlenging van de Airport Extension , waarvan de aanleg eind
2002 is begonnen, is voorzien. DLR zal ook hierbij de Thames oversteken
naar Woolwich Arsenal. Andere verlengingen zijn in studie; naar het noordoosten
(Barking) en een lus van Canning Town via de voorstad Stratford
naar Stratford International (waar in 2007 de hogesnelheidstrein tussen
Londen en het continent zal langskomen). Het laatste project zou de
ombouw van een stuk heavy rail vereisen.
80