Gladheidsbestrijding draait meer en meer om preventie - Crow

geprofessionaliseerd. Vrijwel alle
wegbeheerders stellen tegenwoordig
een beleids- en een uitvoeringsplan
voor de gladheidsbestrijding
op. Zoals ook wordt aanbevolen in
CROW-publicatie 236 ‘Leidraad
gladheidsbestrijdingsplan’. De
nieuwe publicatie sluit nauw aan
bij de aanbevelingen uit deze
leidraad.”
“Door de professionalisering
neemt ook de samenwerking
tussen wegbeheerders sterk toe.
Waar in het verleden vaak werd
volstaan met elkaar informeren
over voorge nomen acties, worden
nu strooi routes onderling afgestemd
of zelfs steunpunten gedeeld.
De toegenomen samenwerking is
overigens in het belang van de weggebruikers:
hoe beter wegbeheerders
hun netwerken afstemmen,
hoe geringer de kans dat weggebruikers
onverwachts van
be handelde op onbehandelde
trajecten terechtkomen.”
Wegbeheerders besteden in het
algemeen vaker werkzaamheden
uit, in kleine of grote percelen of
in raamcontracten. Ook dit onderwerp
komt aan de orde, evenals
de juridische aspecten van de
gladheidsbestrijding. Zo wordt
uiteen gezet op welke gronden
gedupeerden een wegbeheerder
aansprake lijk kunnen stellen voor
schade en wat een wegbeheerder
kan doen om schadeclaims te voorkomen
en zich hiertegen te verweren.
“Het komt er kort gezegd op
neer dat hoe beter een wegbeheerder
kan aantonen dat hij een duidelijk
beleid voert en zorgvuldig heeft
gehandeld, des te sterker hij staat
bij eventuele schadeclaims. Een
goed plan, een duidelijk draaiboek
en een accurate administratie van
de uitgevoerde acties zijn dus ook in
juridisch opzicht essentieel.”
Is dergelijke specialistische informatie
ook voor de minder ingewijden
nog een beetje te volgen?
“Ik denk het wel. Bij het samenstellen
van de publicatie heeft de
stuurgroep zich regelmatig de vraag
gesteld hoe uitgebreid specialistische
of theoretische (achtergrond)-
Publicatie 270 geeft een zo compleet mogelijk beeld van alles wat van belang kan
zijn voor een goed functionerende gladheidsbestrijding. Er wordt stilgestaan bij zeer
uiteenlopende onderwerpen. Na een inleidend hoofdstuk behandelt hoofdstuk 2
de verschillende soorten van wintergladheid: door bevriezing, door condensatie en
door neerslag. Hoofdstuk 3 gaat over de organisatie van de gladheidsbestrijding.
Uitgangspunten zijn dat de veiligheid van de weggebruiker vooropstaat en dat gladheidspreventie,
waar mogelijk, boven curatieve gladheidsbestrijding gaat. Op basis
hiervan worden richtlijnen gegeven voor onder meer de prioritering van de te
behandelen wegen en de na te streven behandeltijden. Daarnaast wordt aandacht
geschonken aan routeplanning, samenwerking tussen wegbeheerders en contracten
met derden.
In hoofdstuk 4 komen de gladheidsmeldsystemen en meteorologische hulpmiddelen
aan bod, waarna hoofdstuk 5 ingaat op strooimateriaal en de situering en
inrichting van steunpunten (met zoutloodsen). De kenmerken en eigenschappen
van de diverse installaties en voertuigen voor de gladheidsbestrijding komen aan
de orde in hoofdstuk 6. In hoofdstuk 7, over hoeveelheden en technieken, wordt
eerst ingegaan op het belangrijke verschil tussen natzout- en droogzoutstrooien.
De gekozen techniek is, naast de soort gladheid en het type verharding, bepalend
voor de dosering van wegenzout.
Hoofdstuk 8 schetst een beeld van de gladheidsbestrijding op vliegvelden. In
hoofdstuk 9 wordt ingegaan op de mogelijke gevolgen van het gebruik van dooimiddelen
voor de omgeving. Hoofdstuk 10 beschrijft de juridische aspecten van de
gladheidsbestrijding. De belangrijkste aspecten van de Arbeidsomstandighedenwet
en de Arbeidstijdenwet worden toegelicht in hoofdstuk 11.
kennis moest worden opgenomen.
Daarbij is als lijn gekozen dat de
hoofdtekst wordt bepaald door
herkenbare, praktisch bruikbare
informatie. In een aantal kaders
en in de bijlagen zijn sommige
onderwerpen nader toegelicht.
Verder is de indeling in hoofdstukken
en paragrafen overzichtelijker
geworden. Ik verwacht dan ook dat
gebruikers snel kunnen vinden
wat zij zoeken.”
| /CROWetcetera|