Gladheidsbestrijding draait meer en meer om preventie - Crow

ingen op de spoorlijnen Arnhem-
Doetinchem en Apeldoorn-Zwolle
tot haar verdienste rekenen. Het
opkrikken van het regionaal openbaar
vervoer geldt voor haar niet
voor niets als een missie. Het grote
belang dat zij eraan hecht blijkt
rechtstreeks in verband te brengen
met haar lidmaatschap van het
Nationaal platform ‘Anders betalen
voor mobiliteit’, beter bekend
als de commissie-Nouwen.
Van Haaren: “Voordat we de kilometerheffing
invoeren, moet het
openbaar vervoer naar mijn
mening veel beter op orde zijn.
Er zijn immers geen goede andere
alternatieven, zoals in Frankrijk,
waar je vanaf de autosnelwegen
kunt uitwijken naar de ‘routes
nationales’. Het openbaar vervoer
moet daarom zó veel aantrekkelijker
worden, dat je je als ov-reiziger
geen ‘loser’ voelt, nee, integendeel.
Als je vanuit de trein rechtstreeks
het centrum in wandelt,
moet je je juist slimmer voelen
dan al die autobezitters die nog
uren rondjes draaien om een parkeerplaats
te vinden.”
Marijke van Haaren toont zich een
pragmaticus ‘pur sang’, wars van
megalomane projecten. Ze gelooft
in een ‘geknipte aanpak’, dat wil
zeggen je doel bereiken in kleine,
haalbare stappen. “Zorg er nou
maar voor dat je stap voor stap íéts
binnenhaalt, in plaats van dat je
riskeert helemaal níéts binnen te
halen doordat je direct veel te hoog
inzet. Ook als je je einddoel om
wat voor reden niet haalt, en vaak
gaat het om een politieke kwestie
die je zelf moeilijk kunt beïnvloeden,
kan je tóch al onderdelen
verwezenlijken die, los van het
einddoel, van nut zijn. Een prima
manier om verantwoord met
belastinggeld om te gaan.”
Het lijkt het ei van Columbus te
zijn en eigenlijk vraag je je als leek
af waarom niet iedereen in Nederland
al zo werkt. Maar zo triviaal is
het allemaal niet. “De kritiek die
ik vaak hoor is dat je op die manier
te laag inzet. Daarom blijft het
toch hard werken om iedereen
mee te krijgen in zo’n geknipte
aanpak. Het punt is dat men denkt
dat ik geen idealen heb, dat ik
onvoldoende visionair zou zijn.
Maar dat is een misverstand! Ook
ik heb uiteraard visioenen, dromen
en noem maar op. Alleen: ik heb
zo mijn idee hoe je die het beste in
daden kunt omzetten. En mijn
ervaring is dat de stappenmethode
altijd werkt.”
Het waren een paar mooi weken, die Olympische
Spelen in China. Spannende wedstrijden,
prachtige sportprestaties en een geoliede organisatie.
Het land was er in alle opzichten klaar
voor. Nu hangt daar natuurlijk een prijskaartje
aan; aan stadions, wegen en metrolijnen is
miljarden uitgegeven. Investeringen die anders
waarschijnlijk later, of helemaal niet waren
gedaan. Maar waar het land nu en straks wél
volop van profiteert.
Het sportfeest vormde ook aanleiding voor
menig terugblik op 1928, toen de Spelen zoals
bekend in Amsterdam werden gehouden. Onze
hoofdstad heeft nog steeds haar Olympisch
Stadion te danken aan deze gebeurtenis. Fraai
gerestaureerd en een echte entree voor wie
vanuit het zuiden de stad binnenrijdt. Er gaan
zelfs weer stemmen op, te proberen de Olympische
Spelen van 2028, precies een eeuw later,
opnieuw naar Amsterdam te halen. De burgemeester
heeft al laten weten hier wel voor te
voelen en meteen verkondigd dat het een mooie
aanleiding zou zijn, de infrastructuur in en om
de stad eens flink op te waarderen.
Dat laatste lijkt me een uitstekend idee. Een blik
op de filekaart van Nederland tijdens een willekeurige
ochtend- of avondspits leert, dat de
congestie rond Amsterdam elke dag weer de
kroon spant. Het komt er domweg dag in dag
uit op neer dat je de stad ’s morgens moeilijk
binnenkomt en dat je er ’s avonds opnieuw alleen
met flinke vertraging weer uitkomt.
Misschien is het trouwens helemaal niet zo’n gek
idee om de infrastructuur van Amsterdam – weg,
spoor én metro – hoe dan ook eens stevig onder
handen te nemen, los van de vraag of ’s werelds
grootste sportfestijn al dan niet naar ons land
komt. We zorgen gewoon dat in 2028 Amsterdam
filevrij is, hoogfrequent en rechtstreeks
vanuit het hele land per spoor bereikbaar en
met een flink uitgebreid metronet. En laten we
dit streven de Spelen binnen te halen én een
congestievrije hoofdstad te realiseren meteen
maar een naam meegeven: ‘Amsterdam
2028’.
Iman Koster
directeur CROW
Reageren? koster@crow.nl
| /CROWetcetera|