Jaarboek Thomas Instituut 1989 - Thomas Instituut te Utrecht

COMMENTAAR OP THOMAS' DE BELLO 63
(44) Victoriaverwijsthier naar het bloedbad dat in 390op bevel van
keizer Theodosius is aangericht vanwege de moord op een keizerlijke
ambtenaar. In een brief verweet Ambrosius de keizer deze
daad. Epistolae U, PL 16,pp. 1160-1164.
(45) Vergelijkparagraaf 11.
(46) De overwinnaar mag de overwonnene een schadeloosstelling
opleggen ter grootte van a. de waarde van de geroofde goederen;
b. de kosten van de oorlog die noodzakelijk was om de geroofde
goederen teug te krijgen;c. de straf voor de misdaden die door de
overwonnene begaan zijn. Victoria legt er de nadruk op dat men
ook bij plundering de juiste maat in het oog moet houden tussen
vergrijp en straf.
(47) Hieruit blijkt dat de oorlog volgens Victoriain eerste instantie
een strijd tussen staten, collectieven,is.
(48) In deze tekst stelt Victoriadat alleen een staat binnen het kader
van het recht buit mag maken. Ook in dit artikelover de buit
onderscheidtVictoriatussen roerende en onroerende goederen.Ten
aanzien van de laatste gelden striktere regels. Aan het slot van het
artikel bespreekt hij de vraag in welke gevallen men de goederen
van ongelovigenmag plunderen.
(49) Ook in De jure belli, q. 4, p. 2, paragraaf 7 onderscheidt Victoria
tussen roerende en onroerende goederen. Of hij hiervoor een
principiëlereden heeftblijktniet duidelijk.
(SO) Volgens De jure belli, q. 4, p. 2, paragraaf 3 is het geoorloofd
Saraceense vrouwen en kinderen tot slaaf te maken, omdat de
oorlog tussen christenen en Saracenen altijd zal voortduren.
Omdat oorlogentussen christenen tijdelijkzijn, mag men christelijke
krijgsgevangenenniet tot slaaf maken, maar moet men een losgeld
vragen.
(51) Petrus Paludanus (ong.1280-1342).
(52) De herkomst van dit verhaal is onduidelijk.Aangezien Socrates
in 399v. Chr. gestorven is en Alexander de Grote in 356is geboren,
kan dit verhaal niet op een historische gebeurtenis gebaseerd zijn.